Gaston Eyskens

Pełne imi? i nazwisko	Gaston Francois Marie Eyskens
Data i miejsce urodzenia	1 kwietnia 1905 Lier
Data i miejsce ?mierci	3 stycznia 1988 Leuven
Premier Belgii
Okres	od 11 sierpnia 1949 do 8 czerwca 1950
Przynale?no?? polityczna	PSC-CVP
Poprzednik	Paul-Henri Spaak
Nast?pca	Jean Duvieusart
Premier Belgii
Okres	od 26 czerwca 1958 do 25 kwietnia 1961
Przynale?no?? polityczna	PSC-CVP
Poprzednik	Achille Van Acker
Nast?pca	Theo Lefevre
Premier Belgii
Okres	od 17 czerwca 1968 do 26 stycznia 1973
Przynale?no?? polityczna	Chrze?cija?ska Partia Ludowa
Poprzednik	Paul Vanden Boeynants
Nast?pca	Edmond Leburton
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Gaston Francois Marie Eyskens (ur. 1 kwietnia 1905 w Lier , zm. 3 stycznia 1988 w Leuven ^[1] ) ? belgijski i flamandzki polityk, długoletni parlamentarzysta, minister, trzykrotny premier Belgii stoj?cy na czele sze?ciu gabinetow.

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

Kształcił si? w Stanach Zjednoczonych, w 1927 uzyskał magisterium na Uniwersytecie Columbia . Uko?czył tak?e ekonomi? (1930) oraz nauki społeczne i polityczne (1931) na Katolickim Uniwersytecie w Lowanium ^[1] . Od 1931 pracował jako nauczyciel akademicki na tej uczelni ^[2] . Działał w partii katolickiej ^[1] , a po?niej w powstałej na jej bazie chadeckiej PSC-CVP ^[3] . Po jej podziale na partie j?zykowe nale?ał do Chrze?cija?skiej Partii Ludowej ^{[3] [4]} . W 1939 po raz pierwszy uzyskał mandat posła do Izby Reprezentantow . Z powodzeniem ubiegał si? o reelekcj? w sze?ciu kolejnych wyborach, członkiem izby ni?szej federalnego parlamentu był do 1965. Nast?pnie trzykrotnie wybierany do Senatu , w ktorym zasiadał do 1973. W latach 1971?1973 był członkiem Cultuurraad (organu poprzedzaj?cego powstanie Rady Flamandzkiej) ^[4] .

Trzykrotnie sprawował urz?d ministra finansow (1945, 1947?1949, 1965?1966), w 1950 krotko pełnił funkcj? ministra finansow. Od sierpnia 1949 do czerwca 1950, od czerwca 1958 do kwietnia 1961 oraz od czerwca 1968 do stycznia 1973 zajmował stanowisko premiera, kieruj?c ł?cznie sze?cioma gabinetami ^{[1] [2] [4]} . Za pierwszym razem ust?pił w zwi?zku z kryzysem dotycz?cym sytuacji krola Leopolda III . W 1960 jego rz?d uznał niepodległo?? Konga Belgijskiego . W 1970 przyczynił si? istotnie do przyj?cia reformy konstytucyjnej, jednak brak post?pow w jej wdra?aniu doprowadził do jego po?niejszej rezygnacji. Ostatecznie w czerwcu 1973 zako?czył swoj? wieloletni? aktywno?? polityczn? ^[1] .

Odznaczony m.in. Orderem Leopolda II III klasy (1946) oraz Orderem Korony I klasy (1954) ^[1] .

Był ojcem polityka Marka Eyskensa , ktory rownie? pełnił funkcj? premiera Belgii.

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]