Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Widok na Campo Vaccino
, 1620
Ruiny staro?ytnego Rzymu
, 1620
Cornelis van Poelenburgh
(ur.
1594
w
Utrechcie
, zm.
12 sierpnia
1667
tam?e) ?
holenderski
malarz
barokowy
.
Był uczniem
Abrahama Bloemaerta
, w
1617
wyjechał do
Włoch
, gdzie został jednym z zało?ycieli
Bentvueghels
. Było to stowarzyszenie malarzy pochodzenia niderlandzkiego, ktorzy działali w
Rzymie
i stworzyli tam koloni? artystyczn?. W Italii Poelenburgh znalazł si? pod wpływem tworczo?ci
Adama Elsheimera
i
Paula Brila
, malował realistyczne
pejza?e
, ktore cieszyły si? du?ym powodzeniem. Artysta pracował m.in. na zlecenie Cosimo II de' Medici,
wielkiego ksi?cia Toskanii
.
Około
1625
Van Poelenburgh powrocił do Utrechtu i otworzył warsztat malarski. Malował niewielkie, ale perfekcyjnie wykonane pejza?e, ktore tworzył na drewnianych panelach lub blasze miedzianej. Poruszał tematyk? biblijn? i mitologiczn?, cz?sto przyjmował zlecenia wykonania teł krajobrazowych na obrazach innych autorow, np.
Alexandra Keirincxa
. W latach 1638?1641 przebywał w
Londynie
na zaproszenie krola
Karola I
[1]
.
Cornelis van Poelenburgh cieszył si? znaczn? popularno?ci? u wspołczesnych, kilka jego obrazow kupił
Peter Paul Rubens
w czasie wizyty w Utrechcie
[2]
. Był rownie? uznanym nauczycielem rzemiosła malarskiego, w?rod jego licznych uczniow byli m.in.
Moses van Uyttenbroeck
,
Gerard Hoet
, Daniel Vertangen, Dirck van der Lisse i Jan van Haensbergen.
- Robert
R.
Genaille
Robert
R.
(red.),
Słownik malarstwa holenderskiego i flamandzkiego
, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1975, s. 155
.
