한국   대만   중국   일본 
Bas (głos) ? Wikipedia, wolna encyklopedia Przejd? do zawarto?ci

Bas (głos)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bas ( wł. basso 'doł; dno; spod' ze ?rdw. łac. bassus 'tłusty; krotki; niski') [1] ? najni?szy solowy i choralny głos m?ski, si?gaj?cy od D wielkiego do f razkre?lnego (ro?ne ?rodła podaj? ro?ne skale). Basem okre?la si? te? osob? ?piewaj?c? basem (w przypadku głosu w chorze u?ywamy liczby mnogiej basy ).

Istnieje kilka rodzajow głosow basowych. Basso cantante (bas ?piewny) to rodzaj basu o przepi?knej, szlachetnej barwie d?wi?ku i szerokiej skali. Basy cantante nierzadko wykonuj? te? partie przeznaczone dla bas-barytonow czy nawet barytonow . Partie operowe dla basso cantante to m.in. Filip II w Don Carlosie G. Verdiego i Mefisto w Fau?cie Ch. Gounoda .

Basso buffo (bas komiczny) to rodzaj basu o mniej szlachetnej barwie d?wi?ku, ale o du?ej ruchliwo?ci i umiej?tno?ci ro?nego zabarwiania głosu. Istniej? dwa rodzaje basso buffo : l?ejszy i ci??szy. Oba rodzaje charakteryzuje ruchliwo?? i elastyczno??, jednak?e basso buffo ci??szy dysponuje wi?ksz? skal? w doł i ma ciemniejsze zabarwienie, a basso buffo l?ejszy jest barw? zbli?ony do barytonu , jednak?e głos jest bardziej okr?gły i nie posiada takiego blasku w gorze jak barytony. Typowe partie dla basow buffo to Dr. Bartolo w Cyruliku sewilskim G. Rossiniego czy Taddeo we Włoszce w Algierze tego samego autora (te partie ?piewaj? te? czasem barytony). Partie dla basso buffo ci??szych to m.in. Osmin w Uprowadzeniu z seraju W.A. Mozarta i Don Basilio w Cyruliku sewilskim G. Rossiniego. Istniej? te? partie buffo ktorych nie da si? jednoznacznie sklasyfikowa?, np. Leporello w Don Giovannim W.A. Mozarta czy Don Pasquale w Don Pasquale G. Donizettiego .

Innym typem basu jest basso serioso (bas powa?ny), ktory ma ciemn? barw?, nisk? skal? i niewielk? ruchliwo??. Typowymi partiami dla tego głosu s? Sarastro w Czarodziejskim flecie W.A. Mozarta i Sparafucille w Rigoletcie G. Verdiego .

Najni?szym rodzajem basu jest basso profondo (bas gł?boki), ktory jest wła?ciwie odmian? basso serioso , jednak?e o skali si?gaj?cej poni?ej C wielkiego. W operach nie wyro?nia si? basow profondo, ale ?piewacy dysponuj?cy takim głosem zwykle ?piewaj? partie przeznaczone dla basow serioso.

Najsłynniejszymi ?piewakami w XX wieku dysponuj?cymi głosami basowymi byli: Fiodor Szalapin , Ezio Pinza , Boris Christow , Cesare Siepi , Nikołaj Gjaurow , Ruggero Raimondi , Ferruccio Furlanetto , Samuel Ramey , Paata Burczuladze , a z polskich ?piewakow Adam Didur i Bernard Ładysz .

Zobacz te? [ edytuj | edytuj kod ]

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. Słownik Wyrazow Obcych . [dost?p 2017-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-10)].