Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Flatter
(
ang.
flutter
? trzepotanie) ? rodzaj aeroelastycznych
drga? samowzbudnych
skrzydła
,
lotek
(w
stałopłatach
),
usterzenia
lub łopat
wirnikow no?nych
(w
wiropłatach
) powstaj?cych po przekroczeniu okre?lonej pr?dko?ci, zwanej
pr?dko?ci? krytyczn? flatteru
[1]
. W budowlach wystawionych na działanie wiatru (zob.
most Tacoma
) wyst?puje podobne zjawisko, jednak szczegołowy mechanizm powstawania jest inny
[2]
.
Drgania typu flatter ograniczaj? pr?dko??
statku powietrznego
(wzgl?dem powietrza). Flatter jest niebezpieczny i bywa przyczyn? katastrof lotniczych. Skutecznym sposobem zapobiegania flatterowi jest m.in. umieszczenie
mas przeciwflatterowych
na
kraw?dzi natarcia
płata
,
sterow
,
usterze?
.
Badania w locie
ka?dego prototypu
płatowca
przechodz? przez badania flatterowe, ktore (ł?cznie z badaniem
przeci?gni?cia
na plecach i
korkoci?gu plecowego
) nale?? do najbardziej ryzykownych faz bada?. Podczas kolejnych prob
pilot do?wiadczalny
osi?ga stopniowo pr?dko??
V
d
(lub V
df
) i na podstawie wynikow tych bada? jest obliczana dopuszczalna chwilowa pr?dko?? w spokojnym powietrzu (V
ne
). Z powodu flatteru doszło do katastrofy takich konstrukcji jak
De Havilland DH.108 Swallow
,
SZD-21 Kobuz
,
PZL I-22 Iryda
,
J-6 Fregata
i innych.
Drgania wymuszone
usterzenia nosz? nazw?
buffetingu
.
- Lech Szutowski:
Budowa i pilota? samolotow lekkich: przewodnik pilota i instruktora
. Pozna?: Avia-Test, 2007, s. 34-37, seria: Seria szkoleniowa Avia-Test.
ISBN
978-83-919779-3-4
.