Gieorgij Lwow

Gieorgij Lwow w 1918
Pełne imi? i nazwisko	Gieorgij Jewgienjewicz Lwow
Data i miejsce urodzenia	2 listopada 1861 Drezno , Krolestwo Saksonii
Data i miejsce ?mierci	7 marca 1925 Pary? , Francja
Przewodnicz?cy Rz?du Tymczasowego Rosji
Okres	od 2 marca ? / 15 marca   1917 do 7 lipca ? / 20 lipca   1917
Przynale?no?? polityczna	Partia Konstytucyjno-Demokratyczna
Poprzednik	Mikołaj II (jako głowa pa?stwa) Nikołaj Golicyn (jako premier)
Nast?pca	Aleksander Kiere?ski
Minister spraw wewn?trznych Rz?du Tymczasowego Rosji
Okres	od 2 marca ? / 15 marca   1917 do 7 lipca ? / 20 lipca   1917
Przynale?no?? polityczna	Partia Konstytucyjno-Demokratyczna
Poprzednik	Aleksandr Protopopow
Nast?pca	Nikołaj Awksientjew
Multimedia w Wikimedia Commons

Ksi??? Gieorgij Jewgienjewicz Lwow ( ros. Георгий Евгеньевич Львов, ur. 2 listopada 1861 w Dre?nie , zm. 7 marca 1925 ^[1] w Pary?u ) ? rosyjski arystokrata , prawnik i polityk liberalny . W 1906 deputowany do Dumy Pa?stwowej Imperium Rosyjskiego I kadencji. Od 1915 wspołprzewodnicz?cy Wszechrosyjskiego Zwi?zku Ziemstw i Miast . Od 15 marca do 20 lipca 1917 przewodnicz?cy Rz?du Tymczasowego Rosji (utworzonego w wyniku rewolucji lutowej , po obaleniu caratu ) i jednocze?nie minister spraw wewn?trznych. Po przewrocie bolszewickim (rewolucji pa?dziernikowej) od 1918 przebywał na emigracji.

Rodzina i pochodzenie [ edytuj | edytuj kod ]

Pochodził z arystokratycznego rodu Lwowow, ktory jest gał?zi? potomkow linii ksi???t jarosławskich , wywodz?cych si? bezpo?rednio od Rurykowiczow ^[2] .

Przodkowie od strony ojca Gieorgija Lwowa s? dobrze udokumentowani. Jego ojciec, Jewgienij Władimirowicz (1817?1896), był wła?cicielem ziemskim oraz pisarzem ^{[3] [4]} . Był on z kolei synem podpułkownika armii carskiej i uczestnika bitwy pod Borodino , ksi?cia Władimira Siemionowicza (1771?1829) ^{[5] [6]} . Jego ojcem natomiast był Semen Siergiejewicz (1736?1824), pracuj?cy jako urz?dnik ^[7] . Był on synem oficera wojskowego, Siergieja Jakowlewicza (zm. 1757) ^[8] .

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

Wychowywał si? w miejscowo?ci Popowka niedaleko Tuły . W młodo?ci uko?czył studia na wydziale prawa Uniwersytetu Moskiewskiego , po?niej od 1886?1893 pracował w słu?bie cywilnej ? w Ministerstwie Spraw Wewn?trznych. W l. 1902?1905 przewodnicz?cy zarz?du ziemstwa guberni tulskiej , uczestniczył w zjazdach ziemstw przed rewolucj? 1905 roku . Organizator pomocy przez ziemstwa rannym w wojnie rosyjsko-japo?skiej 1904?1905. W czasie rewolucji 1905 wst?pił do powstałej wowczas Partii Konstytucyjno-Demokratycznej (kadetow) , z rekomendacji ktorej został wybrany w 1906 do Dumy I kadencji.

W 1915 stan?ł jako wspołprzewodnicz?cy (wraz z Michaiłem Czełnokowem ) na czele Wszechrosyjskiego Zwi?zku Ziemstw i Miast . W czasie rewolucji lutowej , po abdykacji Mikołaja II 15 marca 1917 Komitet Tymczasowy Dumy w porozumieniu z Piotrogrodzk? Rad? Delegatow Robotniczych i ?ołnierskich powierzył Lwowowi funkcj? przewodnicz?cego Rz?du Tymczasowego Rosji (polityk obj?ł rownie? tek? ministra spraw wewn?trznych). Ksi??? uczestniczył w opracowaniu deklaracji Rz?du Tymczasowego z 30 marca 1917 o uznaniu prawa Polski do niepodległo?ci ^[9] . Rz?d pod kierownictwem Lwowa wprowadził reformy o charakterze liberalnym ? ogłosił amnesti? , wolno?? prasy , swobod? zrzeszania, nie podj?ł jednak problemu reformy rolnej (odkładaj?c j? do decyzji Konstytuanty ) ani nie zdołał opanowa? rozpr??enia spowodowanego zm?czeniem wojn? . 1 lipca 1917 armia rosyjska rozpocz?ła ostatni? ofensyw? na froncie wschodnim w I wojnie ?wiatowej, ktora po kilku dniach zako?czyła si? pora?k?. Po nieudanej probie bolszewickiego zamachu stanu (tzw. dni lipcowe ) Gieorgij Lwow ust?pił, przekazuj?c 20 lipca 1917 funkcj? premiera Aleksandrowi Kiere?skiemu , dotychczasowemu ministrowi sprawiedliwo?ci i wojny w swym rz?dzie ^{[10] [11]} .

Po przewrocie bolszewickim wyjechał do Tiumeni . Tam w marcu 1918 został aresztowany przez bolszewikow i przewieziony do Jekaterynburga ^[12] . Po trzech miesi?cach został wypuszczony, z zakazem opuszczania miejsca pobytu. Zdołał jednak zbiec do Omska okupowanego przez Korpus Czechosłowacki ^[13] . Na polecenie działaj?cego tam Tymczasowego Rz?du Syberyjskiego z Piotrem Wołogodskim  (inne j?zyki) na czele udał si? z misj? dyplomatyczn? do Stanow Zjednoczonych (dotarł tam w pa?dzierniku 1918, na krotko przed zako?czeniem I wojny ?wiatowej ). 19 listopada 1918 skierował list do prezydenta Stanow Zjednoczonych Thomasa Woodrowa Wilsona , w ktorym prosił o wsparcie działa? Białych interwencj? zbrojn?. Uwa?ał, ?e bez interwencji zachodnich sojusznikow zginie antybolszewicka Rosja, strzeg?ca zachodniej cywilizacji . Rozwa?ania przedstawione przez Lwowa były rozwini?ciem opinii zawartych przez niego w li?cie do ameryka?skiego przemysłowca Charlesa Richarda Crane’a z 8 pa?dziernika 1918.

Pod koniec 1918 Lwow udał si? do Pary?a , gdzie rozpocz?ła si? wła?nie konferencja pokojowa . Uczestniczył w Rosyjskiej Naradzie Politycznej  (inne j?zyki) w Pary?u, politycznej reprezentacji ruchu Białych wobec pa?stw Ententy .

Na emigracji we Francji sp?dził reszt? ?ycia. Zmarł 7 marca 1925. Pochowany został na cmentarzu prawosławnym w Sainte-Genevieve-des-Bois ^[14] .

Upami?tnienie [ edytuj | edytuj kod ]

• W 2011 wydano kopert? pocztow? FDC z jego wizerunkiem ^{[15] [16]} .
• W 2017 odsłoni?to jego popiersie w Moskwie ^[17] .

Galeria [ edytuj | edytuj kod ]

• 
  Gieorgij Lwow jako deputowany do Dumy Pa?stwowej Imperium Rosyjskiego I kadencji w 1906
• 
  Lwow wraz z ministrami Rz?du Tymczasowego na pogrzebie ofiar rewolucji lutowej
• 
  Gieorgij Lwow w 1919
• 
  Pocztowa koperta z wizerunkiem ksi?cia Gieorgija Lwowa z 2011

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]