한국   대만   중국   일본 
Ermentruda ? Wikipedia, wolna encyklopedia Przejd? do zawarto?ci

Ermentruda

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ermentruda , Irmentruda ? imi? ?e?skie pochodzenia germa?skiego , składaj?ce si? z członow Ermen? , od germ. ermana ("wielki, wszechogarniaj?cy" ? imi? połboga germa?skiego), oraz trut , od germ. thr?di ("moc, siła") pomieszanego z dr?da , stwniem. tr?t , dr?t ("ukochany, miły"). Pierwszy człon, ermana , wyst?pował w ro?nych imionach tak?e w innych odmiankach, np. Ermina i Irmina (ta ostatnia wykształcona z poprzedniej, z podwy?szon? artykulacj? pierwszej samogłoski pod wpływem ?i? w nast?pnej sylabie) [1] .

Imi? to notowane było w Polsce od XIII wieku [2] w formach Ermentrudis , Hermentrudis , Hermtrudis , obecnie tak?e m.in. jako Irmentrauda , Irmtraud , Irmtrauda , Irmtraut , Irmtrauta , Irmtruda [3] . Mo?liwe ?redniowieczne zdrobnienia i formy pochodne to Emma , Imma, Ermusza, Imka, Jimka.

Ermentruda (i osoby nosz?ce to imi? w pozostałych wariantach) imieniny obchodz? [ edytuj | edytuj kod ]

Znane osoby nosz?ce imi? Ermentruda [ edytuj | edytuj kod ]

Zobacz te? [ edytuj | edytuj kod ]

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. Z. Klimek (opr.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych , t. 5, Krakow 1997, ISBN  83-85579-14-1
  2. a b Henryk   Fros , Franciszek   Sowa , Ksi?ga imion i ?wi?tych , t. 2, Krakow: Wydaw. WAM, 1997, ISBN  83-7097-374-4 , OCLC   830087504 .
  3. Kazimierz   Rymut , Słownik imion wspołcze?nie w Polsce u?ywanych , Krakow: IJP PAN, 1995, ISBN  83-85579-13-3 , OCLC   835394324 .
  4. Heiligenlexikon
  5. Heiligenlexikon
  6. Heiligenlexikon