Fluoryt

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fluoryt
Ilustracja
Fluoryt z Włoch
Wła?ciwo?ci chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

fluorek wapnia , CaF 2

Twardo?? w skali Mohsa

4

Przełam

muszlowy, łuskowy

Łupliwo??

doskonała, czterokierunkowa

Układ krystalograficzny

regularny

G?sto?? minerału

3,1?3,2 g/cm³

Wła?ciwo?ci optyczne
Barwa

bezbarwny lub ro?ne barwy, wykazuje si? wyj?tkowo du?? zmienno?ci? zabarwienia, wielobarwno?? wykazuj? nawet pojedyncze okazy

Rysa

biała

Połysk

szklisty

Wspołczynnik załamania

1,433?1,448

Dodatkowe dane
Szczegolne własno?ci

optycznie izotropowy

Monokryształ fluorytu z Namibii

Fluoryt ? szeroko rozpowszechniony minerał z gromady halogenkow .

Nazwa pochodzi od łac. fluere = płyn??, z powodu zdolno?ci tego minerału do obni?ania temperatur topnienia szeregu innych minerałow (zastosowanie fluorytu jako topnika opisał w roku 1529 Georgius Agricola ). Od jego nazwy pochodzi nazwa pierwiastka chemicznego ? fluoru oraz zjawiska fluorescencji [1] .

Wła?ciwo?ci [ edytuj | edytuj kod ]

?wiecenie fluorytu poddanego działaniu promieni UV

Tworzy sze?cienne lub o?mio?cienne kryształy, osi?gaj?ce niekiedy du?e rozmiary. Cz?sto wyst?puje w postaci bli?niakow krzy?owych. Cz?sto tworzy naloty, naskorupienia i ?yły. Ładne kryształy wyst?puj? zazwyczaj w druzach w formie szczotek krystalicznych . W czystej formie jest bezbarwny; w przyrodzie jest zabarwiony na najro?niejsze kolory ? od ?ołtego, ro?owego, zielonego i niebieskiego a? po czarny. Niekiedy wykazuje barwne wst?gowanie podobne do agatu .

Wiele probek fluorytu wykazuje fluorescencj? w ?wietle UV [1] .

Wyst?powanie [ edytuj | edytuj kod ]

Wyst?puje głownie w formie ?ył hydrotermalnych , gdzie zazwyczaj wyst?puje razem z minerałami kruszcowymi ołowiu , cynku i srebra , oraz w pegmatytach i skałach osadowych . Spotykany w skałach magmowych .

Miejsca wyst?powania:

Zastosowanie [ edytuj | edytuj kod ]

  • jest stosowany w przemy?le szklarskim
  • do produkcji kwasu fluorowodorowego i wyrobu tworzyw sztucznych
  • w przemy?le ceramicznym
  • chemicznym (produkcja emalii)
  • optycznym (produkcja soczewek)
  • metalurgicznym ? jako topnik (produkcja aluminium )
  • ma du?e znaczenie naukowe i kolekcjonerskie
  • niekiedy bywa stosowany jako kamie? jubilerski lub ozdobny
  • słu?y jako materiał rze?biarski.
FluoroapatytFluorowodórWytop metaliProdukcja szkłaZwiązki fluoroorganiczneHeksafluoroglinian soduWytrawianie metaliKwas fluorokrzemowyKraking alkanówFluorowęglowodoryChlorofluorowęglowodoryFreonyTeflonFluorowanie wodyWzbogacanie uranuHeksafluorek siarkiHeksafluorek wolframuFosfogips
Przemysłowe wykorzystanie fluorytu (oraz fluoroapatytu ). Kliknij na dan? nazw? z grafiki by przej?? do danego hasła.

Struktura [ edytuj | edytuj kod ]

Struktura CaF
2
z zaznaczeniem wielo?cianow koordynacyjnych. Szary: Ca 2+
( liczba koordynacyjna 8), zielony: F ?
(l.k. 4). Zbli?on? układ atomow maj? inne kryształy MX
2
o strukturze fluorytu (zielony: aniony X, szary: kationy M). W przypadku zwi?zkow M
2
X
o strukturze antyfluorytu układ kationow i anionow jest odwrotny: (szary: aniony X, zielony: kationy M)

Fluoryt tworzy kryształy w układzie regularnym ?ciennie centrowanym (fcc), w ktorych liczba koordynacyjna jonow wapnia wynosi 8, a jonow fluoru 4. Sie? krystaliczna fluorytu jest wykorzystywana jako struktura odniesienia w krystalografii do opisywania kryształow zwi?zkow jonowych typu MX
2
[2] [3] . Struktur? fluorytu maj? np. SrF
2
, BaF
2
, CdF
2
, HgF
2
, PbF
2
, ZrF
2
, HfF
2
, ZrO
2
, CeO
2
, ThO
2
, HfO
2
, PrO
2
, PaO
2
, UO
2
i PuO
2
[4] . Struktury zwi?zkow o wzorze M
2
X
i budowie ?odwrotnej” do fluorytu, tj. ktorych miejsca kationow i anionow (oraz ich liczby koordynacyjne) s? zamienione, nosz? nazw? ?struktury antyfluorytu” [3] [5] . Przykłady takich zwi?zkow to Be
2
C
, Li
2
O
, Na
2
O
, K
2
O
, Rb
2
O
, Li
2
S
, Na
2
S
, Li
2
Se
i Na
2
Se
[4] .

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. a b Langley, Richard H., Welch, Larry. Fluorine . ? Journal of Chemical Education ”. 60 (9), s. 759, 1983. DOI : 10.1021/ed060p759 .  
  2. Antifluorite ( A
    2
    X
    ) and Fluorite ( AX
    2
    ) Structures
    . [w:] Electro Ceramics Web Course (NPTEL) [on-line]. nptel.ac.in. [dost?p 2017-06-22].
  3. a b fluorite structure , [w:] Richard   Rennie , Dictionary of Chemistry , wyd. 7, 2016, ISBN  978-0-19-178954-0 [dost?p 2017-06-22] ( ang. ) .
  4. a b Mirosław   Handke , Materiały dydaktyczne do wykładu pt. ?Krystalografia i krystalochemia”, AGH , 2013 . [Na podstawie m.in. M. Handke, M. Rokita, A. Adamczyk Krystalografia i krystalochemia dla ceramikow UWND i J. Chojnacki Elementy krystalografii chemicznej i fizycznej ]
  5. antifluorite structure , [w:] A Dictionary of Chemistry [dost?p 2017-06-22] [zarchiwizowane z adresu 2018-02-19] ( ang. ) .

Linki zewn?trzne [ edytuj | edytuj kod ]