한국   대만   중국   일본 
Aleksander Hrynkiewicz ? Wikipedia, wolna encyklopedia Przejd? do zawarto?ci

Aleksander Hrynkiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksander Hrynkiewicz
Przegonia, Marek, Wio?larz, Wizytator
Ilustracja
Aleksander Hrynkiewicz (1929)
podpułkownik kawalerii podpułkownik kawalerii
Data i miejsce urodzenia

14 stycznia 1896
Warszawa

Data i miejsce ?mierci

15 czerwca 1981
Montreal

Przebieg słu?by
Lata słu?by

1912?1944

Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Armia Krajowa

Jednostki

1 Pułk Szwole?erow Jozefa Piłsudskiego ,
Obwod Mokotow Armii Krajowej

Stanowiska

adiutant, dowodca

Głowne wojny i bitwy

I wojna ?wiatowa ,
wojna polsko-bolszewicka ,
II wojna ?wiatowa ( kampania wrze?niowa , powstanie warszawskie )

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941, trzykrotnie) Srebrny Krzyż Zasługi
Odznaka Pamiątkowa Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych
Grob podpułkownika Aleksandra Hrynkiewicza na Starych Pow?zkach w Warszawie (kwiecie? 2012)

Aleksander Hrynkiewicz , ps. ?Przegonia”, ?Marek”, ?Wio?larz”, ?Wizytator” (ur. 14 stycznia 1896 w Warszawie , zm. 15 czerwca 1981 w Montrealu ) ? podpułkownik kawalerii Wojska Polskiego .

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

Od 1912 był członkiem Zwi?zku Strzeleckiego , od 1915 był komendantem sekcji POW na Mokotowie . W 1915 uko?czył Gimnazjum Mariana Rychłowskiego w Warszawie [1] . Od 1918 słu?ył w Wojsku Polskim. Był oficerem 1 pułku szwole?erow Jozefa Piłsudskiego . W szeregach tego pułku brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej , dowodz?c plutonem.

Został awansowany do stopnia rotmistrza w korpusie oficerow kawalerii ze starsze?stwem z dniem 1 stycznia 1928 roku. 21 marca 1935 roku został przeniesiony do Gabinetu Ministra Spraw Wojskowych na stanowisko adiutanta ministra Jozefa Piłsudskiego [2] . Po ?mierci marszałka, 21 maja 1935 Aleksander Hrynkiewicz przekazał w Pałacu Belwederskim w Warszawie mozg Jozefa Piłsudskiego prof. Maksymilianowi Rosemu , po czym preparat wysłano do Wilna i zdeponowano w Polskim Instytucie Bada? Mozgu w specjalnie przeznaczonym do tego budynku. 27 czerwca 1935 roku awansował do stopnia majora ze starsze?stwem z dniem 1 stycznia 1935 roku i 10. lokat? w korpusie oficerow kawalerii [3] . W marcu 1939 pełnił słu?b? w Biurze Inspekcji Generalnego Inspektoratu Sił Zbrojnych w Warszawie na stanowisku kierownika Samodzielnego Referatu Personalnego [4] . We wrze?niu 1939 pełnił funkcj? zast?pcy dowodcy pułku 1 pułku szwole?erow Jozefa Piłsudskiego.

Od 1941 był komendantem Obwodu V Mokotow ( Okr?g Warszawa AK ). 11 listopada 1942 awansowany do stopnia podpułkownika . Podczas powstania warszawskiego opu?cił Mokotow z 3 na 4 sierpnia 1944, pozostaj?c formalnie dowodc? obwodu do 18 sierpnia. Po upadku powstania przebywał w niewoli niemieckiej. Po wojnie przebywał na emigracji, pocz?tkowo w Niemczech i Wielkiej Brytanii , a nast?pnie w Kanadzie . Pochowany na cmentarzu Pow?zkowskim w Warszawie (kwatera 173-4-32,33) [5] .

Ordery i odznaczenia [ edytuj | edytuj kod ]

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. Aleksander Hrynkiewicz . 1944.pl. [dost?p 2024-04-16].
  2. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 5 z 21 marca 1935 roku, s. 31.
  3. a b c Rybka i Stepan 2006 ↓ , s. 131.
  4. Rybka i Stepan 2006 ↓ , s. 416.
  5. Cmentarz Stare Pow?zki: ALEKSANDER HRYNKIEWICZ , [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dost?p 2019-11-06] .
  6. Dekret Wodza Naczelnego L. 3125 z 30 czerwca 1921 r. Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 28, poz. 1114
  7. M.P. z 1938 r. nr 93, poz. 143 ?za prac? w dziele odzyskania niepodległo?ci” - zamiast uprzednio nadanego Medalu Niepodległo?ci ( M.P. z 1932 r. nr 92, poz. 124 ).
  8. M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 ?za zasługi w słu?bie wojskowej”.
  9. M.P. z 1927 r. nr 283, poz. 779 ?za zasługi na polu organizacji armji i wychowania ?ołnierza”.

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

Linki zewn?trzne [ edytuj | edytuj kod ]