Edward Dunin-Markiewicz

rotmistrz
Data i miejsce urodzenia	17 lipca 1893 maj?tek Czudnica
Data i miejsce ?mierci	21 listopada 1977 Warszawa
Przebieg słu?by
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego Wojsko Polskie
Jednostki	Legion Puławski 1 Pułk Ułanow Krechowieckich Szwadron Przyboczny Prezydenta Rzeczypospolitej
Stanowiska	dowodca szwadronu
Głowne wojny i bitwy	I wojna ?wiatowa wojna polsko-bolszewicka
Odznaczenia

Edward Dunin-Markiewicz ^[1] (ur. 17 lipca 1893 w maj?tku Czudnica, zm. 21 listopada 1977 w Warszawie ) ? rotmistrz Wojska Polskiego .

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

Edward Dunin-Markiewicz urodził si? 17 lipca 1893 roku w maj?tku Czudnica, w powiecie rowie?skim , w rodzinie Jana (1851?1914) i Nimfy z Abakanowiczow (1861?1919). Uko?czył szkoł? realn? w Moskwie , studiował na wydziale rolnym UJ ^[2] . Przed I wojn? ?wiatow? działał w Zwi?zku Post?powej Młodzie?y Polskiej. Od 3 stycznia 1915 roku pełnił słu?b? w szwadronie kawalerii Legionu Puławskiego , a nast?pnie w 1 pułku Ułanow Krechowieckich . W okresie od stycznia 1916 do 1 stycznia 1917 roku był słuchaczem kursu oficerow kawalerii w Idrzowietyrodzu. Po uko?czeniu kursu powrocił do pułku i awansowany został na podporucznika. Od 10 lipca do 3 wrze?nia 1918 roku był wi?ziony przez bolszewikow. 3 listopada 1918 roku przyj?ty został do Wojska Polskiego i przydzielony do odtworzonego 1 pułku Ułanow Krechowieckich . 31 grudnia 1918 roku został ranny w czasie walk pod Przemy?lem . 20 lipca 1919 roku mianowany został dowodc? plutonu osłony Naczelnego Wodza . We wrze?niu tego roku obj?ł dowodztwo Szwadronu Przybocznego Naczelnego Wodza i Naczelnika Pa?stwa . 12 lutego 1921 roku został dowodc? Oddziału Przybocznego Naczelnego Wodza i Naczelnika Pa?stwa. 26 lipca 1922 roku został przeniesiony do rezerwy . W rezerwie został zweryfikowany w stopniu rotmistrza ze starsze?stwem z dniem 1 czerwca 1919 roku (w 1924 roku zajmował 179. lokat? na li?cie starsze?stwa oficerow rezerwowych kawalerii). W 1922 roku odznaczony po raz trzeci i czwarty Krzy?em Walecznych jako rotmistrz byłego 1 pułku ułanow I Korpusu Polskiego w Rosji ^[3] .

Po przej?ciu do rezerwy pracował we własnym maj?tku ziemskim. W latach 1927?1930 pełnił urz?d starosty drohickiego , w latach 1930?1935 był posłem na Sejm III kadencji II RP. Przed II wojn? ?wiatow? był tak?e dyrektorem Polskiego Banku Komunalnego, prezesem Samorz?dowego Instytutu Wydawniczego, wiceprezesem Zwi?zku Powiatow RP, wiceprezesem Zrzeszenia Gospodarczego Samorz?du Terytorialnego ^[2] .

19 pa?dziernika 1918 roku o?enił si? Filomen? z Pawlikowskich ^[2] (1897?1977), z ktor? miał syna Jerzego (1922?1944) ^[4] .

Zmarł 21 listopada 1977 roku w Warszawie. Spoczywa na cmentarzu Pow?zkowskim (kwatera 108-6-22,23) ^[5] .

Ordery i odznaczenia [ edytuj | edytuj kod ]

• Krzy? Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 5314
• Krzy? Niepodległo?ci (9 listopada 1932) ^[6]
• Krzy? Walecznych (czterokrotnie) ^[2]
• Złoty Krzy? Zasługi ^[2]
• Srebrny Krzy? Zasługi (4 maja 1929) ^[7]
• Medal Pami?tkowy za Wojn? 1918?1921 ^[2]

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

• Rocznik Oficerski 1924 , Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 543, 620.
• Rocznik Oficerski Rezerw 1934 , Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1934, L.dz. 250/mob. 34, s. 118, 819.