Carry trade ? strategia inwestycyjna polegaj?ca na pozyskiwaniu finansowania w walucie o niskiej stopie procentowej i lokowaniu tak uzyskanych ?rodkow pieni??nych w instrumentach finansowych o wy?szej rentowno?ci nominowanych w innej walucie ^[1] .

Innymi słowy, jest to wykorzystywanie ro?nic w oprocentowaniu . Strategia taka ma du?e szanse powodzenia w stabilnym otoczeniu makroekonomicznym , i to zarowno na rynku pieni?dza , jak i walutowym . Wykorzystuje si? tu prawidłowo??, według ktorej waluty krajow o wysokich stopach procentowych maj? tendencj? do umacniania si?. Niemniej jednak operuj?cy strategi? carry trade liczy? si? musz? z, mi?dzy innymi, ryzykiem walutowym ^[2] .

Stopy procentowe [ edytuj | edytuj kod ]

W tym przypadku tradycyjny strumie? przychodow banku komercyjnego generuje nast?puj?ca strategia: pozyska? pieni?dz tanio, np. po stopie overnight albo po stopie, ktor? bank płaci depozytariuszom , i po?yczy? (komu?) drogo, po stopie kredytu długoterminowego .

Strategia funkcjonuje prawidłowo przy nachylonej ku gorze krzywej dochodowo?ci , ale przynosi straty w sytuacji odwrotnej. Wahania wysoko?ci krotkoterminowych stop procentowych, w czasie gdy szefem Systemu Rezerwy Federalnej był Paul Volcker , spowodowały dokładnie ten problem, i było to zal??kiem kryzysu ?oszcz?dno?ciowo-kredytowego” lat 80. XX wieku.

Popularna anegdota charakteryzuje opisywan? działalno?? bankow komercyjnych jako ?biznes 3-6-3”: po?ycz za 3%, nast?pnie po?ycz to komu? po 6%, i b?d? na polu golfowym przed trzeci? ^[3] .

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

Linki zewn?trzne [ edytuj | edytuj kod ]

• ?Koniec carry trade?”, eGospodarka, 15-03-2007