George Rodney (1. baron Rodney)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
George Brydges Rodney
Ilustracja
Portret admirała z roku 1791
admirał
Data i miejsce urodzenia

13 lutego 1718
Walton-on-Thames

Data i miejsce ?mierci

24 maja 1792
Londyn

Przebieg słu?by
Lata słu?by

1732 ? 1782

Siły zbrojne

  Royal Navy

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Łaźni (Wielka Brytania)

George Brydges Rodney (ur. 13 lutego 1718, zm. 24 maja 1792) ? brytyjski oficer marynarki. Szczegolnie rozpoznawalny dzi?ki dowodzeniu Royal Navy podczas wojny o niepodległo?? Stanow Zjednoczonych , szczegolnie ze zwyci?stwa nad Francuzami w bitwie u wysp Saintes , w 1782 roku. Przypisuje mu si? pionierskie zastosowanie taktyki ?łamania linii”.

Rodney pochodził z wybitnej, ale biednej rodziny, co zmusiło go do zaci?gni?cia si? w wieku czternastu lat do marynarki wojennej. Pierwsz? wi?ksz? bitw? w jakiej brał udział, była II bitwa pod Finisterre w roku 1747. W latach czterdziestych XVIII wieku dorobił si? sporego maj?tku, co pozwoliło na zakup posiadło?ci ziemskiej i członkostwa w Izbie Gmin . Podczas wojny siedmioletniej Rodney brał udział w szeregu operacji wojskowych, jak rajdy na Rochefort i Hawr , a tak?e w obl??eniu Louisbourga . Sław? przyniosła mu rola, jak? odegrał podczas brytyjskiej inwazji na Martynik? w 1762 roku. Po zawarciu pokoju paryskiego sytuacja finansowa Rodneya znow si? pogorszyła, wydawał bowiem znaczne sumy, na gry hazardowe. Do roku 1774 jego długi rosły i osi?gn?ły taki pułap, ?e musiał ucieka? z kraju przed wierzycielami. W roku 1778, gdy wybuchła kolejna wojna, wyl?dował we Francji. Dzi?ki hojno?ci dobroczy?cy zdołał wroci? do Anglii i ponownie obj?? dowodztwo w Royal Navy.

W czasie walk, flota Rodneya z powodzeniem zaopatrywała Gibraltar obl??ony przez siły hiszpa?sko-francuskie. W bitwie u Przyl?dka ?w. Wincentego pokonała flot? hiszpa?sk?. W rok po?niej wyjechał do Indii Zachodnich , gdzie wzi?ł udział w kontrowersyjnym złupieniu holenderskiej wyspy Sint Eustatius . Na krotko powrocił do Anglii by podreperowa? słabe zdrowie, w czasie jego przerwy od działa? wojennych, Brytyjczycy przegrali kluczow? dla całej wojny bitw? w Zatoce Chesapeake . Przegrana doprowadziła do kapitulacji obl??onego Yorktown .

W oczach cz??ci brytyjskiego społecze?stwa Rodney uwa?any był za osob? kontrowersyjn?; oskar?ano go o obsesyjne d??enie (bez liczenia si? z konsekwencjami) do zdobycia maj?tku i o nepotyzm. Najwi?cej głosow sprzeciwu wywołała operacja na Sint Eustatius, gdzie mi?dzy innymi bezlito?nie złupił tamtejsz? społeczno?? ?ydowsk?. Odwołuj?cy go rozkaz Admiralicji został wysłany w chwili, gdy Rodney odnosił decyduj?ce zwyci?stwo w bitwie o wyspy Saintes w kwietniu 1782 roku, co zabezpieczyło Jamajk? przed przej?ciem wyspy przez Francuzow. Dzi?ki temu zwyci?stwu po powrocie do kraju Rodneyowi nadano tytuł para Anglii. Wi?zało si? to z doroczn?, do?ywotni? pensj? w wysoko?ci 2 tys. funtow . Zmarł w roku 1792. Dzi?ki niemu imi? Rodney, w ostatnich latach XVIII wieku, stało si? w Wielkiej Brytanii szczegolnie popularne.

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

  • J. Gold: The Naval Chronicle, Volume 1 1799 . Cambridge University Press, 2010. ISBN  978-1-1080-1840-1 .
  • N.A.M. Rodger: Command of the Ocean: A Naval History of Britain 1649-1815 . New York: W.W. Norton & Company, 2006. ISBN  978-0-393-32847-9 .
  • J.R. Hill (red.): The Oxford Illustrated History of the Royal Navy . Oxford University Press, 1995. ISBN  0-19-211675-4 .