Chartchai Chionoi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chartchai Chionoi
Naris Chionoi
Ilustracja
Pseudonim

Chartchai Laemfapha

Data i miejsce urodzenia

10 pa?dziernika 1942
Bangkok

Data i miejsce ?mierci

21 stycznia 2018
Bangkok

Obywatelstwo

Tajlandia

Wzrost

166 cm

Styl walki

prawor?czny

Kategoria wagowa

musza

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

82

Zwyci?stwa

61

Przez nokauty

36

Pora?ki

18

Remisy

3

Chartchai Chionoi ( taj. ??????? ??????????, prawdziwe nazwisko Naris Chionoi, ur. 10 pa?dziernika 1942 w Bangkoku , zm. 21 stycznia 2018 tam?e [1] ) ? tajski bokser , trzykrotny zawodowy mistrz ?wiata kategorii muszej.

W odro?nieniu od innych tajskich pi??ciarzy nie zaczynał od walk w boksie tajskim [2] . Rozpocz?ł karier? boksera zawodowego w 1959. Walczył pocz?tkowo w Tajlandii i Kambod?y , a w latach 1960-1961 w Japonii . W 1962 wygrał z Mitsunorim Sekim , ktory pokonał go rok wcze?niej. W tym samym roku zdobył tytuł mistrza wagi muszej federacji OBPF ( Oriental Pacific Boxing Federation ), ale stracił go w pierwszej obronie w 1963. W 1962 pokonał go rownie? przyszły mistrz ?wiata Hiroyuki Ebihara , a w 1964 Bernardo Caraballo , ktory dwukrotnie walczył o mistrzostwo ?wiata w wadze koguciej.

8 lutego 1966 w Bangkoku Chionoi pokonał na punkty w towarzyskiej walce aktualnego mistrza ?wiata organizacji WBC w wadze muszej Salvatore Burruniego . Burruni w nast?pnej walce stracił tytuł na rzecz Waltera McGowana . z ktorym Chionoi zmierzył si? 30 grudnia 1966 w Bangkoku. Stawk? pojedynku był tytuł mistrza ?wiata WBC w wadze muszej. Chionoi zwyci??ył przez techniczny nokaut w 9. rundzie i został nowym mistrzem.

W obronie tytułu pokonał 26 lipca 1967 w Bangkoku Puntipa Keosuriy? przez nokaut w 3. rundzie oraz ponownie McGowana 19 wrze?nia tego roku w Londynie przez techniczny nokaut w 7. rundzie. 8 grudnia tego roku znokautował w towarzyskiej walce owczesnego mistrza Europy w wadze koguciej Mimouna Ben Alego . Nast?pnie obronił tytuł wygrywaj?c z Efrenem Torresem w Meksyku 28 stycznia 1968 przez TKO w 13. rundzie i z Bernabe Villacampo w Bangkoku 10 listopada tego roku na punkty. Kolejna walka o tytuł była nieudana, gdy? Efren Torres wygrał z Chionoim przez techniczny nokaut w 8. rundzie 23 lutego 1969 w Meksyku. W trzeciej walce tych pi??ciarzy 20 marca 1970 w Bangkoku Chionoi wygrał na punkty i odzyskał mistrzostwo. Jednak utracił je ju? 12 lipca tego roku, kiedy Erbito Salavarria wygrał z nim przez TKO w 2. rundzie w Bangkoku.

Chionoi kontynuował karier?. W 1971 wygrał z byłym mistrzem ?wiata organizacji WBA Berkrerkiem Chartvanchaim . 2 stycznia 1973 w Tokio probował zdoby? mistrzostwo ?wiata tej organizacji walcz?c z pogromc? Chartvanchaiego Masao Ob? . Oba zaliczył nokdaun w pierwszych rundach [2] , ale potem odzyskał siły i znokautował Chionoiego w 12. rundzie. Pod koniec tego miesi?ca Oba zgin?ł w wypadku samochodowym i WBA wyznaczyła do walki w wakuj?cy tytuł Chionoiego i Fritza Cherveta ze Szwajcarii . 17 maja w Bangkoku Chionoi wygrał przez techniczny nokaut w 5. rundzie i został po raz trzeci mistrzem ?wiata.

Obronił mistrzostwo wygrywaj?c z Susumu Hanagat? na punkty 27 pa?dziernika 1973 w Bangkoku i rewan? z Chervetem, rownie? na punkty, 27 kwietnia 1974 w Zurychu . Przed rewan?em z Hanagat? w obronie tytułu nie był w stanie utrzyma? limitu wagi i został pozbawiony mistrzostwa. Walka si? jednak odbyła, poniewa? Hanagata w razie zwyci?stwa zostawał nowym mistrzem ?wiata. 18 pa?dziernika 1974 w Jokohamie Hanagata znokautował Chionoiego w 6. rundzie i zdobył tytuł. Potem Chionoi stoczył jeszcze dwie walki w 1975 i zako?czył karier?.

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. ????? "??????? ??????????" ??????????????? ????????? 76 ?? . mgronline.com. [dost?p 2018-01-23]. ( taj. ) .
  2. a b Scott   Mallon , Chartchai Chionoi: Family Man and Fighter, Part 2 [online], The Sweet Science, 22 sierpnia 2006 [dost?p 2013-04-02] ( ang. ) .

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]