David Ausubel (ur. 25 pa?dziernika 1918 w Nowym Jorku , zm. 9 lipca 2008 ^[1] ) ? ameryka?ski psycholog i psychiatra .

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

Wychowywał si? na Brooklynie w Nowym Jorku . Ucz?szczał na Uniwersytet Pensylwanii (m.in. psychologia). Uko?czył kurs medyczny na Middlesex University i odbył sta? w Szpitalu Gouveneur na dolnym Manhattanie . Podczas II wojny ?wiatowej odbywał słu?b? wojskow? w jednostkach medycznych. Został przydzielony do oddziału UNRRA w Stuttgarcie , gdzie pracował z osobami przesiedlanymi. Po powrocie do Stanow Zjednoczonych pracował jako psychiatra w US Public Health Service w Kentucky , w Buffalo Psychiatric Centre oraz w Bronx Psychiatric Centre. Uzyskał doktorat z psychologii rozwojowej na Columbia University . W latach 1957?1958 otrzymał stypendium naukowe Fulbrighta . W jego ramach przeprowadzał badania porownawcze motywacji zawodowej Maorysow i Europejczykow . W 1973 przeszedł na emerytur? akademick? i po?wi?cił si? praktyce psychiatrycznej, ktor? prowadził do 1994. Po jej zako?czeniu napisał jeszcze cztery ksi??ki ^[1] .

Zainteresowania i osi?gni?cia [ edytuj | edytuj kod ]

Jego głowne zainteresowania to: psychopatologia ogolna, rozwoj ego , narkomania i psychiatria s?dowa . Publikował ksi??ki z zakresu psychologii rozwojowej i edukacyjnej oraz na temat uzale?nienia od narkotykow, psychopatologii oraz rozwoju ego. Opublikował ponadto wi?cej ni? 150 artykułow w czasopismach psychologicznych i psychiatrycznych. W 1976 otrzymał nagrod? Thorndike Award od Ameryka?skiego Towarzystwa Psychologicznego za wybitny, psychologiczny wkład w edukacj? ^[1] . Był tworc? autorskiej teorii uczenia si? (ang. meaningful learning theory ) ^[2] z 1963 ^[3] , a tak?e teorii subsumpcji (ang. subsumption theory ), w ktorej uczenie si? opiera si? na rodzajach nadrz?dnych, reprezentacyjnych i kombinatorycznych procesow zachodz?cych podczas odbioru informacji ^[4] .

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]