Fiodor Nikiticz Riemiezow
,
ros.
Фёдор Никитич Ремезов
(ur.
26 maja
?
/
7 czerwca
1896
w Kaslinie, zm.
6 czerwca
1970
w
Leningradzie
) ?
radziecki
wojskowy,
generał porucznik
.
Urodził si? na osiedlu fabrycznym Zakładow Kasli?skich (obecnie cz??? miasto Kaslin) w
obwodzie czelabi?skim
.
W 1918 roku wst?pił do
Armii Czerwonej
, w 1919 roku uko?czył szkoł? dowodcow piechoty. Brał udział w
wojnie domowej
, był dowodc? kompanii i batalionu, walczył na froncie wschodnim z oddziałami
adm. Kołczaka
. Nast?pnie jako dowodca samodzielnego batalionu 33 Dywizji Kuba?skiej 9 Armii walczył na froncie południowym przeciwko oddziałom
gen. Wrangla
oraz uczestniczył w tłumieniu powstania w
guberni witebskiej
.
W 1921 roku uko?czył wy?szy kurs taktyczno-strzelecki w szkole dowodcow Armii Czerwonej im. Kominternu. Po zako?czeniu walk kolejno zajmował stanowiska: pomocnika, a nast?pnie starszego pomocnika szefa wydziału operacyjnego dywizji piechoty, szefa sztabu pułku strzeleckiego. W 1930 roku został szefem wydziału w sztabie
Nadwoł?a?skiego Okr?gu Wojskowego
, a w kwietniu 1931 roku dowodc? pułku strzeleckiego. W 1932 roku uko?czył
Wojskow? Akademi? im. M. Frunzego
.
W lipcu 1937 roku został dowodc?
45 Dywizji Strzeleckiej
, a w lipcu 1938 roku został dowodc? ?ytomierskiej Armijnej Grupy Wojsk. W lipcu 1939 roku został dowodc?
Zabajkalskiego Okr?gu Wojskowego
a w czerwcu 1940 roku dowodc? Orłowskiego Okr?gu Wojskowego.
Po
ataku Niemiec na ZSRR
na terenie okr?gu zorganizował i został dowodc?
20 Armii
, ale ju? 5 lipca 1941 roku został dowodc?
13 Armii
. Brał udział w walkach w rejonie
Mi?ska
, rzeki
Berezyna
i w rejonie miasta
Borysow
, potem bronił linii
Dniepru
oraz brał udział w walkach na kierunku
smole?skim
.
W okresie od 4 wrze?nia do 18 pa?dziernika 1941 roku był dowodc? Połnocnokaukaskiego Okr?gu Wojskowego, w tym czasie została tam zorganizowania
19 Armia
oraz kilka dywizji kawalerii. W pa?dzierniku 1941 roku zorganizowano w okr?gu
56 Samodzieln? Armi?
, ktorej został dowodc?. Armia ta broniła linii obronnej w rejonie miasta
Rostow nad Donem
, a nast?pnie broniła dost?pu do Kaukazu wchodz?c w skład
Frontu Zakaukaskiego
oraz uczestnicz?c w kontrnatarciu tego frontu.
W styczniu 1942 został dowodc? Południowouralskiego Okr?gu Wojskowego, a w kwietniu 1942 dowodc?
45 Armii
, ktor? dowodził do zako?czenia wojny. Armia na zajmowała pozycje na granicy ZSRR z
Turcj?
i
Iranem
oraz osłaniała linie komunikacyjne na terenie Iranu, ktorymi dostarczano sprz?t do ZSRR w ramach
umowy Lend-Lease
.
Po zako?czeniu wojny oraz rozformowaniu 45 Armii w 1945 roku został kierownikiem katedry w Wojskowej Akademii im. Frunzego, nast?pnie od stycznia 1953 roku zast?pc? komendanta Akademii Wojskowej im. Dzier?y?skiego. W 1952 roku uko?czył wy?szy kurs akademicki w Wy?szej Akademii Wojskowej im. Woroszyłowa.
W maju 1953 roku został pomocnikiem dowodcy Moskiewskiego Okr?gu Wojskowego.
W 1959 roku przeniesiony do rezerwy. Mieszkał w
Leningradzie
, gdzie zmarł.
- kombrig
(17.02.1938 - rozkaz nr 235/п)
- komkor
(09.02.1939 - rozkaz nr 271)
- generał porucznik (4 czerwca 1940)
- Великая Отечественная. Командармы. Военный биографический словарь
. Moskwa: Кучково поле, 2005, s. 190-191.
ISBN
5-86090-113-5
.
(
ros.
)
.
- М.М. Козлов (głowny redaktor):
Великая Отечественная война 1941-1945: Энциклопедия
. Moskwa: Сов. энциклопедия, 1985, s. 608.
(
ros.
)
.