Antoni Listowski

Antoni Listowski
	generał dywizji
Data i miejsce urodzenia	29 marca 1865 ; Warszawa , Krolestwo Polskie
Data i miejsce ?mierci	13 wrze?nia 1927 ; Warszawa , Polska
	Przebieg słu?by
Lata słu?by	1883?1921
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego ; Wojsko Polskie
Jednostki	66 Butyrski Pułk Piechoty ; 150 Tama?ski Pułk Piechoty ; 67 Taruty?ski Pułk Piechoty ; 17 Dywizja Piechoty ; 138 Dywizja Piechoty ; XXXVII Korpus ; Grupa Poleska ; 9 Dywizja Piechoty , ; Front Woły?ski ; 2 Armia ; Front ?rodkowy
Stanowiska	dowodca dywizji piechoty ; dowodca armii ; dowodca frontu
Głowne wojny i bitwy	wojna rosyjsko-japo?ska ; I wojna ?wiatowa ; wojna polsko-bolszewicka
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Antoni Listowski (ur. 29 marca 1865 w Warszawie , zm. 13 wrze?nia 1927 tam?e) ? generał major Armii Imperium Rosyjskiego i generał dywizji Wojska Polskiego .

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

Uko?czył szkoł? realn? w Sankt Petersburgu . W 1883 roku wst?pił do Pawłowskiej Szkoły Oficerskiej, ktor? uko?czył dwa lata po?niej z promocj? na stopie? podporucznika. W latach 1885?1915 słu?ył w 66 Butyrskim pułku piechoty . Jako podpułkownik wzi?ł udział w wojnie rosyjsko-japo?skiej ( Mand?uria , Korea ) w latach 1904?1905. Po jej zako?czeniu pozostawał wraz z pułkiem na terenie Mand?urii do marca 1907 roku. W 1913 r. został awansowany do stopnia pułkownika.

W czasie I wojny ?wiatowej dowodził walcz?cym na Lubelszczy?nie i w Małopolsce 66 Butyrskim pułkiem piechoty, a od lutego 1915 roku został dowodc? 150 Tama?skiego pułku piechoty na froncie w Galicji . 12 lutego 1915 r. został ranny. Po powrocie ze szpitala 1 maja przej?ł dowodztwo nad 67 Taruty?skim pułkiem piechoty , a od pa?dziernika 1916 roku dowodził brygad? w 17 Dywizji Piechoty . 30 grudnia mianowany został generałem majorem, 15 kwietnia 1917 r. obj?ł dowodztwo 138 Dywizji Piechoty, a 1 pa?dziernika został dowodc? XXXVII Korpusu. W grudniu 1917 roku wyst?pił z armii rosyjskiej.

7 grudnia 1918 roku został mianowany przez Naczelnego Wodza Jozefa Piłsudskiego komendantem Rezerwy Oficerskiej Wojska Polskiego ^[1]. Pi?? dni po?niej został oficjalnie przyj?ty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia generała majora piechoty ze starsze?stwem z dniem 13 wrze?nia 1918 roku i przydzielony do Ministerstwa Spraw Wojskowych na stanowisko komendanta Rezerwy Oficerskiej Wojska Polskiego ^[2]. W czasie wojny polsko-bolszewickiej został 5 stycznia 1919 roku dowodc? Grupy Podlaskiej (Grupa Operacyjna ?Podlasie” ? od kwietnia przemianowana na ?Polesk?”) z zadaniem obrony linii Bugu od Włodawy do Wołczyn . 9 lutego zaj?ł twierdz? w Brze?ciu , dzi?ki wynegocjowaniu opuszczenia jej przez wojska niemieckie . 3 czerwca 1919 roku został mianowany dowodc? 9 Dywizji Piechoty i dowodc? Frontu Poleskiego , a w lipcu Frontu Woły?skiego ^[3]. W marcu 1920 roku został dowodc? 2 Armii , zast?puj?c chwilowo Jozefa Piłsudskiego na stanowisku Naczelnego Wodza.

21 kwietnia 1920 r. zatwierdzony został w stopniu generała porucznika z dniem 1 kwietnia tego roku. Od 26 maja do ko?ca czerwca dowodził Frontem Ukrai?skim, a potem do stycznia 1921 roku pozostawał w dyspozycji Ministra Spraw Wojskowych. W pa?dzierniku wzi?ł udział w pertraktacjach rozejmowych w Mi?sku oraz pełnił funkcj? pomocnika dowodcy Okr?gu Generalnego Warszawa. Z dniem 3 stycznia 1921 roku przeniesiony został w stan spoczynku, w stopniu generała porucznika.

26 pa?dziernika 1923 roku prezydent RP zatwierdził go w stopniu generała dywizji. Zamieszkał w Warszawie . Jako sekretarz YMCA zajmował si? prac? społeczn? na rzecz ociemniałych. Zmarł w Warszawie i został pochowany na Starych Pow?zkach (kwatera 4-6-25) ^[4].

?onaty z Jozef? z Łaniewskich, miał syna Anatola ? wybitnego gleboznawc?.

Ordery i odznaczenia [ edytuj | edytuj kod ]

Krzy? Kawalerski Orderu Wojskowego Virtuti Militari ? 10 lipca 1919 za sprawne dowodzenie ? zdobycie Pi?ska 3 maja 1919, walki nad Styrem , Prypeci? i Jasiołd?, zdobycie Łuni?ca
Złota szabla ?Za dzielno??” ? 12 lipca 1915
Order ?w. Stanisława z Mieczami kl. 2 ? 6 sierpnia 1915
Order ?w. Anny kl. 2 ? 1907
Order ?w. Stanisława kl. 2 ? 1905
Order ?w. Włodzimierza z Mieczami kl. 3 ? stycze? 1915
Order ?w. Anny kl. 3 ? 1902
Order ?w. Stanisława kl. 3 ? 1901
Order ?w. Włodzimierza z Mieczami i Kokard? kl. 4 ? stycze? 1915

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

↑ Dziennik Rozkazow Wojskowych Nr 13 z 23 grudnia 1918 r., poz. 356.
↑ Dziennik Rozkazow Wojskowych Nr 14 z 30 grudnia 1918 r., poz. 428.
↑ Dziennik Rozkazow Wojskowych Nr 67 z 17 czerwca 1919 roku, poz. 2134.
↑ Cmentarz Stare Pow?zki: EDWARD LISTOWSKI , [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dost?p 2019-12-19] .

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

Piotr P. Stawecki Piotr P. , Słownik biograficzny generałow Wojska Polskiego 1918-1939 , Warszawa: Bellona, 1994, ISBN 83-11-08262-6 , OCLC 830050159 .
Tadeusz Kryska-Karski i Stanisław ?urakowski , Generałowie Polski Niepodległej , Editions Spotkania, Warszawa 1991, wyd. II uzup. i poprawione.
Andrzej Suchcitz, Generałowie wojny polsko-sowieckiej 1919-1920. Mały słownik biograficzny , O?rodek Bada? Historii Wojskowej Muzeum Wojska w Białymstoku, Białystok 1993.

Linki zewn?trzne [ edytuj | edytuj kod ]

Alexey Likhotvorik, Листовский Антон Эдуардович , Kartoteka projektu Armia rosyjska w Wielkiej Wojnie .

[1] Dziennik Rozkazow Wojskowych Nr 13 z 23 grudnia 1918 r., poz. 356.

[2] Dziennik Rozkazow Wojskowych Nr 14 z 30 grudnia 1918 r., poz. 428.

[3] Dziennik Rozkazow Wojskowych Nr 67 z 17 czerwca 1919 roku, poz. 2134.

[4] Cmentarz Stare Pow?zki: EDWARD LISTOWSKI , [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dost?p 2019-12-19] .

[1]

[2]

[3]

[4]