Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eugeniusz Włodzimierz Wa?kowski
(ur.
21 lutego
1866
w
Akermanie
,
Besarabia
, zm.
29 maja
1942
w
Warszawie
) ?
polski
prawnik
, profesor
uniwersytetu w Odessie
i
Uniwersytetu Wile?skiego
, członek
Polskiej Akademii Umiej?tno?ci
, członek
Komisji Kodyfikacyjnej RP
.
Był synem ziemianina Włodzimierza i Malwiny z Czechowskich
[1]
. Miał brata Anatola - s?dziego S?du Najwy?szego
[2]
. Ucz?szczał do gimnazjum w Odessie, w latach
1884
-
1888
studiował prawo na uniwersytecie w Odessie; uzupełniał studia na uniwersytetach w
Berlinie
,
Lipsku
i
Pary?u
(1888). Nauk? w Odessie zako?czył uzyskaniem stopnia kandydata praw na podstawie pracy
Ograniczenie windykacji
(1888). Odbył aplikacj? s?dow? w Odessie (1888?1894), nast?pnie pracował jako adwokat; w 1897
habilitował si?
na uniwersytecie w Odessie (praca
Organizacyja adwokatury
) i został docentem w Katedrze Post?powania Cywilnego tej uczelni. Wraz z nominacj? na profesora nadzwyczajnego (1904) obj?ł kierownictwo Katedry. Na podstawie pracy
Cywilisticzeskaja mietodołogija
uzyskał w 1901 stopie? doktora
prawa cywilnego
. W roku akademickim 1906/1907 pełnił funkcj? prorektora uniwersytetu w Odessie, a od 1907 był profesorem zwyczajnym. Utracił miejsce pracy w
1909
za przeciwstawianie si? polityce represji wobec uczestnikow
powstania 1905
. Ponownie zatrudniony w 1917, obj?ł swoj? poprzedni? katedr? oraz został dziekanem Wydziału Prawa. W Odessie przebywał do 1924 r.
[2]
Od 1924 był profesorem Uniwersytetu Wile?skiego
[2]
; kierował Katedr? Prawa i Procedury Cywilnej i Katedr? Prawa Cywilnego, pełnił funkcj? dziekana Wydziału Prawa w roku akademickim 1925/1926, a od 1936 prowadził wykłady jako profesor honorowy
[1]
.
W 1938 został powołany na członka korespondenta Polskiej Akademii Umiej?tno?ci. Nale?ał rownie? do
Towarzystwa Przyjacioł Nauk w Wilnie
oraz Towarzystwa im. Ignacego Daniłowicza w
Wilnie
. Pełnił funkcj? s?dziego pokoju w Odessie (1917?1919), w Wilnie był od 1919 prezesem Zjazdu Miejskiego S?dziow Pokoju. Od 1926 (do wybuchu
II wojny ?wiatowej
) brał udział w pracach Rady Prawniczej Ministerstwa Sprawiedliwo?ci, od 1928 zasiadał w
Komisji Kodyfikacyjnej RP
; był tak?e s?dzi? honorowym przy wile?skim S?dzie Okr?gowym.
Wilno opu?cił tu? przed wojn?. Zamieszkał w Warszawie na Saskiej K?pie. Zmarł 29 maja 1942 r. i - jak ustalono w 2021 r. - 2 czerwca 1942 r. został pochowany na Starych Pow?zkach
[2]
.
Zainteresowania naukowe Wa?kowskiego obejmowały
post?powanie cywilne
oraz teori? prawa cywilnego. W pracy
Kurs gra?danskogo processa
(1913) omowił szeroko s?downictwo, podmioty i przedmioty prawa oraz stosunki procesowe według ustawy rosyjskiej. Opracował podstawowe ?rodła do poznania polskiego procesu cywilnego (
Podr?cznik procesu cywilnego
, 1932;
System procesu cywilnego
, 1932). Zajmował si? tak?e prawem morskim handlowym. Wspołpracował z "Gazet? S?dow? Warszawsk?".
Z innych prac Wa?kowskiego mo?na wymieni?:
- Uczebnik grazdanskogo prawa
(1894?1896, 2 tomy)
- Buduszczeje russkoj adwokatury
(1895)
- Teorya posiadania
Iheringa
(1895)
- Zadaczi po russkomu gra?danskomu processu
(1907)
- Zarys teorji interpretacji prawa
(1914)
- Tworczo?? nowych s?dow w dziedzinie prawa i procedury cywilnej
(1915)
- Przyznanie stron w procesie cywilnym
(1927)
- Istota procesu cywilnego
(1936)
- Teorja wykładni prawa cywilnego
(1936)
- Skarga, powodztwo i prawo do ochrony s?dowej
(1937)
- Istota czynno?ci procesowych
(1938)
| Prezydenci
|
|
|---|
| Wiceprezydenci
|
|
|---|
| Członkowie Wydziału Cywilnego
|
|
|---|
| Członkowie Wydziału Karnego
|
|
|---|
| Projekty ustaw
|
|
|---|
