한국   대만   중국   일본 
Fuhrerbunker ? Wikipedia, wolna encyklopedia Przejd? do zawarto?ci

Fuhrerbunker

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fuhrerbunker
Ilustracja
Fuhrerbunker przed wysadzeniem
Pa?stwo

  III Rzesza

Miejscowo??

Berlin

Rozpocz?cie budowy

1943

Uko?czenie budowy

1944

Zniszczono

1947

Plan budynku
Plan budynku
Poło?enie na mapie Berlina
Mapa konturowa Berlina, w centrum znajduje się punkt z opisem „Führerbunker”
Poło?enie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Führerbunker”
Ziemia52°30′45,47″N   13°22′51,94″E / 52,512631   13,381094

Fuhrerbunker ( niem. , znaczenie dosłowne: ?bunkier Wodza” lub ?bunkier Fuhrera”) ? wspolna nazwa dla kompleksu dwoch schronow przeciwlotniczych pod Star? Kancelari? Rzeszy w Berlinie ( Niemcy ), gdzie Adolf Hitler sp?dził ostatnie tygodnie swego ?ycia, a tak?e miejsce, gdzie wraz z Ev? Braun popełnił samobojstwo (zob. ?mier? Hitlera ). Fuhrerbunker był ostatnim z miejsc pełni?cych rol? Fuhrerhauptquartier ? Głownej Kwatery Wodza.

Historia i architektura [ edytuj | edytuj kod ]

Tzw. bunkier Hitlera stanowiły w kwietniu 1945 dwa podstawowe obiekty:

  • stary schron tzw. ?bunkier przedni”, wybudowany pod wielkim hallem b?d?cym sal? recepcyjn? tzw. Pałacu Radziwiłłowskiego ? Starej Kancelarii Rzeszy w Berlinie przy Wilhelmstraße 77. Schron ten nie ?wystawał” poza obrys fundamentu sali recepcyjnej pałacu .
  • nowy schron tzw. ?bunkier tylny” lub ?bunkier Hitlera”, wybudowany pod ogrodami Kancelarii Rzeszy, patrz?c od strony Pałacu Radziwiłłowskiego, za ?bunkrem przednim” i gł?biej od niego. Od strony Nowej Kancelarii Rzeszy , nosz?cej adres Voßstraße 6, obiekt ten znajdował si? ok. 120 metrow na połnocny wschod, na gł?boko?ci według jednych ?rodeł ok. 8, innych za? 17 metrow pod powierzchni? gruntu.

Opis [ edytuj | edytuj kod ]

Obydwa schrony wybudowane zostały w przybli?eniu na podobnym planie. Ł?czyła je klatka schodowa w kształcie graniastosłupa o podstawie kwadratu . Ł?czna powierzchnia u?ytkowa obu schronow wynosiła ok. 700 metrow kwadratowych. Ka?dy z nich mie?cił od 12 do 18 pomieszcze? o wymiarach rz?du 3x4 metry. Niektore z nich nie miały ?cian działowych, co podwajało lub potrajało powierzchni? u?ytkow?. ?rodkiem obu biegły przedzielone korytarze, a utworzone w ten sposob dodatkowe pomieszczenia o powierzchniach ok. 10-14 metrow kwadratowych ka?de, wykorzystywane były odpowiednio jako poczekalnia, ?wietlica-jadalnia lub sala odpraw.

Schron przedni powstał w roku 1936 w trakcie budowy nowej sali recepcyjnej Pałacu Radziwiłłowskiego , zachodz?cej na zaplecze Ministerstwa Spraw Zagranicznych przy Wilhelmstraße 76.

Budow? schronu tylnego o kryptonimie ?B207” zlecono w ko?cu kwietnia 1943 w ramach intensywnej rozbudowy systemu schronow przeciwlotniczych Berlina. Prace ziemne maskowano przed zwiadem lotniczym. Na miejsce budowy prowadziła wzdłu? budynku Nowej Kancelarii zamaskowana sztolnia , ktor? wyprowadzono na powierzchni? pod otaczaj?c? cały ogrod pergol?, tak, ?e wjazd znajdował si? z daleka od miejsca wła?ciwej budowy. Podstawa schrony miała obrys ok. 19,5 na 18,8 metrow. Grubo?? ?cian zewn?trznych ok. 4,5 metra. Dwa rogi od strony przedniego schronu były ?ci?te pod k?tem 45 stopni w celu odbicia ewentualnych fal uderzeniowych (prawdopodobnie pozostałe 2 naro?niki te? miały ?skosy”, ale ta cz??? schronu nie została po wojnie nigdy odsłoni?ta (?)). Grubo?? stropu rz?du 4 metrow ?elbetu była wynikiem do?wiadcze? z bombardowa? alianckich najci??szymi wowczas bombami. (Latem 1944 strop schronu Hitlera w FHQ Wolfsschanze wyło?ono zbrojon? mieszank? betonow? ju? na grubo?? rz?du 8 metrow). Oprocz pomieszcze? mieszkalnych, w obiekcie były tak?e centrala telefoniczna z dalekopisem, urz?dzenia wentylacyjne i grzewcze, agregat z pomp? wody z własnej studni, podr?czny magazyn, ubikacje i łazienki. Obydwa wej?cia schronu wyposa?one były w ?luzy gazowe.

Schron tylny z powierzchni? ł?czyły trzy trakty komunikacyjne;

  • od strony Vorbunkra maj?cy ok. 105 metrow długo?ci tzw. ?korytarz Kannenberga” (od nazwiska intendenta Hitlera) wiod?cy do piwnic pod wielk? sal? recepcyjn? Starej Kancelarii,
  • od strony schronu przedniego wej?cie z piwnic pod wielk? sal? recepcyjn? w Starej Kancelarii,
  • od strony ogrodow Kancelarii wyj?cie awaryjne prostopadło?cienn? klatk? schodow? o czterech biegach stopni.

Znajduj?cy si? w schronie tylnym gabinet Hitlera wyposa?ony był sparta?sko: małe biurko, kanapka, stoł i 3 fotele. Nad biurkiem wisiał owalny portret Fryderyka Wielkiego p?dzla Antona Graffa . Kiedy trzeba było przej?? przez gabinet nale?ało odstawi? fotele. Po lewej stronie gabinetu były drzwi do łazienki, po prawej do sypialni. Wi?cej luksusu miała Eva Braun, ktora posiadała do swojej wył?cznej dyspozycji garderob?. Naprzeciwko pomieszcze? Hitlera ulokowano kwater? lekarzy Theo Morella i Ludwiga Stumpfeggera z dobrze wyposa?onym gabinetem zabiegowym.

Ani ?przedni” ani ?tylny” schron nie były budowane z przeznaczeniem na FHQ . Były to dobrze wyposa?one schrony przeciwlotnicze.

Przebieg wydarze? w 1945 [ edytuj | edytuj kod ]

  • 16 stycznia po kl?sce ofensywy w Ardenach Hitler wrocił do Berlina i zamieszkał w Kancelarii Rzeszy . Do marca mogł jeszcze regularnie spacerowa? z psem po ogrodach Kancelarii, ale po?niej, ze wzgl?du na ostrzał Armii Czerwonej było to zbyt niebezpieczne, dlatego na czas bombardowania przebywał pod ziemi? gdzie w ukrytym tam schronie wyposa?onym we własne: zasilanie, ?rodło wody, ?ywno?? i inne niezb?dne do ?ycia materiały na kilka miesi?cy, co umo?liwiało wzgl?dnie dostatni? egzystencj? jego mieszka?cow (czego nie mogli do?wiadczy? zwykli mieszka?cy Berlina w kwietniu 1945 roku). ?luza gazowa wyj?cia ewakuacyjnego zaadaptowana została jako szatnia eskorty Fuhrer-Begleit-Bataillon . Obok niej, w korytarzyku do szybu wentylacyjnego urz?dzony został kojec dla Blondi (psa Hitlera) oraz jej szczeni?t. Z biegiem czasu kolejne niewykorzystane pomieszczenia, takie jak izby medyczne czy korytarze adaptowane zostały na sale odpraw, stołowki, sypialnie lub poczekalnie. Utrapieniem mieszka?cow schronu były nieprzystosowane do takiej liczby mieszka?cow sanitariaty i wynikaj?cy z tej przyczyny trudny do opanowania, wszechobecny odor oraz natr?tny szum systemu wentylacyjnego.
  • 13 kwietnia Hitler podj?ł decyzj? o pozostaniu w Berlinie .
  • 15 kwietnia do Berlina przybyła Eva Braun.
  • 16 kwietnia nast?piło przełamanie frontu na Odrze .
  • 20 kwietnia celebrowano urodziny Fuhrera , ktory po raz przedostatni wyszedł na powierzchni?, gdzie w ogrodach Kancelarii pod okiem kamer i aparatow fotograficznych kroniki UFA udekorował młodocianych ?ołnierzy z Hitlerjugend . Armia Czerwona otoczyła Berlin.
  • 21 kwietnia pierwsze radzieckie pociski uderzyły w Bram? Brandenbursk? , co spowodowało, ?e Hitler definitywnie przeprowadził si? do schronu. Zamieszkali z nim; Eva Braun, Martin Bormann , lekarz prof. Theo Morell , kucharka dietetyczna Constanze Manziarly , ochrona RSD i eskorta FBB , personel techniczny bunkra; w tym mechanik-konserwator Johannes ?Hans” Hentschel i SS-mann z LSSAH ( niem. Leibstandarte-SS Adolf Hitler ) ? telefonista Rochus Misch . Hitler polecił niektorym ze swoich wspołpracownikow w tym; osobistemu adiutantowi Schaubowi , lekarzowi Morellowi , kamerdynerowi Arndtowi , sekretarkom Schroeder i Wolf , opuszczenie bunkra i ucieczk? z Berlina. Niektorzy z nich otrzymali osobiste polecenia Fuhrera, inni zostali po prostu odprawieni. Ze wzgl?du na panuj?cy chaos rzeczywisty exodus nast?pił nazajutrz.
  • 22 kwietnia Hitler powzi?ł ostateczn? decyzj? o pozostaniu w Berlinie. Mimo okr??enia przez wojska radzieckie rozpocz?ł si? trwaj?cy do 2 maja exodus mieszka?cow schronu.
  • 23 kwietnia przebywaj?cy w Bawarii Goring przekonany o bezsilno?ci Hitlera, zwrocił si? do niego o przekazanie władzy, co Hitler uznał za zdrad? i nakazał uwi?zienie Goringa. Na znak solidarno?ci z Wodzem w obliczu ?zdrady” do schronu przybyli Joseph Goebbels z ?on? Magd? i sze?ciorgiem dzieci. Magda z dzie?mi zaj?ła dwa pomieszczenia w przednim schronie, natomiast Joseph wprowadził si? do pomieszcze? opuszczonych przez Morella.
  • 24 kwietnia przebywaj?cy w Szlezwiku-Holsztynie Himmler rozpocz?ł potajemne rozmowy kapitulacyjne.
  • 25 kwietnia ze schronu znikn?ł ł?cznik Himmlera przy Fuhrerhauptquartier ? Hermann Fegelein .
Churchill siedzi na zniszczonym krze?le ze schronu Hitlera w lipcu 1945 r.
  • 26 kwietnia w zwi?zku z dymisj? Goringa na ??danie Hitlera do schronu przybyli Robert Ritter von Greim (ranny) i Hanna Reitsch . Hitler mianował von Greima głownodowodz?cym Luftwaffe .
  • 27 kwietnia miało miejsce ci??kie bombardowanie Kancelarii. Berlin został całkowicie okr??ony. Noc? odnaleziono i doprowadzono do schronu nieprzytomnie pijanego Fegeleina .
  • 28 kwietnia do schronu dotarła informacja o zdradzie Himmlera, co skojarzono ze znikni?ciem Fegeleina. Jego los stał si? przes?dzony. Został zdegradowany i bez s?du zastrzelony na zewn?trz schronu przez funkcjonariusza RSD . Robert Ritter von Greim i Hanna Reitsch zostali odesłani ze schronu. Hitler podyktował noc? Traudl Junge dwa testamenty; polityczny i prywatny. Po sporz?dzeniu 3 kopii Willy Johannmeier niezwłocznie wyniosł je z bunkra. Z tego te? dnia pochodzi ostatnie znane zdj?cie Hitlera, zrobione podczas jego chwilowego wyj?cia ?na powierzchni?” [ potrzebny przypis ] .
  • 29 kwietnia nad ranem upewniwszy si?, ?e Fegelein nie ?yje, przed po?piesznie zebranym audytorium Hitler po?lubił Ev? Braun. ?wiadkami byli Martin Bormann i Joseph Goebbels , a w przyj?ciu weselnym wzi?li udział: Goebbelsowie, Walter Hewel , Arthur Axmann , Gerda Christian , Heinz Linge , Otto Gunsche , Constanze Manziarly . Wieczorem Hitler rozdał trucizn?, a dla sprawdzenia jej skuteczno?ci polecił otru? Blondi . Uczynił to dr Werner Haase przy pomocy tresera SS-manna Fritza Tornowa.
  • 30 kwietnia nad ranem Hitler po?egnał specjalnie sprowadzone na t? okazj? kobiety z obsługi Kancelarii, piel?gniarki z Voßbunker , kucharki i ?ony oficerow. W południe odbył codzienn? narad? sytuacyjn?. Wkrotce po godzinie 15:00, pozostawiaj?c w ?sali narad” (korytarzu przed gabinetem); Otto Gunschego , Josepha Goebbelsa , Martina Bormanna , gen. Hansa Krebsa , gen. Wilhelma Burgdorfa i Artura Axmanna ? jak si? po?niej okazało jedynych ?wiadkow zdarzenia ? Adolf i Ewa Hitler udali si? do swych ?apartamentow”, gdzie w gabinecie Hitlera oboje popełnili samobojstwa. Wkrotce po tym, zgodnie z wol? Hitlera, ich ciała zostały spalone.
  • 1 maja po godzinie 21:00 w ?lady Hitlerow poszli Goebbelsowie, ktorzy po uprzednim otruciu swoich dzieci; według jednych ?rodeł popełnili samobojstwa, według innych Goebbels wpierw zastrzelił ?on?, a po?niej siebie, a według jeszcze innych zostali zastrzeleni lub dobici w ogrodach Kancelarii przez ochraniaj?cego ich SS-manna Gunthera Schwagermanna, ktory te? wraz z innym SS-mannem Josefem Ochsem podj?li nieskuteczn? prob? spalenia ciał Goebbelsow. Wkrotce potem, na polecenie gen. Wilhelma Mohnke , spanikowany Schwagermann i jego pomocnik Alfred Rach wylali kanister benzyny w gabinecie Hitlera, a nast?pnie podpalili go. Po?ar stłumił odcinaj?c wentylacj? ? Hentschel . Po?nym wieczorem rozpocz?ła si? zorganizowana w sze?? grup ucieczka mieszka?cow i bywalcow schronu Hitlera.
  • 2 maja około południa kancelaria i schron penetrowane były przez ro?ne jednostki sowieckie. Wkraczaj?cy do schronu Rosjanie, zastali tam oprocz Hentschla, kilkana?cie ciał samobojcow. Kilkadziesi?t ciał b?d? ich fragmentow znajdowało si? w okolicach wyj?cia awaryjnego ze schronu w ogrodach Kancelarii. Pono? w?rod tych szcz?tkow, radziecki Smiersz miał rzekomo znale?? ciała Adolfa i Evy Hitlerow . Do wieczora ostatni uciekinierzy ze schronu przedostali si? poza pier?cie? obl??enia, zostali pojmani lub poddali si? Rosjanom albo popełnili samobojstwa.

Powojenne losy schronu [ edytuj | edytuj kod ]

Schron po wysadzeniu w 1947 roku

Z czerwonego marmuru Sali Mozaikowej Kancelarii Rzeszy powstała elewacja stacji metra Mohrenstraße ( niem. U-Bahn-Station Mohrenstraße ), ten sam marmur i kremowy piaskowiec elewacji zewn?trznej został wykorzystany do budowy berli?skiego kompleksu ?pomnikow wdzi?czno?ci Armii Radzieckiej” w Parku Treptow (niem. Ehrenmal am Treptower Park ). W ten sposob do 1949 roku Kancelaria została zrownana z ziemi?.

Pierwsza, zako?czona jedynie zło?eniem kilku ?cianek działowych proba wysadzenia zalanego ju? kilkunastocentymetrowej grubo?ci warstw? wody schronu, miała miejsce w 1947 roku. Do 1949 roku odstrzelono wie?yczk? wentylacyjn? i budynek wyj?cia awaryjnego i ponownie bezskutecznie usiłowano wysadzi? schron. Cało?? przykryto dla niepoznaki ziemi?. Ponowna bezskuteczna proba miała miejsce w 1959 roku.

Osiedle nad schronem w 2005, parking pokrywa okolice wyj?cia awaryjnego ze schronu

W ko?cu w 1989, na krotko przed zjednoczeniem Niemiec, w trakcie budowy osiedla mieszkaniowego ponownie odkryto schron i tym razem powa?nie zniszczono jego pozostało?ci. Zachowały si? zdj?cia wykonane przez Stasi w roku 1972 i 1988, na ktorych widoczne s? pojedyncze elementy wyposa?enia schronu.

Według stanu na 2005 nic nie wskazuje na lokalizacj? schronu. Jedynie wtajemniczeni wiedz?, ?e nad samym obiektem znajduje si? mała chi?ska restauracja, a w miejscu wyj?cia awaryjnego ze schronu jest teraz parking samochodowy.

W czerwcu 2006 u zbiegu In den Ministergarten i Gertrud-Kolmar-Straße trzy minuty spacerem od Potsdamer Platz w miejscu lokalizacji schronu zainstalowano tablic? informacyjn? z jego planem.

Władze Niemiec unikaj? oznaczania historycznych miejsc zwi?zanych z III Rzesz? w obawie przed neonazizmem .

Film i TV [ edytuj | edytuj kod ]

Fabularne [ edytuj | edytuj kod ]

Dokumentalne [ edytuj | edytuj kod ]

  • Adolf Hitler’s Last Days , serial BBC Secrets of World War II odtwarza ostatnie dni Hitlera.
  • The World at War , (1974) serial Thames Television zawieraj?cy mnostwo informacji o Hitlerze i III Rzeszy w tym wywiad z Traudl Junge o wszystkim i o schronie.
  • Unsolved History: Hitler’s Bunker , (2002), serial Discovery Channel proba rekonstrukcji schronu I konfrontacja z pozostało?ciami po 50 latach. Wersj? polsk? emituje Discovery Historia (Niewyja?nione historie ? Bunkier Hitlera).

Zobacz te? [ edytuj | edytuj kod ]

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

Linki zewn?trzne [ edytuj | edytuj kod ]