Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ermentruda
,
Irmentruda
?
imi?
?e?skie pochodzenia
germa?skiego
, składaj?ce si? z członow
Ermen?
, od germ.
ermana
("wielki, wszechogarniaj?cy" ? imi?
połboga
germa?skiego), oraz
trut
, od germ.
thr?di
("moc, siła") pomieszanego z
dr?da
,
stwniem.
tr?t
,
dr?t
("ukochany, miły"). Pierwszy człon,
ermana
, wyst?pował w ro?nych imionach tak?e w innych odmiankach, np.
Ermina
i
Irmina
(ta ostatnia wykształcona z poprzedniej, z podwy?szon? artykulacj? pierwszej samogłoski pod wpływem
?i?
w nast?pnej sylabie)
[1]
.
Imi? to notowane było w Polsce od
XIII wieku
[2]
w formach
Ermentrudis
,
Hermentrudis
,
Hermtrudis
, obecnie tak?e m.in. jako
Irmentrauda
,
Irmtraud
,
Irmtrauda
,
Irmtraut
,
Irmtrauta
,
Irmtruda
[3]
. Mo?liwe ?redniowieczne zdrobnienia i formy pochodne to
Emma
, Imma, Ermusza, Imka, Jimka.
Ermentruda (i osoby nosz?ce to imi? w pozostałych wariantach) imieniny obchodz?
[
edytuj
|
edytuj kod
]
Znane osoby nosz?ce imi? Ermentruda
[
edytuj
|
edytuj kod
]
- ↑
Z. Klimek (opr.),
Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych
, t. 5, Krakow 1997,
ISBN
83-85579-14-1
- ↑
a
b
Henryk
H.
Fros
Henryk
H.
,
Franciszek
F.
Sowa
Franciszek
F.
,
Ksi?ga imion i ?wi?tych
, t. 2, Krakow: Wydaw. WAM, 1997,
ISBN
83-7097-374-4
,
OCLC
830087504
.
brak strony (ksi??ka)
- ↑
Kazimierz
K.
Rymut
Kazimierz
K.
,
Słownik imion wspołcze?nie w Polsce u?ywanych
, Krakow: IJP PAN, 1995,
ISBN
83-85579-13-3
,
OCLC
835394324
.
brak strony (ksi??ka)
- ↑
Heiligenlexikon
- ↑
Heiligenlexikon
- ↑
Heiligenlexikon