Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Emilian W?gierski
herbu
Wieniawa
(ur. w
1788
w
Wielkopolsce
, zm. w
1841
w
Ostrorogu
) ?
generał brygady
powstania listopadowego
.
Słu?b? wojskow? rozpocz?ł w
1806
po wkroczeniu do Wielkopolski Francuzow. Walczył w kampanii pruskiej na Pomorzu. Odznaczył si? i w ci?gu
1809
uzyskał awanse od podporucznika do kapitana w 11 pułku piechoty. W kampanii austriackiej
1809
dowodził batalionem w 15 pułku piechoty. W tym?e ?rodowisku walczył w kampanii moskiewskiej
1812
, a jako podpułkownik 21 pułku piechoty litewskiej w
1813
bronił
Modlina
. Po upadku twierdzy dostał si? do niewoli rosyjskiej.
Po uwolnieniu w
1815
wzi?ł dymisje z powodu stanu zdrowia i w Armii
Krolestwa Polskiego
nie słu?ył.
Emilian W?gierski - akt dymisji
Po wybuchu powstania
1830
powrocił do słu?by. Pocz?tkowo oficer sztabu 4 Dywizji Piechoty, od marca
1831
dowodca 8 pułku piechoty, od maja dowodca brygady w 3 Dywizji Piechoty. Awansowany na generała brygady w czerwcu
1831
. Pełnił obowi?zki
gubernatora wojskowego Warszawy
w sierpniu
1831
[1]
.
Po kapitulacji stolicy krotko pełni?cy obowi?zki ministra Wojny. Sprzeciwił si? zło?eniu broni przez armi? powsta?cz? i optował za kontynuacj? walki.
Po upadku powstania emigrował, potem wrocił do kraju i osiadł na gospodarstwie w
Pozna?skiem
, gdzie zmarł. Pochowany w Ostrorogu.
Był członkiem lo? wolnomularskich
Francais et Polonais
[2]
oraz
Przes?d Zwyci??ony
w
1813
roku
[3]
.
- ↑
Andrzej
A.
Biernat
Andrzej
A.
,
Ireneusz
I.
Ihnatowicz
Ireneusz
I.
,
Vademecum do bada? nad histori? XIX i XX wieku
, Warszawa:
WN PWN
, 2003, s. 483,
ISBN
83-01-14087-9
.
- ↑
Marek
M.
Tarczy?ski
Marek
M.
,
Generalicja powstania listopadowego
, wyd. 2, Warszawa:
Wyd. MON
, 1988, s. 63,
ISBN
83-11-07410-0
.
- ↑
Stanisław
S.
Małachowski-Łempicki
Stanisław
S.
,
Wykaz polskich lo? wolnomularskich oraz ich członkow w latach 1738?1821: Poprzedzony zarysem historji wolnomularstwa polskiego i ustroju Wielkiego Wschodu Narodowego Polskiego
, wyd. 2, Krakow:
PAU
, 1930, s. 329
.