Edukacja na odległo??

Edukacja na odległo?? , zwana te? zdalnym nauczaniem ( D-learning lub dLearning z ang. distance learning ) ? metoda uczenia si? charakteryzuj?ca si? odseparowaniem nauczyciela od ucznia oraz ucznia od grupy ucz?cych si?, zast?puj?c bezpo?redni? komunikacj? interpersonaln? (typow? dla konwencjonalnej edukacji) komunikacj?, w ktorej po?redniczy tradycyjna poczta i technologia komunikacyjna ^[1].

Pierwszymi przykładami zastosowania edukacji na odległo?? s? szkoły korespondencyjne. Jednym z warunkow edukacji na odległo?? jest zapewnienie komunikacji w obie strony, tak aby mo?liwy był dialog mi?dzy słuchaczem a nauczycielem, jednak?e nie jest tu wymagana jednoczesno?? miejsca i czasu ^[2].

Poj?cie to cz?sto bywa bł?dnie uto?samiane z e-learningiem , ktory jest tylko jedn? z form uczenia si? na odległo??.

Odmian? edukacji na odległo?? jest teleedukacja zakładaj?ca bezpo?redni kontakt w czasie rzeczywistym pomi?dzy nauczycielem i uczniem za pomoc? systemow audio- i wideokonferencji. Inn? form? d-learningu s? edukacyjne programy i audycje realizowane za po?rednictwem ?rodkow masowego przekazu , w szczegolno?ci edutainment .

Zobacz te? [ edytuj | edytuj kod ]

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

↑ Andreas Kaplan: Academia Goes Social Media, MOOC, SPOC, SMOC, and SSOC: The digital transformation of Higher Education Institutions and Universities, in Bikramjit Rishi and Subir Bandyopadhyay (eds.), Contemporary Issues in Social Media Marketing, Routledge, 2017.
↑ Keegan, D. (2002). The future of learning: From e-learning to m-learning.

[1] Andreas Kaplan: Academia Goes Social Media, MOOC, SPOC, SMOC, and SSOC: The digital transformation of Higher Education Institutions and Universities, in Bikramjit Rishi and Subir Bandyopadhyay (eds.), Contemporary Issues in Social Media Marketing, Routledge, 2017.

[czas-2] Keegan, D. (2002). The future of learning: From e-learning to m-learning.

[1]

[2]