Bank ludowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bank ludowy (niem. Volksbank ) ? instytucja finansowa o charakterze społdzielni oszcz?dno?ciowo-po?yczkowej.

Historia [ edytuj | edytuj kod ]

Pomysłodawc? bankow ludowych był Hermann Schulze-Delitzsch .

Banki ludowe zakładane przez Polakow w zaborze pruskim i w Niemczech [ edytuj | edytuj kod ]

Banki ludowe zakładane były tak?e (od 1861; w 1913 funkcjonowały ju? 204 banki z 125 tysi?cami członkow [1] ) na ziemiach polskich pod zaborem pruskim ? w Wielkopolsce. Tam odegrały wa?n? rol? w oporze przeciwko germanizacji . W okresie mi?dzywojennym na terenie Niemiec znajdowało si? 21 polskich społdzielni kredytowych utworzonych na zasadach społdzielczych, ktorych centraln? instytucj? był Bank Słowia?ski [2] . Zapewniały one niezale?no?? polskim społdzielniom rolniczym znajduj?cym si? w granicach Niemiec.

?l?ski Bank Ludowy w Czeskim Cieszynie w 1938 roku, na pierwszym planie widoczny polski czołg 7TP

Inne [ edytuj | edytuj kod ]

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. banki ludowe , [w:] Encyklopedia PWN [dost?p 2022-11-23] .
  2. Edmund Osma?czyk : Wisła i Krakow to Rodło. Nasza Ksi?garnia, Warszawa 1985, ISBN  83-10-08675-X .
  3. Ryszard Hajduk, Stefan Popiołek: Encyklopedia, ktora si? nie ukazała. Wyd. ?l?sk, Katowice 1970.
  4. Helena Lehr, Edmund Osma?czyk ?Polacy spod znaku Rodła”, MON, Warszawa 1972.