Czesław Gorgoniusz Meissner
(ur.
9 wrze?nia
1879
w Emmowie [nazwa obowi?zuj?ca w latach 1815?1918 w zaborze pruskim, obecnie
Rzepiszyn
], zm.
29 maja
1950
w
Poznaniu
) ? polski lekarz, polityk
II RP
,
powstaniec wielkopolski
.
Był synem ziemianina
Wojciecha Meissnera
, uczestnika
powstania styczniowego
, i Kazimiery z Hundtow. Jego bra?mi byli
Alfred F.S. Meissner
i
Mieczysław Meissner
.
W 1899 otrzymał ?wiadectwo maturalne w Gimnazjum ?w. Marii Magdaleny, studiował nast?pnie w
Greifswaldzie
oraz na
Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium
, gdzie w 1905 uzyskał stopie?
doktora
.
Po zako?czeniu nauki zamieszkał w Poznaniu, gdzie rozpocz?ł prowadzenie prywatnej praktyki lekarskiej. Zaanga?ował si? wowczas w działalno?? polityczn? i społeczn?, przyst?puj?c do
Stronnictwa Narodowo-Demokratycznego
, a od 1907 tak?e do
Ligi Narodowej
. Zasiadał tak?e w zarz?dzie głownym i radzie głownej Towarzystwa Czytelni Ludowych, pomagał tak?e w działalno?ci
Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego ?Sokoł”
. Kontynuował jednocze?nie działalno?? naukow?, pisał artykuły z zakresu bibliotekarstwa i organizacji uniwersytetow ludowych.
W 1914 został powołany jako lekarz do armii niemieckiej, słu?ył w niej do pocz?tku listopada 1918. W latach 1916?1918 wchodził w skład Tajnego Mi?dzypartyjnego Komitetu Obywatelskiego, wspołpracował z
Centraln? Agencj? Polsk? w Lozannie
.
Od pa?dziernika 1918 wchodził w skład Wydziału Wojskowego
Centralnego Komitetu Obywatelskiego w Poznaniu
. Na zebraniu pozna?skiej
Rady Ludowej
wybrany został jej prezesem, nast?pnie powołano go do Sekretariatu NRL i Wydziału Bezpiecze?stwa. Był delegatem na
Polski Sejm Dzielnicowy
w Poznaniu w 1918 roku
[1]
. B?d?c prezesem Rady Ludowej w Poznaniu witał 26 grudnia 1918
Ignacego Paderewskiego
. Po wybuchu
powstania wielkopolskiego
organizował polsk? administracj? oraz zaopatrzenie oddziałow powsta?czych. Na pocz?tku lutego 1919 nale?ał do delegacji Komisariatu
NRL
i Dowodztwa Głownego na rokowania polsko-niemieckie w Berlinie w przedmiocie zawarcia rozejmu. Reprezentował rownie? powsta?cow w rozmowach delegacji i komisji alianckiej o sytuacji politycznej i wojskowej w Wielkopolsce.
W 1919 w wyborach uzupełniaj?cych w Wielkopolsce do
Sejmu Ustawodawczego
uzyskał mandat poselski. Zasiadał w Klubie Sejmowego
Zwi?zku Ludowo-Narodowego
. Od kwietnia 1919 do maja 1920 pełnił funkcj? prezesa wielkopolskich struktur rady głownej Stronnictwa Demokratyczno-Narodowego. Nast?pnie do 1925 był wiceprezesem i członkiem zarz?du wojewodzkiego ZLN, po?niej do 1928 prezesem. Od 1928 do 1939 kierował zarz?dem okr?gowym
Stronnictwa Narodowego
w
Poznaniu
, od 1935 zasiadał tak?e w komitecie głownym partii. W latach 1930?1935 reprezentował endecj? w
Senacie
.
II wojna ?wiatowa i okres powojenny
[
edytuj
|
edytuj kod
]
W 1939 został powołany do wojska jako major lekarz i przydzielony do organizacji szpitali zapasowych. Przekroczył granic? z W?grami, nast?pnie pracował w szpitalu Nograd?Verder. W styczniu 1940 przedostał si? do Pary?a. Tam został mianowany pełnomocnikiem Ministerstwa Spraw Wojskowych ds.
PCK
. Po zaj?ciu Francji przez wojska niemieckie wyjechał do Wielkiej Brytanii, gdzie organizował szpitale i przychodnie lekarskie dla rodzin wojskowych oraz dom wypoczynkowy dla ?ołnierzy polskich. Działał we władzach Stronnictwa Narodowego. W 1942 opowiedział si? po stronie grupy
Mariana Seydy
. W 1946 powrocił do Poznania, podejmuj?c prac? w miejskim szpitalu.
Czesław Meissner pochowany jest na
cmentarzu ?w. Jana Vianneya w Poznaniu
. Był ojcem
Wojciecha
zakonnika-benedyktyna i lekarza.
- ↑
Dziennik Polskiego Sejmu Dzielnicowego w Poznaniu w grudniu 1918, Pozna? 1918, s. 106.
- A. Czubi?ski
,
B. Polak
:
Słownik biograficzny Powsta?cow Wielkopolskich
. Pozna? 1994
- Jozef Zieli?ski: Meissner Czesław Gorgoniusz (1879?1950). W:
Polski Słownik Biograficzny
. T. XX: Maria Jozefa ? Mieroszewski Krzysztof. Zakład Polskiego Słownika Biograficznego Instytutu Historii im. Tadeusza Manteuffla
Polskiej Akademii Nauk
, 1975, s. 391 i 392.