Austriacka Partia Chrze?cija?sko-Społeczna
(
niem.
Christlichsoziale Partei Osterreichs
,
CS
) ?
konserwatywna
partia polityczna
działaj?ca w
Austrii
w latach 1893?1934, rz?dz?ca Austri? w latach 1920?1933. Poprzedniczka
Austriackiej Partii Ludowej (OVP)
.
Austriacka Partia Chrze?cija?sko-Społeczna została zało?ona w 1893 przez
Karla Luegera
na bazie istniej?cych wcze?niej organizacji chrze?cija?sko-społecznych (w tym tak?e robotniczej). Miała charakter konserwatywny i klerykalny (tak?e pocz?tkowo
antysemicki
). Zorientowana była na konserwatywnych
mieszczan
, drobnych przedsi?biorcow, rzemie?lnikow, a tak?e rolnikow czyli ludno?? wiejsk? (katolick? i konserwatywn?), w swych szeregach miała wielu ksi??y, sympatyzowała z ni? rownie? spora cz??? austriackiej
szlachty
, a nawet przedstawiciele dworu cesarskiego. Głownymi ? obok Luegera (ktory był długoletnim burmistrzem
Wiednia
) ? działaczami partii w pierwszym okresie jej istnienia byli
Karl von Vogelsang
oraz
ksi??? Alojzy Liechtenstein
.
Partia uczestniczyła w pracach austriackiego
Reichsratu
, w latach 1907?1911 maj?c w nim najliczebniejszy klub poselski (98 mandatow, była to pierwsza kadencja po zniesieniu
systemu kurialnego
i uprawnieniu do głosu wszystkich m??czyzn). W trakcie pierwszej wojny ?wiatowej wspierała rz?d wiede?ski, ale po jej zako?czeniu uczestniczyła w zniesieniu monarchii i poparła przył?czenie Austrii do
Niemiec
(cho? w ugrupowaniu byli silne grupy zarowno przeciwnikow zjednoczenia z Niemcami, jak i zwolennicy Habsburgow)
[1]
.
Po powstaniu republiki Austriacka Partia Chrze?cija?sko-Społeczna obj?ła rz?dy w koalicji z
Socjaldemokratyczn? Parti? Robotnicz? Austrii (SDAPO)
. W
1920
z kolei jako najsilniejsza partia w parlamencie zawi?zała koalicj? z innymi ugrupowaniami prawicowymi (Wielkoniemieck? Parti? Ludow? i chłopskim Landbundem) ? od tego momentu, a? do ko?ca istnienia partii funkcj?
kanclerza
sprawowali politycy CS lub osoby desygnowane przez t? parti?. Przez cały ten okres CS osi?gała wyniki wyborcze w granicach 35-50% miejsc w parlamencie (konkuruj?c o najwy?szy wynik z SDAPO). W 1929 CS podj?ła wspołprac? z
Heimwehr?
, dzi?ki czemu za?egnała kryzys polityczny wywołany strajkami, wkrotce potem jednak porzuciła j? obawiaj?c si? ambicji przywodcow Heimwehry.
W 1933, podczas obejmowania władzy
dyktatorskiej
przez kanclerza
Engelberta Dollfußa
powołany został
Front Ojczy?niany
, formalnie ponadpartyjny blok prorz?dowy. W du?ej mierze przej?ł on działaczy Partii Chrze?cija?sko-Społecznej, ktora faktycznie zaprzestała działalno?ci, a formalnie rozwi?zana została w 1934.
Po
drugiej wojnie ?wiatowej
Austriacka Partia Chrze?cija?sko-Społeczna nie odrodziła si? z obawy przed wi?zaniem jej nazwy z ruchem
austrofaszystowskim
, natomiast wielu spo?rod jej działaczy było wspołzało?ycielami chrze?cija?sko-demokratycznej
Austriackiej Partii Ludowej (OVP)
, ktora kontynuowała tradycje CS.
- ↑
Wohnout: Middle-class Governmental Party and Secular Arm of the Catholic Church: The Christian Socials in Austria. W:
Political Catholicism in Europe 1918?45
. Wolfram Kaiser, Helmut Wohnout (red.). T. 1. Abingdon, New York: Routledge, 2004, s. 178?180.
ISBN
0-7146-5650-X
.
Sprawd? autora rozdziału:1.
;
Alfred D. Low:
The Anschluss Movement 19181-1919 and the Paris Peace Conference
. Philadelphia: American Philosophical Society, 1974, s. 208?209, seria: Memoirs of the American Philosophical Society. 103.
ISBN
0-87169-103-5
. [dost?p 2010-12-30].
;
Peter Loewenberg: Austria 1918: Coming to Terms with the National Trauma of Defeat and Fragmentation. W:
Osterreich 1918 und die Folgen: Geschichte, Literatur, Theater und Film
. Karl Muller, Hans Wagener (red.). Wien - Koln - Weimar: Bohlau Verlag, 2009, s. 19?20.
ISBN
978-3-205-78244-5
. [dost?p 2010-12-30].