한국   대만   중국   일본 
Antoni Onufry Ok?cki ? Wikipedia, wolna encyklopedia Przejd? do zawarto?ci

Antoni Onufry Ok?cki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Onufry Ok?cki
Ilustracja
Herb duchownego
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

13 czerwca 1729
Ok?cie

Data i miejsce ?mierci

15 czerwca 1793
Warszawa

Miejsce pochowku

bazylika archikatedralna ?w. Jana Chrzciciela w Warszawie

Biskup diecezjalny pozna?ski
Okres sprawowania

1780?1793

Biskup diecezjalny chełmski
Okres sprawowania

1771?1780

Wyznanie

katolicyzm

Ko?cioł

rzymskokatolicki

Prezbiterat

19 maja 1755

Nominacja biskupia

1771

Sakra biskupia

14 kwietnia 1771

Odznaczenia
Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)Order Orła Białego
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

14 kwietnia 1771

Miejscowo??

Warszawa [1]

Konsekrator

Andrzej Stanisław Młodziejowski

Wspołkonsekratorzy

Antoni Kazimierz Ostrowski
Feliks Paweł Turski

Antoni Onufry Ok?cki herbu Radwan (ur. 13 czerwca 1729 w Ok?ciu , zm. 15 czerwca 1793 w Warszawie ) ? duchowny rzymskokatolicki , biskup diecezjalny chełmski w latach 1771?1780, biskup diecezjalny pozna?ski w latach 1780?1793, kanclerz wielki koronny , konsyliarz Rady Nieustaj?cej w 1775 [2] , prepozyt krakowskiej kapituły katedralnej w latach 1767 - 1771 [3] .

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

Jego rodzicami byli Jakub Ok?cki i Katarzyna z Grzybowskich, wywodz?cy si? z Ok?cia. W 1747 wst?pił do seminarium duchownego w Warszawie prowadzonego przez ksi??y misjonarzy. ?wi?cenia kapła?skie otrzymał 19 maja 1755. Nast?pnie został sekretarzem owczesnego biskupa pozna?skiego Teodora Czartoryskiego , dzi?ki ktoremu otrzymał wiele prebend .

W 1767 uko?czył nauk? na Akademii Krakowskiej , broni?c doktoraty z obojga praw. Jeszcze w tym samym roku bp Czartoryski mianował go na stanowisko prowincjała warszawskiego. Pełni?c t? funkcj?, Ok?cki zbli?ył si? do dworu Stanisława Augusta Poniatowskiego , dzi?ki ktorego osobistemu wsparciu otrzymał 14 kwietnia 1771 sakr? i obj?ł urz?d biskupa chełmskiego [4] . Członek konfederacji 1773 roku [5] . W czasie trwania Sejmu Rozbiorowego w latach 1773?1775 jako członek Senatu opowiadał si? za utrzymaniem integralno?ci terytorialnej Rzeczypospolitej, a tak?e przywilejow kleru i wyznania katolickiego, wszedł w skład delegacji wyłonionej pod naciskiem dyplomatow trzech pa?stw rozbiorczych, maj?cej przeprowadzi? rozbior [6] . Jednocze?nie Sejm mianował go przewodnicz?cym komisji s?downiczej dla dobr po skasowanym zakonie jezuickim . 18 wrze?nia 1773 podpisał traktaty cesji przez Rzeczpospolit? Obojga Narodow ziem zagarni?tych przez Rosj?, Prusy i Austri? w I rozbiorze Polski [7] . W 1773 został kawalerem Orderu ?wi?tego Stanisława [8] . W 1775 był te? na krotko członkiem Rady Nieustaj?cej, a w tym samym roku biskup pozna?ski Andrzej Stanisław Młodziejowski mianował go swoim koadiutorem , jednocze?nie kontynuował karier? polityczn?.

Członek konfederacji Andrzeja Mokronowskiego w 1776 [9] . W 1776 został przewodnicz?cym deputacji do zbadania działa? Komisji Wojskowej Koronnej, a w 1778 ponownie wszedł w skład Rady Nieustaj?cej, gdzie kierował Departamentem Interesow Cudzoziemskich. Członek Departamentu Skarbowego Rady Nieustaj?cej w 1779 [10] . W 1780, po ?mierci bp. Młodziejewskiego został biskupem pozna?skim oraz podkanclerzym, a nast?pnie kanclerzem wielkim koronnym.

W nowej diecezji powołał, w miejsce Akademii Lubra?skiego poł?czonej przez KEN z Kolegium Jezuickim , seminarium duchowne , ktoremu w 1784 nadał statut, wysokie dochody oraz utworzył w nim nieistniej?ce dotychczas studium teologiczne. Ponadto do jego zasług na tym urz?dzie nale?y doda? odbudow? katedry pozna?skiej po po?arze z 1772 oraz reform? organizacyjn? administracji diecezjalnej.

Zaanga?owanie biskupa w sprawy diecezji sprawiło, ?e zacz?ł on zaniedbywa? urz?dy ?wieckie. Nakładaj?cy si? na to konflikt z posłem rosyjskim sprawił, ?e w 1786 zło?ył urz?d kanclerski, jednak jako biskup pozna?ski nadal uczestniczył w ?yciu politycznym kraju. Był członkiem konfederacji Sejmu Czteroletniego [11] . Podczas Sejmu Czteroletniego zaliczano go do zwolennikow reform. Był wowczas przewodnicz?cym deputacji maj?cej rozpatrzy? ??dania mieszczan. Jednocze?nie wi?kszo?? reform podatkowych dyskutowanych podczas obrad było jego autorstwa. Figurował na li?cie posłow i senatorow posła rosyjskiego Jakowa Bułhakowa w 1792, b?d?cym zestawieniem osob, na ktore Rosjanie mogli liczy? przy rekonfederacji i obaleniu dzieła 3 maja [12] . W ko?cowym okresie sejmu poparł jednak konfederacj? targowick? , był konsyliarzem jej konfederacji generalnej koronnej [13] i został z jej ramienia cenzorem nowo wydawanych ksi??ek. Po zaj?ciu Warszawy przez wojska rosyjskie w ko?ciołach odczytywany był jego list wzywaj?cy Polakow do posłusze?stwa. Ko?czył si? on wezwaniem, by Bog pomagał w pracach konfederacji targowickiej "dla dobra Ojczyzny" [14] .

Zmarł w Warszawie, gdzie został pochowany w kolegiacie ?w. Jana (dzisiejsza katedra).

Odznaczenia [ edytuj | edytuj kod ]

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. Krzysztof R. Prokop, Wiadomo?ci do biografii biskupow oraz opatow i ksie? z ziem Rzeczypospolitej Obojga Narodow z osiemnastowiecznej prasy warszawskiej doby saskiej i stanisławowskiej (1729-1795), w: Archiwa, Biblioteki I Muzea Ko?cielne, t. 86, 2006, s. 312.
  2. Volumina Legum , t. VIII, Petersburg 1860, s. 86.
  3. Jan Szczepaniak, Spis prałatow i kanonikow kapituły katedralnej oraz kapituł kolegiackich diecezji krakowskiej (XVIII wiek), Krakow 2008, s. 14.
  4. Antoni Onufry Ok?cki . catholic-hierarchy.org. [dost?p 2012-01-28].
  5. Ryszard Chojecki, Patriotyczna opozycja na sejmie 1773 r., w: Kwartalnik Historyczny , LXXIX, nr 3, 1972, s. 559.
  6. Ryszard Chojecki, Patriotyczna opozycja na sejmie 1773 r ., [w:] ? Kwartalnik Historyczny ”, LXXIX, nr 3, 1972, s. 545?562.
  7. Volumina Legum , t. VIII, Petersburg 1860, s. 20?48.
  8. a b Zbigniew Dunin-Wilczy?ski, Order ?wi?tego Stanisława , Warszawa 2006, s. 181.
  9. Volumina Legum , t. VIII, Petersburg 1860, s. 527.
  10. KALENDARZ polityczny dla Krolestwa Polskiego y Wielkiego Xi?stwa Litewskiego na rok pa?ski 1779. w Warszawie , Nakładem y drukiem Michała Groella Ksi?garza Nadwornego J.K.Mci., [b.n.s]
  11. Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ... , Warszawa 1791, s. 307.
  12. Łukasz K?dziela, Mi?dzy zdrad? a słu?b? Rzeczypospolitej. Fryderyk Moszy?ski w latach 1792-1793 , Warszawa 1993, s. 46, Сборник Русского исторического общества , t. 47, Petersburg 1885, s. 272.
  13. Dariusz Rolnik, Szlachta koronna wobec konfederacji targowickiej (maj 1792?stycze? 1793) , Katowice 2000, s. 162.
  14. Paweł   Wro?ski , Co miał na my?li arcybiskup Michalik [online], wyborcza.pl [dost?p 2016-03-30] .
  15. Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705?2008 , 2008, s. 218.

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

Linki zewn?trzne [ edytuj | edytuj kod ]