Bazyli Maksimczuk

generał brygady
Data i miejsce urodzenia	7 stycznia 1910 Dołgienki
Data i miejsce ?mierci	29 maja 1989 Warszawa
Przebieg słu?by
Siły zbrojne	Armia Czerwona ludowe Wojsko Polskie Milicja Obywatelska
Jednostki	1 Praski Pułk Piechoty 21 Dywizja Piechoty
Stanowiska	dowodca pułku piechoty dowodca dywizji piechoty
Głowne wojny i bitwy	II wojna ?wiatowa
Odznaczenia

Bazyli Maksimczuk (ur. 7 stycznia 1910 w miejscowo?ci Dołgienki, zm. 29 maja 1989 w Warszawie ) ? generał brygady Ludowego Wojska Polskiego w stanie spoczynku.

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

Syn Andrzeja ^[1] . Urodził si? w rodzinie ukrai?sko-polskiej. Do 1931 uko?czył cztery klasy gimnazjum w Talnoje.

Kariera wojskowa [ edytuj | edytuj kod ]

Od 1932 słu?ył w Armii Czerwonej . Był ?ołnierzem 8 pułku samochodowego w Tbilisi . Absolwent Szkoły Dowodcow Plutonow Armii Czerwonej i kursow w Oficerskiej Szkole Piechoty w Saratowie . Od 1937 był dowodc? kompanii . W 1940 wst?pił do WKP (b) . Od czerwca 1941 walczył na Froncie Zachodnim. W listopadzie 1941 został szefem sztabu 9 pułku zmechanizowanego 2 Dywizji Zmechanizowanej. W 1941 sko?czył kurs w Wy?szej Pogranicznej Szkole Armii Czerwonej w Moskwie . W maju 1943 został szefem sztabu 908 pułku strzeleckiego 246 Dywizji Strzeleckiej, latem 1943 walczył pod Kurskiem , a na pocz?tku 1944 pod Czernihowem i Tarnopolem jako dowodca pułku. Od maja 1944 słu?ył w stopniu podpułkownika w Wojsku Polskim jako dowodca 1 pułku piechoty . Pułkiem tym dowodził na szlaku bojowym od Bugu do Berlina . W kwietniu 1945 awansowany na pułkownika .

Po wojnie został dowodc? 9 Oddziału Wojsk Ochrony Pogranicza w Nowym S?czu. Na pocz?tku 1946 na krotko aresztowany pod zarzutem dopuszczenia do nadu?y? w podległych jednostkach. Na pocz?tku 1947 roku został zwolniony ze słu?by w Wojskach Ochrony Pogranicza i na kilka miesi?cy powrocił do ZSRR. W sierpniu 1947 roku zmienił obywatelstwo na polskie i wst?pił do Milicji Obywatelskiej . Od wrze?nia 1948 do wrze?nia 1949 komendant wojewodzki MO w Olsztynie , nast?pnie zwolniony z MO.

Od 1 listopada 1949 roku do 16 wrze?nia 1950 roku był słuchaczem kursu dowodcow pułkow w Wy?szej Szkole Piechoty w Rembertowie. Po uko?czeniu kursu został wyznaczony na stanowisko dowodcy 1 Praskiego pułku piechoty w Warszawie. Od lipca 1951 roku do sierpnia 1952 roku dowodził 21 Dywizj? Piechoty w Lidzbarku Warmi?skim.

Do 1957 roku, po zwolnieniu ze stanowiska, pracował w Ministerstwie Przemysłu Drzewnego . Od 1957 roku do maja 1959 roku był komendantem Wojskowego O?rodka Szkolenia Ogolnego nr 3 przy Oficerskiej Szkole Ł?czno?ci w Zegrzu. Po?niej był oficerem do zada? specjalnych Zespołu Oficerow do Zada? Specjalnych Szefa Głownego Zarz?du Politycznego WP . W grudniu 1969 roku został szefem Zespołu do Spraw Koordynacji Wojskowych Bada? Ekonomicznych Sztabu Generalnego WP . W lutym 1970 roku został zwolniony, a nast?pnie przeniesiony do rezerwy ze wzgl?du na zły stan zdrowia. W pa?dzierniku 1980 roku został mianowany generałem brygady w stanie spoczynku. Nominacj? wr?czył mu w Belwederze przewodnicz?cy Rady Pa?stwa prof. Henryk Jabło?ski .

Został pochowany 5 czerwca 1989 roku na Cmentarzu Wojskowym na Pow?zkach w Warszawie (kwatera B4-7-25) ^[2] . W imieniu ?ołnierzy WP przemowienie po?egnalne wygłosił zast?pca dowodcy Warszawskiego Okr?gu Wojskowego ds. liniowych gen. bryg. Jerzy Słowi?ski .

Ordery i odznaczenia [ edytuj | edytuj kod ]

• Order Virtuti Militari V klasy (1945)
• Order Krzy?a Grunwaldu III klasy (1945)
• Krzy? Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1968)
• Krzy? Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1945)
• Srebrny Medal ?Zasłu?onym na Polu Chwały”
• Medal ?Za udział w walkach o Berlin” (1966)
• Medal 10-lecia Polski Ludowej
• Medal 30-lecia Polski Ludowej
• Medal 40-lecia Polski Ludowej
• Srebrny Medal ?Siły Zbrojne w Słu?bie Ojczyzny” (1958)
• Br?zowy Medal Siły Zbrojne w Słu?bie Ojczyzny
• Br?zowy Medal ?Za zasługi dla obronno?ci kraju” (1967)
• Medal im. Ludwika Wary?skiego (1987) ^[3]
• Srebrna odznaka honorowa ?Za Zasługi dla Warszawy” (1960) ^[4]
• Order Czerwonego Sztandaru (ZSRR, 1943 i 1946)
• Order Wojny Ojczy?nianej I klasy (ZSRR, 1968)
• Medal ?Za zasługi bojowe” (ZSRR)
• Medal ?Za wyzwolenie Warszawy” (ZSRR)
• Medal ?Za zwyci?stwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczy?nianej 1941?1945” (ZSRR)
• Medal jubileuszowy ?Czterdziestolecia zwyci?stwa w Wielkiej Wojnie Ojczy?nianej 1941?1945” ( ZSRR , 1985) ^[5]
• Złoty Order Zasługi dla Ojczyzny ( NRD , 1975)

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

• Janusz Krolikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990 t. II: I-M, Toru? 2010, s. 427-430.