Dante Alighieri
(ur. w maju lub czerwcu
1265
we
Florencji
, zm.
13
lub
14 wrze?nia
1321
w
Rawennie
[1]
) ?
włoski
poeta
,
filozof
i
polityk
, charakteryzowany przez
Friedricha Engelsa
jako ?ostatni poeta ?redniowiecza i jednocze?nie pierwszy poeta
nowych czasow
”
[2]
.
Jego najwybitniejszym dziełem jest poemat
Boska komedia
, uwa?any za arcydzieło literatury ?wiatowej i szczytowe osi?gni?cie literatury ?redniowiecznej. Utwor jest w cało?ci napisany po
włosku
.
Urodził si? we
Florencji
w drobnoszlacheckiej rodzinie. Nazwisko Alighieri pochodzi od
gockiego
Aldiger, ktore nosiła jego babka z
Ferrary
[3]
. Rod Dantego nale?ał do partii
gwelfow
, on sam przystał do Białych ? jednej z dwoch frakcji, na jakie dzieliło si? stronnictwo. W 1289 roku wzi?ł udział w
bitwie pod Campaldino
.
Studiował
retoryk?
,
gramatyk?
,
filozofi?
,
literatur?
oraz
teologi?
. Był członkiem ruchu poetyckiego
Dolce stil novo
. Znał i przyja?nił si? z wieloma jego członkami, mi?dzy innymi
Guido Cavalcantim
, utrzymywał te? kontakty z muzykiem Casell? i malarzem
Giottem
. Około roku 1285 o?enił si? z
Gemm? di Manetto Donati
, z ktor? miał troje lub czworo dzieci. Wcze?niej prze?ył nieszcz??liw? miło??. Zakochał si? w
Beatrycze Portinari
, po jej przedwczesnej ?mierci w 1290 roku napisał sw? pierwsz? ksi??k?, zatytułowan?
Vita nuova
(
?ycie nowe
), w ktorej w postaci zbioru poezji poł?czonych z pami?tnikiem opisuje dzieje swego uczucia. Ksi??ka została uko?czona około 1294 roku. Sw? ukochan? umie?cił w
Boskiej komedii
? przeprowadza go przez Niebo.
W latach 1295?1300 zaanga?ował si? politycznie, co zostało uwie?czone powołaniem go na urz?d
priora
(inne j?zyki)
w roku 1300, wst?pił te? do cechu lekarzy i aptekarzy, gdy? było to warunkiem rozpocz?cia kariery politycznej. Brał udział w zabiegach o odnowienie ligi miast gwelfickich, mi?dzy innymi w poselstwie do papie?a, ktory zatrzymał go jako zakładnika. Uchroniło go to od zemsty Czarnych, ktorzy zdobyli przewag? nad Białymi we Florencji. Został jednak oskar?ony, skazany na grzywn? i dwa lata wygnania. Dante nie zapłacił grzywny, przez co ?ci?gn?ł na siebie kar? do?ywotniego wygnania, a w przypadku powrotu ? spalenie na stosie
[4]
. Przez reszt? ?ycia bł?kał si? po ro?nych dworach Włoch i rozwijał talent pisarski. Nigdy jednak nie powrocił do swojej ojczyzny, cho? oferowano mu amnesti?.
Ostatecznie osiadł w
Rawennie
, gdzie na swym dworze udzielił mu go?ciny władaj?cy wowczas miastem Guido Novello da Polenta. Tu w 1321 r. uko?czył pisanie
Boskiej komedii
. Latem 1321 r. Dante przebywał w
Wenecji
z misj? dyplomatyczn? zlecon? przez swego patrona. W drodze powrotnej, wiod?cej przez podmokłe tereny w rejonie
Comacchio
, zaraził si?
malari?
. Krotko po powrocie zmarł w Rawennie w nocy z 13 na 14 wrze?nia. Uroczysty pogrzeb poety odbył si? w ko?ciele San Pietro Maggiore (dzi? San Francesco), w obecno?ci najwy?szych władz miasta
[5]
.
Dante został pierwotnie pochowany w kru?gankach, b?d?cych cz??ci? s?siedniego klasztoru franciszkanow, w celi b?d?cej w posiadaniu rodziny da Polenta. Z czasem cela ze szcz?tkami Dantego popadła w zaniedbanie. W 1483 r. rz?dz?cy miastem z ramienia Wenecji podesta Bernardo Bembo na własny koszt kazał odrestaurowa? grobowiec poety. Nad sarkofagiem umieszczona została płaskorze?ba, przedstawiaj?ca Dantego zamy?lonego przed mownic?, dzieło miejscowego rze?biarza, Pietro Lombardo
[6]
. W mi?dzyczasie doczesne szcz?tki poety, ktorego sława przewa?yła podziały polityczne, stały si? przedmiotem sporow mi?dzy Rawenn? a Florencj?. Florenty?czycy twierdzili, ?e szcz?tki powinny wroci? do rodzinnego miasta Dantego. W 1396 r. gmina florencka oficjalnie poprosiła Rawenn? o ich zwrot, po?niej jeszcze kilkakrotnie (i bezskutecznie) ponawiaj?c pro?b?. Mieszka?cy Rawenny byli temu zdecydowanie przeciwni twierdz?c, ?e florenty?czycy nie zasłu?yli na relikwie człowieka, ktorym pogardzali za ?ycia. Aby ocali? szcz?tki poety przed mo?liw? kradzie?? przez Florencj? franciszkanie usun?li ko?ci z grobowca, ukrywaj?c je w tajnym miejscu. Szcz?tki zostały odnalezione przypadkiem dopiero w 1865 r. i umieszczone w wybudowanym jeszcze w latach 1780-1781
mauzoleum
[5]
.
Osobny artykuł:
Boska komedia
.
Najbardziej znanym utworem Dantego jest
Boska komedia
, nad ktor? pracował od 1308 roku a? do ?mierci w 1321. Jako pierwszy pisał w dialekcie toska?skim. Dante uwa?ał, ?e utwory literackie nale?y pisa? w j?zykach narodowych, a łacin? powinno si? ograniczy? do rozpraw naukowych.
Jest to wizjonerski poemat o podro?y przez
Piekło
,
Czy?ciec
i
Raj
, zawieraj?cy kwintesencj? ?redniowiecznej my?li kulturalnej i filozoficznej. Dzieło to zostało rownie? nasycone licznymi wspołczesnymi w?tkami z ?ycia społecznego i politycznego. Dzieło pierwotnie nosiło tytuł
Komedia
, ktorym w ?redniowieczu okre?lano utwory o szcz??liwym zako?czeniu. Dopiero
Giovanni Boccaccio
dodał do tytułu epitet
Boska
.
Widoczna jest w
Boskiej komedii
fascynacja
symbolik? liczb
, przede wszystkim liczbami 3 i 9. Zarowno Piekło, Czy?ciec, jak i Raj maj? po 9 poziomow (3×3). Do
Piekła
, I cz??ci
Boskiej komedii
, nawi?zuje
zwi?zek frazeologiczny
?sceny dantejskie”, oznaczaj?cy wydarzenia wstrz?saj?ce, straszne, budz?ce groz?; wyra?enie okre?la zazwyczaj zachowania si? tłumu ogarni?tego panik?, rozpacz?, w momencie katastrofy, kataklizmu.
Wybrane prace Dantego
[7]
:
- W j?zyku włoskim:
- Po łacinie:
Dante wielokrotnie wypowiadał si? o muzyce z wielkim entuzjazmem. Jego poezja inspirowała wielu kompozytorow. W XVI w. do jego poezji komponowano liczne
madrygały
. W XIX i XX w. jego liryki, a przede wszystkim
Boska komedia
, zainspirowały kilkadziesi?t utworow w ro?nych gatunkach, w?rod nich
Symfoni? Dantejsk?
Franciszka Liszta
, fantazj? symfoniczn?
Francesca da Rimini
Piotra Czajkowskiego
, poemat symfoniczny
Beatrycze
Feliksa Nowowiejskiego
, oper?
Francesca da Rimini
Siergieja Rachmaninowa
, oper?
Gianni Schicchi
Giacomo Pucciniego
. Tak?e w XXI wieku nie ustała fascynacja j?zykiem staro-włoskim, czego przykładem jest francuska piosenkarka
Emma Shapplin
, ktorej tworczo??: płyty Carmine Meo i Etterna, nagrane w j?zyku Dantego, rozeszły si? w wielomilionowych nakładach.
Od roku 1973 na terenie obecnej dzielnicy
Bielany
w
Warszawie
znajduje si? ulica imienia Dantego
[8]
. W 2012 roku nazw? uzupełniono o nazwisko Alighieri
[9]
.
- ↑
Dante Alighieri
, [w:]
Encyklopedia PWN
[dost?p 2023-05-08]
.
- ↑
Friedrich Engels
.
Przedmowa do włoskiego wydania "
Manifestu komunistycznego
"
z roku 1893.
- ↑
H.S. Chamberlain: Foundations of the Nineteenth Century, vol. I, Introduction (lorda Redesdale’a), s. xli, Elibron Classics 2005.
- ↑
?redniowieczna my?l polityczna
[online], rogalinski.com.pl Blog Dziennikarski, 7 kwietnia 2010
[dost?p 2011-09-23]
.
- ↑
a
b
Mirosław J. Bara?ski.
Krotka pielgrzymka do grobu Dantego w Rawennie
. ?Na Szlaku. Magazyn turystyczno-krajoznawczy”. R. XXXV (e-180 (376)), s. 30-32, pa?dziernik 2021. Oddział Wrocławski PTTK.
- ↑
Lech Ratajski.
Rawenna. Ostatnia stolica imperium
. ?Poznaj ?wiat”. XV (6 (175)), s. 29-32, czerwiec 1967. Polskie Towarzystwo Geograficzne. Pa?stwowe Wydawnictwo Naukowe.
(
pol.
)
.
- ↑
Author Card: Dante Alighieri
. IntraText Digital Library. [dost?p 2017-09-27].
(
ang.
)
.
- ↑
Uchwała nr 105 Rady Narodowej m.st. Warszawy z dnia 15 maja 1973 r. w sprawie nadania nazw ulicom, "Dziennik Urz?dowy Rady Narodowej m.st. Warszawy", Warszawa, dnia 15 czerwca 1973 r., nr 6, poz. 39, s. 1.
- ↑
Uchwała Nr XLVI/1256/2012 Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 8 listopada 2012 r. w sprawie nazw niektorych ulic w Dzielnicy Bielany m.st. Warszawy.
- Dante Alighieri:
Boska Komedia
. przeł. Edward Por?bowicz. Warszawa: Pa?stwowy Instytut Wydawniczy, 1975.
brak strony w ksi??ce