Albert Lebrun

Data i miejsce urodzenia	29 sierpnia 1871 Mercy-le-Haut
Data i miejsce ?mierci	6 marca 1950 Pary?
Prezydent Francji
Okres	od 10 maja 1932 do 11 lipca 1940
Poprzednik	Paul Doumer
Nast?pca	Philippe Petain ( Francja Vichy ) Charles de Gaulle ( Wolna Francja )
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Albert Lebrun (ur. 29 sierpnia 1871 w Mercy-le-Haut , zm. 6 marca 1950 w Pary?u ) ? francuski polityk , prezydent Francji w latach 1932?1940.

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

Pochodził z rodziny chłopskiej osiadłej w Lotaryngii . W przeciwie?stwie do brata Gabriela, ktory został rolnikiem ^[1] , on uko?czył parysk? politechnik? z pierwsz? lokat? w swoim roczniku i został in?ynierem . Pracował jako profesor Wy?szej Szkoły Handlowej. Porzucił t? prac?, aby w wieku 29 lat zosta? politykiem.

W skład Izby Deputowanych wybrano go w 1890 z ramienia Lewicowej Partii Republika?skiej. W latach 1900?1920 był deputowanym z Lewicy Republika?skiej, w latach 1903?1905 sekretarzem Izby, a od 1913 wiceprezesem Izby Deputowanych.

Zanim został prezydentem pełnił wiele funkcji, m.in.: ministra kolonii w latach 1911?1914 w gabinetach Josepha Caillauxa i Raymonda Poincarego , a nast?pnie ministra do spraw terenow wyzwolonych. Był rownie? ministrem wojny w gabinecie Poincarego (1918), kolonii w gabinecie Gastona Doumergue'a (1913?1914), prezesem komisji bud?etowej Izby (1916?1917), ministrem oswobodzonych prowincji w gabinecie Georges'a Clemenceau (1919), senatorem z Unii Republika?skiej (1920?1922). Nast?pnie przyst?pił do Sojuszu Demokratycznego i z jego ramienia wybrano go w roku 1920 do Senatu . Urz?d senatora sprawował do 1922 roku, zostaj?c po?niej wiceprezesem senatu (1926?1927) oraz przewodnicz?cym w latach 1931?1932.

Lebrun został wybrany prezydentem w maju 1932 roku, po zabojstwie prezydenta Paula Doumera , i pełnił t? funkcj? do upadku Francji w wyniku ofensywy niemieckiej . Był pierwszym prezydentem od czasow Jules'a Grevy'ego (1879?1887), jaki został wybrany ponownie (w roku 1939), lecz nie pełnił drugiej kadencji do ko?ca.

W czasie inwazji niemieckiej opowiadał si? za kontynuowaniem walki i chciał, wraz z premierem Paulem Reynaudem , przewodnicz?cym zgromadzenia narodowego Edouardem Herriotem i owczesnym faktycznym szefem resortu obrony Charles'em de Gaulle'em , opu?ci? Francj? i kontynuowa? wojn? z terenu Algierii i innych licznych francuskich posiadło?ci zamorskich. Zamiar ten był jak najbardziej wykonalny, albowiem Francja dysponowała prawie nienaruszon? flot? i mało zniszczonym lotnictwem, nie wspominaj?c o ?ołnierzach, ktorych mo?na było ewakuowa?. Jednak projekt upadł w wyniku opozycji zwolennikow zawieszenia broni, ktorzy po dymisji Reynauda zmusili prezydenta, by ust?pił z urz?du na rzecz marszałka Petaina .

Lebrun został pozbawiony funkcji głowy pa?stwa na rzecz szefa rz?du Vichy (cho? sam nigdy oficjalnie nie zło?ył urz?du), a nast?pnie aresztowany i internowany przez Niemcow na zamku w Tyrolu wraz z innymi ?prominentnymi je?cami” Hitlera . Zwolniony z powodow zdrowotnych w 1943 roku powrocił do kraju.

Po wyzwoleniu Francji uznał przywodztwo gen. Charles'a de Gaulle'a . Zmarł w Pary?u .

Odznaczenia [ edytuj | edytuj kod ]

• Order Orła Białego (1932)
• Wielki Krzy? Orderu Ła?ni (1938) ^[2]
• Order Najwy?szy Chrystusa (1935) ^[3]

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]