Fryderyk Jozef Moszy?ski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fryderyk Jozef Moszy?ski
Fryderyk Jozef Jan Kanty Moszy?ski
Ilustracja
Fryderyk Jozef Moszy?ski na obrazie Jozefa Grassiego
Herb
Nał?cz
Rodzina

Moszy?scy herbu Nał?cz

Data urodzenia

1738

Data ?mierci

1817

Ojciec

Jan Kanty Moszy?ski

Matka

Fryderyka Augusta z Coselow

?ona

Salomea z Rzyszczewskich
Barbara z Rudzie?skich

Dzieci

Bezdzietny

Odznaczenia
Order Orła Białego Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)
Liczba dymow miejskich i wiejskich ( gospodarstw domowych ) w I Rzeczypospolitej, według spisu statystycznego Fryderyka Moszy?skiegow 1789 roku

Fryderyk Jozef Jan Kanty Moszy?ski herbu Nał?cz (ur. 14 marca 1738 roku w Dre?nie , zm. 21 stycznia 1817 roku w Kijowie ) ? generał lejtnant wojsk koronnych od 1773 roku [1] , referendarz wielki litewski od 1773 roku, sekretarz wielki litewski , marszałek wielki koronny w latach (1793?1795), generał-major wojsk polskich od 1768 roku, wicekomendant Szkoły Rycerskiej w latach 1768?1793 [2] , w 1771 roku mianowany obo?nym wielkim litewskim [3] , starosta nowokorczy?ski w 1771 roku [4] , starosta lipnicki w 1765 roku [5] .

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

Syn Jana Kantego i Fryderyki Augusty , nie?lubnej corki Augusta II Mocnego i hrabiny Cosel . Brat Augusta Fryderyka Moszy?skiego . Urodził si? po ?mierci ojca. Był wnukiem naturalnym Augusta II Mocnego i hrabiny Cosel . Kształcił si? w Saksonii . Robił szybkie post?py w nauce, znał j?zyki obce, grał na instrumentach, ?piewał i zapami?tale ta?cował . Działalno?? publiczn? rozpocz?ł od krolewskiej nominacji na stopie? pułkownika w regimencie piechoty saskiej [6] . W wieku nieco ponad 16 lat, 16 listopada 1754, został pułkownikiem wojsk koronnych i otrzymał od krola-wuja Stanisława Augusta starostwo wobolnickie w ziemi upickiej na Litwie. Został starost? grodowym nowokorczy?skim 22 maja 1762 roku. Na obj?ciu starostwa był biskup krakowski Kajetan Ignacy Sołtyk , ktory po uroczysto?ci spłyn?ł Wisł? do Warszawy . W tym samym roku został po raz pierwszy posłem na sejm z ziemi sandomierskiej . Bogacił si? bardzo szybko, odkupił od Stanisława Wybranowskiego, chor??ego lubelskiego, starostwo lipnickie , a tak?e otrzymał od krola ekspektatyw? (nadziej?) na dwa wojtostwa w ziemi sochaczewskiej [6] . Komisarz z rycerstwa Komisji Skarbowej Koronnej w 1769 roku [7] , w ktorej zasiadał do 1778. Byli wraz z Antonim Tyzenhauzem ? podskarbim nadwornym litewskim najwa?niejszymi doradcami finansowymi krola. Od 1768 był w stopniu podporucznika podkomendantem korpusu kadetow, komendantem korpusu był Adam Kazimierz Czartoryski w stopniu porucznika. Dofinansował Szkoł? Rycersk? z własnych funduszy (191 774 zł polskich). W zał?czniku do depeszy z 2 pa?dziernika 1767 roku do prezydenta Kolegium Spraw Zagranicznych Imperium Rosyjskiego Nikity Panina , poseł rosyjski Nikołaj Repnin okre?lił go jako posła wła?ciwego dla realizacji rosyjskich planow na sejmie 1767 roku za ktorego odpowiada krol , poseł wojewodztwa sandomierskiego na sejm 1767 roku [8] . Otrzymał Order ?wi?tego Stanisława w 1770 i został mianowany przez krola obo?nym wielkim litewskim , a niedługo potem referendarzem wielkim litewskim . W zwi?zku z t? funkcj? brał udział w posiedzeniach sejmu, pocz?wszy od sejmu 1776 roku ( mokronowskiego ). W 1771 odznaczony Orderem Orła Białego [9] . W 1778 został ponownie posłem, a sejm wybrał go do Departamentu Skarbu Rady Nieustaj?cej . Członek Departamentu Interesow Cudzoziemskich Rady Nieustaj?cej w 1779 roku [10] . Krol 27 maja 1781 mianował Moszy?skiego ?wieckim sekretarzem wielkim litewskim . W 1787 został plenipotentem maj?tkowym w Rzeczypospolitej ksi?cia Grigorija Potiomkina . Poseł wojewodztwa bracławskiego na Sejm Czteroletni w 1788 roku [11] . We wrze?niu 1789 roku wszedł w skład Deputacji do Formy Rz?du , powołanej przez Sejm Czteroletni dla okre?lenia ustroju Rzeczypospolitej [12] . Zasłyn?ł jako wytrawny znawca spraw ekonomicznych, rozwijał w tym kierunku po?yteczn? działalno??, zwłaszcza na Sejmie Czteroletnim, gdzie układał statystyk? skarbow? oraz projekty ekonomicznego d?wigni?cia kraju. Był autorem konstytucji sejmowej Lustracja dymow i podanie ludno?ci , wprowadzaj?cej pierwszy w historii Polski spis powszechny . W 1792 przyst?pił do konfederacji targowickiej , był konsyliarzem konfederacji generalnej koronnej [13] . W tym te? roku był rownie? delegowany przez konfederacj? targowick? do zasiadania w Departamencie Interesow Cudzoziemskich Rady Nieustaj?cej [14] . Na sejmie grodzie?skim , po zło?eniu urz?du przez Mniszcha , został marszałkiem wielkim koronnym . Był członkiem konfederacji grodzie?skiej 1793 roku [15] . W 1793 roku wszedł do komisji sejmowej badaj?cej spraw? nagłego upadku bankow w Rzeczypospolitej . Został członkiem nowej Rady Nieustaj?cej jako zwierzchnik policji i Prezesem Kommisyi Ekonomicznej Krola Jegomo?ci . Powszechnie znienawidzonego Moszy?skiego w czasie insurekcji ko?ciuszkowskiej 28 czerwca 1794 rozjuszony tłum warszawski chciał powiesi?. Uratował głow? dzi?ki interwencji Ignacego Wyssogoty Zakrzewskiego . Na staro?? osiadł w swoich dobrach woły?skich , korzystał z milionowego maj?tku, posługiwał si? tytułem wył?cznie honorowym Rzeczywisty Radca Tajny Cesarstwa [6] .

Był dwukrotnie ?onaty: z Salome?, cork? Adama Rzyszczewskiego ? kasztelana lubaczowskiego i z Barbar? Rudzie?sk? ? cork? starosty ch?ci?skiego Michała, zmarł bezpotomnie.

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. Henryk P. Kosk , Generalicja polska, t. II, Pruszkow 2001, s. 45.
  2. Jarosław Gda?ski, Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki, Kamil Stepan, Wojsko Koronne. Formacje Targowicy, szkolnictwo wojskowe. Varia, Uzupełnienia, Krakow 2003 , 67.
  3. Urz?dnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Ksi?stwa Litewskiego XIV-XVIII wieku spisy opracowali Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba , Kornik 1994, s. 103.
  4. Płata Woyska Y Chleb Zasłuzonych : To Iest Taryffy, Kwart, Hyberny, Pogłownego, Łanowego, Y inne przydatki dla wygody y ciekawo?ci publiczney. Zebrane, y Do Druku Podane, 1771, s. 10.
  5. Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565?1795 Materiały ?rodłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 79.
  6. a b c Julian Bartoszewicz: Znakomici m??owie Polscy w XVIII w., t. II . Petersburg: B.M. Wolffa, 1856, s. 117?198.
  7. Antoni Soza?ski, Imienne spisy osob duchownych, ?wieckich i wojskowych, ktore w pierwszych o?miu latach panowania krola Stanisława Poniatowskiego od 1764?1772 r. w rz?dzie lub przy administracyi Rzeczypospolitej udział brały [...]. Cz. 1, Tablice i rejestr, Krakow 1866, s. 10.
  8. Носов Б. В. Установление российского господства в Речи Посполитой. 1756?1768 гг. Moskwa, 2004, s. 663.
  9. Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 210-211.
  10. KALENDARZ polityczny dla Krolestwa Polskiego y Wielkiego Xi?stwa Litewskiego na rok pa?ski 1779. w Warszawie, Nakładem y drukiem Michała Groella Ksi?garza Nadwornego J.K.Mci., [b.n.s]
  11. Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ..., Warszawa 1791, s. 332.
  12. Volumina Legum , t. IX, Krakow 1889, s. 107?108.
  13. Dariusz Rolnik, Szlachta koronna wobec konfederacji targowickiej (maj 1792 ? stycze? 1793), Katowice 2000, s. 162.
  14. Korrespondent Warszawski Donosz?cy Wiadomo?ci Kraiowe y Zagraniczne. 1792, no 63, s. 579.
  15. Volumina Legum, t. X, Pozna? 1952, s. 54.

Literatura [ edytuj | edytuj kod ]


Linki zewn?trzne [ edytuj | edytuj kod ]