Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Diecezja Yorku
(
ang.
Diocese of York
,
łac.
Dioecesis Eboracensis
) ?
diecezja
metropolitalna
Ko?cioła Anglii
w połnocnej
Anglii
. Powstała w VII wieku, za jej zało?yciela i pierwszego biskupa uwa?a si?
Paulina z Yorku
[1]
. W czasie
reformacji
wraz ze wszystkimi owczesnymi diecezjami katolickimi w Anglii weszła w skład nowo powstałego Ko?cioła Anglii.
Na czele diecezji stoi
arcybiskup Yorku
, zajmuj?cy drugie miejsce w hierarchii dostojnikow duchownych Ko?cioła Anglii i sprawuj?cy piecz? nad połnocnymi diecezjami Ko?cioła. Zwykle wspiera go czterech biskupow pomocniczych, z czego jeden, tytułowany biskupem
Beverley
, pomaga mu w posłudze metropolity na terenie wszystkich diecezji metropolii, za? trzej pozostali, tytułowani biskupami
Whitby
,
Selby
i
Hull
, wykonuj? zadania zwi?zane bezpo?rednio z diecezj? Yorku. Od lutego 2019 r. diecezja wyj?tkowo ma
de facto
pi?tego biskupa pomocniczego, co wi??e si? z faktem, i? stanowisko dziekana katedry
York Minster
, zwyczajowo zajmowane przez
prezbiterow
, obj?ł tym razem bp
Jonathan Frost
, dotychczasowy biskup pomocniczy
Winchesteru
. Ponadto w zarz?dzaniu diecezj? bierze udział troje
archidiakonow
[2]
.