Archeony ?yj?ce w pobli?u gejzerow
Archeony
,
archeany
(
Archaea
),
archeowce
, dawniej
archebakterie
lub
archeobakterie
(
Archaebacteria
) ? drobne
jednokomorkowce
, pierwotnie
bezj?drowe
, zwykle
ekstremofilne
, tradycyjnie zaliczane z
eubakteriami
do
prokariontow
.
Uwa?ano, ?e s? ewolucyjnie starsze od bakterii wła?ciwych (eubakterii); obecnie jednak s?dzi si?, ?e grupy te ewoluowały rownolegle i s? jednakowo stare
[
potrzebny przypis
]
. Badania genetyczne wykazały, ?e archeony s? bli?ej spokrewnione z
eukariontami
ni? z
bakteriami
, a nawet by? mo?e eukarionty z nich wyewoluowały
[1]
[2]
.
Według
Carla Woese’a
(i niektorych innych systematykow) archeony nale?y traktowa? jako odr?bn?
lini? ewolucyjn?
o randze
domeny
[3]
. Byłyby zatem trzy domeny:
- bakterie (eubakterie)
- archeony
- eukarionty (j?drowce).
Ro?nice mi?dzy archeonami a eubakteriami
[
edytuj
|
edytuj kod
]
Archeony s? stosunkowo słabo zbadane, mi?dzy innymi z powodu trudno?ci w hodowli i obserwacji, opisywane cz?sto w kontek?cie ro?nic wzgl?dem eubakterii. Przede wszystkim jest to odmienna budowa
?ciany komorkowej
(brak
mureiny
) oraz obecno??
eterow
, rozgał?zionych nienasyconych
kwasow tłuszczowych
i glicerolu przy jednoczesnym braku
fosfolipidow
w
błonie komorkowej
. Te etery, przebiegaj?ce zwykle przez obie warstwy błony, powoduj?, ?e jest ona cz??ciowo jednowarstwowa. ?ciana komorkowa nie zawiera
peptydoglikanow
. U archeowcow wyst?puj? te? nietypowe procesy metaboliczne (na przykład
chemoautotrofy
redukuj?ce siarczany).
Bakterie i archeony ro?ni? si? organizacj? materiału genetycznego. U archeonow
DNA
jest upakowany w ni?
nukleosomow
, ktorej rdze? tworz? białka histonowe.
Pewne cechy procesow
transkrypcji
i
translacji
u archeowcow przypominaj? bardziej eukarionty ni? bakterie. Przykładowo
polimeraza RNA
zbudowana jest podobnie do eukariotycznych polimeraz RNA, a do inicjacji transkrypcji potrzebuje białek homologicznych do eukariotycznego TFIIB (TFB) i eukariotycznego białka wi???cego sekwencj? TATA (TBP).
Drzewo filogenetyczne oparte na badaniach
rRNA
, ukazuj?ce podział eubakterii, archeonow i eukariontow
Alternatywne drzewo oparte na koncepcji ewolucji
Neomura
z eubakterii (LUCA:
ostatni uniwersalny wspolny przodek
)
Archeowce s? bardzo zro?nicowane zarowno pod wzgl?dem
morfologii
, jak i
fizjologii
. Niektore ?yj? jako pojedyncze komorki, inne tworz? nitki lub agregaty (
kolonie
). Mog? by? sferyczne, pałeczkowate, spiralne lub płatowate. ?rednica waha si? od 0,1 do ponad 15 μm, a kolonie osi?gaj? 200 μm. Ich rozmna?anie jest rownie? ro?norodne ? mo?e to by?
podział
,
p?czkowanie
lub fragmentacja.
Archeony zostały rozpoznane w latach 70. XX wieku przez
Carla Woese’a
z
Uniwersytetu Illinois
metod? porowna? sekwencji genow i białek. Wcze?niej przedstawicieli archeonow zaliczano do bakterii.
Wi?kszo?? znanych gatunkow ?yje w ?rodowiskach ekstremalnych, takich jak wody gor?ce, wody silnie zakwaszone lub silnie alkaliczne, solanki, st??one roztwory innych minerałow. Szczegolnie znane s? z wyst?powania w gejzerach i w
kominach hydrotermalnych
na dnie oceanow. S? rownie? spotykane w ?rodowiskach zimnych. Kilka gatunkow wykryto w przewodach pokarmowych zwierz?t, na przykład w
okr??nicy
.
Archeowce s? raczej nieszkodliwe dla przedstawicieli innych
domen
. Nie s? znane infekcje u ludzi, jednak ich nadmierny rozrost w przewodzie pokarmowym mo?e spowodowa?
zespoł rozrostu metanogenow
(IMO ?
intestinal methanogen overgrowth
), zespoł chorobowy analogiczny do zespołu
SIBO
wywołanego przez eubakterie
[4]
.
Do archeonow nale?? wszystkie znane obecnie
mikroorganizmy
?yj?ce w ekstremalnie wysokich temperaturach (np. w gor?cych ?rodłach). Te z nich, ktore przeprowadzaj?
fotosyntez?
, w odro?nieniu od bakterii nie maj?
chlorofilu
. Wszystkie u?ywaj? jako składnikow pokarmowych prostych zwi?zkow organicznych i nieorganicznych, a nie potrafi? rozkłada? bardziej skomplikowanych.
Z punktu widzenia fizjologii mog? by?
aerobami
, fakultatywnymi lub ?cisłymi
anaerobami
. Niektore s?
mezofilami
, inne
hipertermofilami
(mog? ?y? w temperaturze powy?ej 100 °C). Ze wzgl?du na sposob od?ywiania zajmuj? szerokie spektrum od
chemolitoautotrofow
po
organotrofy
.
Archeony zostały podzielone na trzy głowne grupy pod wzgl?dem ?rodowiska bytowania:
- ekstremalnie halofilne,
- ekstremalnie termofilne,
- metanogeniczne.
- ↑
Tom A. Williams, Peter G. Foster, Tom M. W. Nye, Cymon J. Cox, T. Martin Embley.
A congruent phylogenomic signal places eukaryotes within the Archaea
. ?Proceedings of the Royal Society B”. 279 (1749), s. 4870?4879, 2012.
DOI
:
10.1098/rspb.2012.1795
.
(
ang.
)
.
- ↑
Erica Lasek-Nesselquist, Johann Peter Gogarten.
The effects of model choice and mitigating bias on the ribosomal tree of life
. ?Molecular Phylogenetics and Evolution”, 2013.
DOI
:
10.1016/j.ympev.2013.05.006
.
(
ang.
)
.
- ↑
Dave Munger:
The Forgotten Domain
. seedmagazine.com, 2010-09-29. [dost?p 2010-09-30]. [zarchiwizowane z
tego adresu
(2010-10-02)].
(
ang.
)
.
- ↑
Mark
M.
Pimentel
Mark
M.
i inni
,
ACG Clinical Guideline: Small Intestinal Bacterial Overgrowth
, ?Official journal of the American College of Gastroenterology | ACG”, 115 (2),
2020
, s. 165?178,
DOI
:
10.14309/ajg.0000000000000501
,
ISSN
0002-9270
[dost?p 2022-05-14]
(
ang.
)
.
- Karol Sabath
: Archeany. W:
Biologia. Multimedialna encyklopedia PWN Edycja 2.0
. Wrocław: Warszawa:
PWN
, 2008.
ISBN
978-83-61492-24-5
.
Brak numerow stron w ksi??ce
- Andrzej Szeptycki, Czesław Błaszak: Wst?p. W:
Zoologia. Bezkr?gowce. T. 1
. Red. nauk. Czesław Błaszak. Warszawa: PWN, 2009.
ISBN
978-83-01-16108-8
.
Brak numerow stron w ksi??ce
Identyfikatory zewn?trzne: