Gustave-Charles-Marie Mutel

Bp Mutel (siedzi po?rodku) w 1924
Florete, flores martyrum [1]
Data i miejsce urodzenia	8 marca 1854 Blumeray
Data ?mierci	22 stycznia 1933
wikariusz apostolski Korei/Seulu
Okres sprawowania	1890?1933
Wyznanie	katolicyzm
Ko?cioł	rzymskokatolicki
Inkardynacja	Towarzystwo Misji Zagranicznych w Pary?u
Prezbiterat	24 lutego 1877
Nominacja biskupia	2 wrze?nia 1890
Sakra biskupia	21 wrze?nia 1890
Multimedia w Wikimedia Commons

Gustave-Charles-Marie Mutel MEP ( kor.   민 아우구스티노 ; ur. 8 marca 1854 w Blumeray , zm. 22 stycznia 1933) ? francuski duchowny rzymskokatolicki , misjonarz, wikariusz apostolski Korei i Seulu .

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

Młodo?? i prezbiteriat [ edytuj | edytuj kod ]

Pochodził z rodziny zamo?nych rolnikow. Uko?czył Ni?sze Seminarium Duchowne w Langres , nast?pnie wst?pił do Wy?szego Seminarium Duchownego w Langres, z ktorego 4 pa?dziernika 1873 przeniosł si? do seminarium Towarzystwa Misji Zagranicznych w Pary?u . Odbył rownie? studia w Rzymie . 24 lutego 1877 przyj?ł ?wi?cenia prezbiteriatu i został kapłanem Towarzystwa Misji Zagranicznych w Pary?u ^[1] .

5 kwietnia 1877 wyjechał na misje. Jego pierwszym zadaniem było zbadanie stanu post?powa? beatyfikacyjnych dalekowschodnich m?czennikow. W tym celu odwiedził Tonkin , Mand?uri? i Japoni? . Nast?pnie osiadł w znajduj?cej si? w Mand?urii misji, b?d?cej schronieniem dla korea?skich katolikow i misjonarzy, w czasie prze?ladowa? w tym kraju, gdzie podj?ł obowi?zki duszpasterskie ^[1] .

12 listopada 1880 w drugiej probie przekroczenia granicy, wraz z ks. Liouville przedostał si? do Korei . Tam z uwagi na prze?ladowania ukrywał si? w domach chrze?cijan, pocz?tkowo na wsiach, a nast?pnie w Seulu . W stolicy odpowiadał za zaopatrzenie misji. Aby nie zosta? wykrytym, cz?sto musiał zmienia? miejsce zamieszkania ^[1] .

Wiosn? 1885 został mianowany prokuratorem (przedstawicielem) misji w Japonii, Korei i Mand?urii w radzie Towarzystwa Misji Zagranicznych w Pary?u, w zwi?zku z czym powrocił do Pary?a . W stolicy Francji podj?ł rownie? prac? wykładowcy dogmatyki i liturgiki . Jako przedstawiciel misji wynegocjował wysłanie do Korei pierwszych siostr zakonnych ^[1] .

Episkopat [ edytuj | edytuj kod ]

2 wrze?nia 1890 papie? Leon XIII mianował go wikariuszem apostolskim Korei oraz biskupem tytularnym milijskim . 21 wrze?nia 1890 w kaplicy Towarzystwa Misji Zagranicznych w Pary?u przyj?ł sakr? biskupi? z r?k arcybiskupa paryskiego kard. Francois-Marii-Benjamina Richarda de la Vergne . Wspołkonsekratorami byli biskup Langres Alphonse-Martin Larue oraz wikariusz apostolski Wschodniego Jiangxi Casimir Vic CM ^{[1] [2]} .

14 grudnia 1890 w Marsylii wsiadł na okr?t do Korei, do ktorej dopłyn?ł 23 lutego 1891. W Korei zaszły du?e zmiany od czasu, gdy pi?? lat wcze?niej z niej wyje?d?ał. Zako?czyły si? prze?ladowania chrze?cijan i prac? misyjn? mo?na było prowadzi? otwarcie. W celu kształcenia rodzimego duchowie?stwa zało?ył ni?sze seminarium oraz rozwin?ł działalno?? wy?szego seminarium, powstałego za rz?dow jego poprzednika. Zreorganizował wikariat apostolski. Otwierał nowe stacje misyjne m.in. w Pjongjangu i budował ko?cioły ^[1] .

Zarz?dzany przez niego wikariat apostolski szybko si? rozwin?ł. W 1890, gdy go obejmował, mniej ni? 10 misjonarzy obsługiwało nie wi?cej ni? 20 000 wiernych. Prawie nie było stałych stacji misyjnych. Ju? w 1910 w 69 stacjach misyjnych było 73 000 katolikow. Przez cały swoj pontyfikat wy?wi?cił 64 korea?skich ksi??y (w 1890 nie było ?adnego). Sprowadzał misjonarzy rownie? z innych zakonow i narodowo?ci. 5 lipca 1925 w wyniku m.in. jego wysiłkow (m.in. przetłumaczył dokumenty z archiwow korea?skich), beatyfikowano pierwszych 79 m?czennikow korea?skich ^[1] .

W wyniku rozwoju misji poprosił Stolic? Apostolsk? o podział wikariatu. 8 kwietnia 1911 na południu odł?czył si? wikariat apostolski Taiku , 5 sierpnia 1920 wikariat apostolski W?nsan i 17 marca 1927 prefektura apostolska Pjongjang (oba na połnocy, za ktorych odpowiedzialno?? została przekazana misjonarzom niemieckim i ameryka?skim). Po pierwszym podziale 8 kwietnia 1911 wikariat apostolski Korei zmienił nazw? na wikariat apostolski Seulu . Tym samym na to?samy zmienił si? tytuł bpa Mutela. W 1928 wydzielił prowincj?, w celu erygowania w przyszło?ci na jej bazie wikariatu apostolskiego, powierzonego w cało?ci korea?skiemu duchowie?stwu, jednak wydarzenia polityczne w okupowanej przez Japoni? Korei , nie pozwoliły na realizacj? tego planu ^[1] .

W 1931 zwołał I Rad? Regionaln? Korei ( synod ) w Seulu, na ktorej przedstawiciele Ko?cioła w Korei oraz zamieszkanej przez Korea?czykow cz??ci Mand?urii, uchwalili m.in. utworzenie katechizmu narodowego ^[1] .

Doceniaj?c jego zasługi papie? mianował go asystentem tronu papieskiego ^[a] , a 31 stycznia 1923 od papie?a Piusa XI otrzymał arcybiskupstwo tytularne Mopsuestii , 11 stycznia 1926 zmienione na tytuł arcybiskupa tytularnego Ratiarii . Od władz francuskich otrzymał Legi? Honorow? ^[1] .

Wikariuszem apostolskim Seulu był do ?mierci 22 stycznia 1933 (według innych ?rodeł zmarł rankiem 23 stycznia 1933), spowodowanej powikłaniami po zapaleniu oskrzeli ^{[1] [2]} .

Uwagi [ edytuj | edytuj kod ]

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

• Gustave-Charles-Marie Mutel [online], catholic-hierarchy.org [dost?p 2023-08-14]   ( ang. ) .
• Bishop Gustave-Charles-Marie Mutel . GCatholic. [dost?p 2023-08-14]. ( ang. ) .