Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bitwa pod Rajgrodem
? bitwa stoczona 29 maja 1831 roku pod
Rajgrodem
w czasie
powstania listopadowego
.
W ramach wyprawy wojsk polskich na rosyjskie
gwardie
polski
korpus
gen.
Antoniego Giełguda
licz?cy 12 000 ?ołnierzy i 10 dział zmusił do odwrotu z
Łom?y
wojska rosyjskie
gen.
Osten-Sackena
. Rosjanie (7 i 3/4
baonu
, 4
szwadrony
, 300
Kozakow
i 14 dział - razem 5800 ?ołnierzy) wycofali si? pod Rajgrod, gdzie 22 maja zaj?li mocn? pozycj? obronn?.
Po
bitwie pod Ostroł?k?
korpus Giełguda ruszył na
Litw?
i skierował si? na Rajgrod. Tak?e Osten-Sacken otrzymał rozkaz opanowania Łom?y i z tego powodu o ?wicie 29 maja opu?cił umocnienia. Rankiem niedaleko wsi
Miecze
Rosjanie wpadli na
stra? przedni?
Giełguda i zaskoczeni ponie?li du?e straty. Osten-Sacken cofn?ł si? do Rajgrodu. W kolejnej fazie bitwy wojska polskie zdobyły miasto Rajgrod i zacz?ły obchodzi? lewe skrzydło sił rosyjskich. W tej sytuacji Osten-Sacken postanowił dokona? odwrotu na
Augustow
.
Straty wojsk carskich wyniosły 800 zabitych i 1200 wzi?tych do niewoli. Straty polskie były wielokrotnie mniejsze.
Było to wa?ne strategiczne zwyci?stwo Polakow, poniewa? Rosjanie, zmuszeni do odwrotu, odsłonili im drog? na Litw?, gdzie od lutego działała ju? polska
partyzantka
.
- Mała Encyklopedia Wojskowa
, Wydanie I, Tom III