Coluche

Imi? i nazwisko	Michel Gerard Joseph Colucci
Data i miejsce urodzenia	28 pa?dziernika 1944 Pary?
Data i miejsce ?mierci	19 czerwca 1986 Opio
Zawod	aktor, komik
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Coluche , wła?c. Michel Gerard Joseph Colucci (ur. 28 pa?dziernika 1944 w Pary?u , zm. 19 czerwca 1986 ) ? francuski komik i aktor. Zgin?ł w wypadku drogowym na drodze w okolicy Grasse , jad?c z Cannes do Opio .

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

Jego ojciec ? Honorio Colucci, z pochodzenia Włoch , zmarł w 1947 roku i od tej pory Michel Colucci wychowywany był tylko przez matk?, ktora z małej pensji musiała utrzyma? siebie i troje dzieci. Michel uko?czył w 1958 szkoł? podstawow? i po?niej pracował dorywczo. W 1964 roku został wcielony do wojska, gdzie został skazany za niesubordynacj?. Po wyj?ciu z wi?zienia i opuszczeniu wojska pracował przez pewien czas z matk? w kwiaciarni, ale szybko porzucił to zaj?cie, by zaj?? si? tym, co interesowało go bardziej ? muzyk? i kabaretem.

?piewał utwory Borisa Viana , Georges'a Brassensa i Yves’a Montanda , wyst?pował w kabarecie Chez Bernadette i La Methode . Był jednym z zało?ycieli Cafe de la Gare , otwartej 12 czerwca 1969 kawiarni-teatru, gdzie swoj? karier? zaczynał tak?e m.in. Gerard Depardieu i Gerard Jugnot . W zwi?zku z problemem alkoholowym, Colucci opu?cił zespoł w 1970 roku. Rok po?niej zało?ył now? grup? Au vrai chic parisien ? Theatre vulgaire , nazwan? po?niej Le vrai chic parisien , ale ponownie na skutek swojego uzale?nienia porzucił zespoł i zdecydował si? na karier? solow?.

W 1974 roku wyst?pował w paryskiej Olympii w przedstawieniu Mes adieux au music-hall . W tym samym roku w telewizji wyemitowany został jego skecz L'histoire d'un mec . Coluche wyst?pował w licznych filmach komediowych, m.in. w Skrzydełko czy no?ka (1976) u boku Louisa de Funesa . W 1984 roku otrzymał nagrod? Cezara dla najlepszego aktora za rol? w filmie Cze??, pajacu (1983). We francuskiej telewizji Canal+ w latach 1985 - 1986 prowadził swoj własny program, Coluche 1 Faux  (inne j?zyki) .

Coluche był zało?ycielem organizacji Les Restos du Cœur , ktora zajmuje si? do?ywianiem najubo?szych.

Francuski piosenkarz Renaud Sechan , przyjaciel Coluche'a, nagrał w 1988 album pt. Putain de camion ( fr. Pierdolona ci??arowka ). Tytułowa piosenka dotyczyła ?mierci Coluche, potr?conego w czasie jazdy na motocyklu przez samochod ci??arowy.

Jego imi? nosi plac znajduj?cy si? na granicy 13. i 14. dzielnicy Pary?a. Inauguracja odbyła si? 29 pa?dziernika 2006 roku.

Wybory prezydenckie w 1981 [ edytuj | edytuj kod ]

30 pa?dziernika 1980 Coluche ogłosił ch?? startowania w wyborach prezydenckich . Od pocz?tku deklarował, ?e jest to działanie obliczone na skompromitowanie francuskiego establishmentu , a nie powa?na propozycja polityczna. Coluche tłumaczył: Wcale nie chc? by? prezydentem. (...) [Zgłosiłem swoj? kandydatur?] ?eby był wi?kszy burdel. Chc? si? pobawi? i si? pobawi?. Korzystam z tego, ?e jestem popularny. (...) Jestem jedynym kandydatem, ktory nie chce by? prezydentem, dlatego b?d? miał wielkie powodzenie. [Głosowa? na mnie b?d?] ci wszyscy, ktorzy chrzani? polityk?, politykow i cały ten cyrk jakim s? wybory ^[1] .

Zachowanie Coluche było na tyle niespotykane, ?e szczegoln? uwag? po?wi?cały mu media oraz potencjalni wyborcy. Satyryczny magazyn ? Charlie Hebdo ”, ktory został organem prasowym kandydata Coluche , odnotował wzrost sprzeda?y, analizy społeczno polityczne takiej kandydatury zamieszczały najwi?ksze tytuły prasowe jak ? Le Nouvel Observateur ”, ? Le Figaro ”, czy ? Le Monde ”. Coluche był atakowany przez kontrkandydatow do fotela prezydenckiego, cierpkich wyrazow nie szcz?dzili mu zawodowi politycy. W jednym z sonda?y opinii publicznej, poparcie dla Coluche deklarowało 16% ankietowanych.

W rozmowie z polskim tygodnikiem satyrycznym ? Szpilki ” Coluche zauwa?ył: Polityka to show. (...) Najlepszy kandydat to ten, ktory najlepiej wypada w telewizji. Ludzie nie głosuj? na prezydenta, tylko na to co widz? w telewizji ^[1] . Wła?nie taka szczero?? ?ci?gała na niego krytyk? ze strony politykow przekonanych o swojej misji, przywi?zuj?cych wag? procesu kandydowania i zbierania społecznego poparcia.

Tymczasem w programie wyborczym na łamach ?Charlie Hebdo” Coluche zapowiadał:

Polityka: Prezydent Coluche zauwa?ył, i? polityka niezb?dna dla zapewnienia wyboru prezydenta Coluche'a stanie si? całkiem zbyteczna natychmiast po jego wyborze. (...) [Dlatego:]
1) Znosi si? polityk?.
2) Dotychczasowi politycy, pozbawieni racji bytu mog? si? stara? o miejsce w muzeum figur woskowych. (...)

Kobiety: Pełna rowno??. Zniesienie rodzaju ?e?skiego w j?zyku i w gramatyce francuskiej. Zniesienie ha?bi?cego słowa ?kobieta”. Zniesienie uprzywilejowanego słowa ?m??czyzna”. ^[1]

Coluche w kampanii wyborczej nie przebierał w słowach. Deklaracja programowa ko?czyła si? zwi?złym apelem: A teraz ? odpieprzcie si?! ^[1] Z kolei na okładce ?Hara-Kiri”, sympatyzuj?cego z nim miesi?cznika satyrycznego, Coluche siedział z opuszczonymi spodniami na sedesie przepasany Legi? Honorow? , a cało?ci dopełniało wydrukowane na niebiesko?biało?czerwono hasło Bleu?Blanc?Merde ( fr. Niebiesko-Białe-Gowno ).

Aspiracje polityczne Coluche popierali Jean-Paul Belmondo , Gerard Depardieu . Swoj? akcj? Coluche postanowił przerwa? w kwietniu nast?pnego roku, wycofuj?c si? z kandydowania na miesi?c przed wyborami. Wbrew prognozom Coluche, ktory wieszczył reelekcj? Valery’ego Giscard d’Estaing ^[1] wybory te przyniosły zwyci?stwo Francois Mitterrandowi .

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

Linki zewn?trzne [ edytuj | edytuj kod ]

• Coluche w bazie IMDb ( ang. )
• Coluche w bazie Filmweb