Boemund I

ksi??? Antiochii
Okres	od 1098 do 7 marca 1111
Dane biograficzne
Data urodzenia	1058
Data ?mierci	7 marca 1111
Ojciec	Robert Guiscard
Matka	Aubree z Buonalbergo
?ona	Konstancja Francuska
Dzieci	Jan, Boemund II
Multimedia w Wikimedia Commons

Boemund I de Hauteville (ur. 1058 , zm. 7 marca 1111 ) ? jeden z przywodcow I wyprawy krzy?owej , ksi??? Antiochii w latach 1098?1111.

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

Był synem Roberta Guiscarda , normandzkiego ksi?cia Apulii i Kalabrii oraz jego pierwszej ?ony ? Aubree z Buonalbergo . Na chrzcie nadano mu imi? Marc, po?niej przyj?ł jednak imi? Boemund (imi? noszone przez legendarnego olbrzyma) ^[1] . Opis wygl?du Boemunda zawarła na kartach swego dzieła historycznego pt. Aleksjada bizanty?ska ksi??niczka Anna Komnena , corka cesarza Aleksego , ktora najprawdopodobniej spotkała Boemunda osobi?cie. W Aleksjadzie ^[2] 13,10,4 (tłum. O. Jurewicza) znajdujemy nast?puj?cy opis:

O Boemundzie mo?na powiedzie? krotko. Nie było do? podobnego w całym cesarstwie rzymskim ani barbarzy?cy ani Hellena. Jego widok wzbudzał podziw, rozgłos o nim wprawiał w strach. By szczegołowo opisa? wygl?d barbarzy?cy: odznaczał si? on tak wysokim wzrostem, ?e gorował nad najwy?szymi m??czyznami prawie o łokie?. W pasie był szczupły, w biodrach i barkach - szeroki. Pier? miał rozwini?t?, ramiona silne. Cała budowa ciała nie była ani za chuda, ani za otyła, odznaczała si? doskonałymi proporcjami, została, by tak rzec, wyrze?biona według kanonow Polikleta. R?ce miał mocne, silny chod, j?drn? szyj? i dobrze zbudowane plecy (...). Skor? na całym ciele miał mlecznobiał?, jedynie biel twarzy zabarwiała si? rumie?cami. Włosy zachowywały kolor jasny i nie spadały jak u innych barbarzy?cow a? na barki.(...) Niebieskie oczy Boemunda wyra?ały jednocze?nie odwag? i dostoje?stwo. (...) Natura obdarzyła go nozdrzami, przez ktore swobodnie przechodziło powietrze wydobywaj?ce si? z serca z wrzeniem.

W latach 1081?1085 brał udział w kampanii wojennej swojego ojca na terenie bizantyjskiej Albanii . Po ?mierci ojca w roku 1085 wszcz?ł bunt przeciwko bratu, ktory pozbawił go dziedzictwa. Po pogodzeniu si? z bratem w roku 1086 otrzymał cz??? Apulii i miasto Bari , a od 1088 tytułowany był ksi?ciem Tarentu .

Udział w krucjacie [ edytuj | edytuj kod ]

W roku 1096 Boemund wyruszył do Konstantynopola , aby wzi?? udział w pierwszej wyprawie krzy?owej . Po zło?eniu przysi?gi wierno?ci cesarzowi Aleksemu I , starał si? zjedna? sobie cesarza i obj?? dowodztwo nad armi? bizantyjsk? na Wschodzie, lecz po niepowodzeniu tych zabiegow ostatecznie przył?czył si? do krzy?owcow.

Podczas obl??enia Antiochii krzy?owcy powierzyli mu naczelne dowodztwo. Boemund zgodził si? je przyj?? dopiero po obietnicy oddania mu władzy nad miastem w razie jego zdobycia. Stoj?c na czele armii zdobył miasto, namawiaj?c cz??? obro?cow do zdrady, a nast?pnie odparł atak sił muzułma?skiego wodza Kurbughi . Jednak, gdy zdrajca opu?cił z murow drabink? z wołowej skory, Boemund zach?cał swych ludzi do ataku, sam jednak pozostał na dole ^[3] . Po tym zwyci?stwie opu?cił armi? krzy?ow? i utworzył Ksi?stwo Antiochii, po czym zaj?ł si? poszerzaniem jego granic. Formalnie ksi?stwo zostało mu nadane przez patriarch? Damberta pod koniec 1099 roku. Po odparciu muzułma?skiej odsieczy, pobo?ni chrze?cija?scy kronikarze rozpisywali si? o pojawieniu si? w chmurach Jezusa Chrystusa , ?wi?tego Andrzeja i zast?pow niebieskich ^[4] .

Ksi??? Antiochii [ edytuj | edytuj kod ]

Rok po?niej w bitwie pod Meliten? dostał si? do niewoli Daniszmendydow , sk?d wyszedł dopiero po trzech latach po zapłaceniu ogromnego okupu. Podczas jego nieobecno?ci władz? w ksi?stwie sprawował jego siostrzeniec Tankred .

W roku 1104 wyruszył na Zachod, szukaj?c wsparcia dla swego ksi?stwa. Według Anny Komneny w obawie przed Bizantyjczykami nakazał rozgłosi? plotk? o swojej ?mierci i odbył t? drog? w trumnie ujawniaj?c si? dopiero tu? przed dotarciem do Italii. Po?lubił Konstancj? , cork? krola Francji Filipa I , z ktor? miał po?niej synow Jana i Boemunda II . Na czele pot??nej armii obległ nale??ce do Bizancjum Dyrrachium . We wrze?niu 1108 roku podpisał układ z Bizancjum, w ktorym uznał si? za wasala cesarskiego w zamian za uznanie jego osobistych (ale nie dziedzicznych) praw do ksi?stwa Antiochii, po czym wyjechał do Apulii, gdzie zmarł w roku 1111. Pochowany został obok katedry w Canosa di Puglia ^[5] .

Podsumowanie [ edytuj | edytuj kod ]

Był zr?cznym politykiem i odwa?nym ?ołnierzem o ogromnych ambicjach, ktorych nie udało mu si? zrealizowa?. Jego działalno?? dyplomatyczna na europejskich dworach przyczyniła si? do kształtowania nie?yczliwej dla Bizancjum postawy, do kreowania obrazu ?zdradzieckiego Greka” i pogł?bienia niech?tnej krucjatom postawy Bizancjum.

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]