Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tytułowa strona ?Rechtsphilosophie” autorstwa Gustava Radbrucha z 1932 r.
Gustav Radbruch
(ur.
21 listopada
1878
w
Lubece
, zm.
23 listopada
1949
w
Heidelbergu
) ? niemiecki filozof i profesor prawa.
Przedstawiciel
neokantowskiej
szkoły bade?skiej
. W latach 1920?1924 deputowany do
Reichstagu
z ramienia
SPD
. Minister sprawiedliwo?ci republiki Weimarskiej w drugim gabinecie kanclerza
Josepha Wirtha
(pa?dziernik 1921 ? listopad 1922) i dwu gabinetach
Gustava Stresemanna
(sierpie? ? listopad 1923).
Przeszedł do historii głownie dzi?ki tzw.
formule Radbrucha
(
lex iniustissima non est lex
, czyli
prawo kra?cowo niesprawiedliwe nie jest prawem
), zgodnie z ktor? przepisy prawa stanowionego (
lex
), ktore s? ?ra??co, w najwy?szym stopniu sprzeczne” z prawem naturalnym (
ius
), mog? i powinny by? w procesie stosowania prawa traktowane tak, jakby w ogole nie obowi?zywały.
Radbruch pisał:
Pozytywizm uto?samiaj?cy ustaw? z prawem jest wspołwinny udziału niemieckiej nauki prawa w tworzeniu stanu prawnego lat narodowego socjalizmu
- Gustaw Radbruch,
Wst?p do prawoznawstwa
, Trzaska, Evert & Michalski, Warszawa 1924.
- Gustaw Radbruch,
Zarys filozofji prawa
, Ksi?garnia Powszechna, Warszawa-Krakow, 1938.
- Jerzy Zajadło,
Formuła Radbrucha. Filozofia prawa na granicy pozytywizmu prawniczego
, Arche, Gda?sk 2001
- Jerzy Zajadło,
Dziedzictwo przeszło?ci. Gustaw Radbruch: portret filozofa, prawnika, polityka i humanisty
, Arche, Gda?sk 2007
| Sekretarze Stanu Sprawiedliwo?ci (1876?1918)
|
|
|---|
| Ministrowie sprawiedliwo?ci (1918?2013)
|
|
|---|
