Fluoryt
? szeroko rozpowszechniony
minerał
z gromady
halogenkow
.
Nazwa pochodzi od łac.
fluere
= płyn??, z powodu zdolno?ci tego minerału do obni?ania
temperatur topnienia
szeregu innych minerałow (zastosowanie fluorytu jako
topnika
opisał w roku 1529
Georgius Agricola
). Od jego nazwy pochodzi nazwa
pierwiastka chemicznego
?
fluoru
oraz zjawiska
fluorescencji
[1]
.
Tworzy sze?cienne lub o?mio?cienne kryształy, osi?gaj?ce niekiedy du?e rozmiary. Cz?sto wyst?puje w postaci bli?niakow krzy?owych. Cz?sto tworzy naloty, naskorupienia i ?yły.
Ładne kryształy wyst?puj? zazwyczaj w
druzach
w formie
szczotek krystalicznych
. W czystej formie jest bezbarwny; w przyrodzie jest zabarwiony na najro?niejsze kolory ? od ?ołtego, ro?owego, zielonego i niebieskiego a? po czarny. Niekiedy wykazuje barwne wst?gowanie podobne do
agatu
.
Wiele probek fluorytu wykazuje
fluorescencj?
w
?wietle UV
[1]
.
Wyst?puje głownie w formie
?ył hydrotermalnych
, gdzie zazwyczaj wyst?puje razem z minerałami kruszcowymi
ołowiu
,
cynku
i
srebra
, oraz w
pegmatytach
i
skałach osadowych
. Spotykany w
skałach magmowych
.
Miejsca wyst?powania:
- jest stosowany w przemy?le szklarskim
- do produkcji
kwasu fluorowodorowego
i wyrobu tworzyw sztucznych
- w przemy?le ceramicznym
- chemicznym (produkcja emalii)
- optycznym (produkcja soczewek)
- metalurgicznym ? jako topnik (produkcja
aluminium
)
- ma du?e znaczenie naukowe i kolekcjonerskie
- niekiedy bywa stosowany jako kamie? jubilerski lub ozdobny
- słu?y jako materiał rze?biarski.
Fluoryt tworzy kryształy w
układzie regularnym
?ciennie centrowanym (fcc), w ktorych
liczba koordynacyjna
jonow wapnia wynosi 8, a jonow fluoru 4.
Sie? krystaliczna
fluorytu jest wykorzystywana jako struktura odniesienia w
krystalografii
do opisywania kryształow zwi?zkow jonowych typu
MX
2
[2]
[3]
. Struktur? fluorytu maj? np.
SrF
2
,
BaF
2
,
CdF
2
,
HgF
2
,
PbF
2
,
ZrF
2
,
HfF
2
,
ZrO
2
,
CeO
2
,
ThO
2
,
HfO
2
,
PrO
2
,
PaO
2
,
UO
2
i
PuO
2
[4]
. Struktury zwi?zkow o wzorze
M
2
X
i budowie ?odwrotnej” do fluorytu, tj. ktorych miejsca kationow i anionow (oraz ich liczby koordynacyjne) s? zamienione, nosz? nazw? ?struktury antyfluorytu”
[3]
[5]
. Przykłady takich zwi?zkow to
Be
2
C
,
Li
2
O
,
Na
2
O
,
K
2
O
,
Rb
2
O
,
Li
2
S
,
Na
2
S
,
Li
2
Se
i
Na
2
Se
[4]
.
- ↑
a
b
Langley, Richard H., Welch, Larry.
Fluorine
. ?
Journal of Chemical Education
”. 60 (9), s. 759, 1983.
DOI
:
10.1021/ed060p759
.
- ↑
Antifluorite (
A
2
X
) and Fluorite (
AX
2
) Structures
. [w:]
Electro Ceramics Web Course (NPTEL)
[on-line]. nptel.ac.in. [dost?p 2017-06-22].
- ↑
a
b
fluorite structure
, [w:]
Richard
R.
Rennie
Richard
R.
,
Dictionary of Chemistry
, wyd. 7, 2016,
ISBN
978-0-19-178954-0
[dost?p 2017-06-22]
(
ang.
)
.
brak strony (ksi??ka)
- ↑
a
b
Mirosław
M.
Handke
Mirosław
M.
,
Materiały dydaktyczne do wykładu pt. ?Krystalografia i krystalochemia”, AGH
, 2013
.
brak strony (ksi??ka)
[Na podstawie m.in. M. Handke, M. Rokita, A. Adamczyk
Krystalografia i krystalochemia dla ceramikow
UWND i J. Chojnacki
Elementy krystalografii chemicznej i fizycznej
]
- ↑
antifluorite structure
, [w:]
A Dictionary of Chemistry
[dost?p 2017-06-22]
[zarchiwizowane z
adresu
2018-02-19]
(
ang.
)
.
brak strony (ksi??ka)
Identyfikatory zewn?trzne: