Administrator diecezji
? w Ko?ciele katolickim
biskup
lub
prezbiter
, tymczasowo zarz?dzaj?cy
diecezj?
w trakcie wakatu (
sediswakancji
) lub trwałej przeszkody w sprawowaniu władzy przez
biskupa diecezjalnego
, wybierany przez diecezjalne
kolegium konsultorow
. Nie nale?y myli? tego urz?du z
administratorem apostolskim
, ktory ma podobne zadania i uprawnienia, ale jest mianowany przez
Stolic? Apostolsk?
.
W przypadku zaistnienia na stolicy biskupiej sedyswakancji (
łac.
sede vacante
; wskutek np. ?mierci, rezygnacji lub przej?cia na emerytur? dotychczasowego biskupa diecezjalnego), rz?dy w diecezji tymczasowo przejmuje jej
biskup pomocniczy
, a je?li jest ich kilku, najstarszy sta?em biskupim spo?rod nich. Je?li w danej diecezji nie ma biskupa pomocniczego, tymczasowym kolegialnym zwierzchnikiem diecezji staje si? kolegium konsultorow
[1]
. W obu przypadkach na kolegium ci??y obowi?zek, aby w ci?gu o?miu dni powoła? administratora diecezji
[2]
. Administratorem mo?e by? kapłan maj?cy uko?czone 35 lat i odznaczaj?cy si? ?wiedz? i roztropno?ci?”
[3]
. W prawie kanonicznym nie istnieje wymog, aby na administratora powoła? biskupa pomocniczego lub
wikariusza generalnego
diecezji, lecz w praktyce jest to bardzo cz?sto stosowane, poniewa? osoby te maj? zwykle du?e rozeznanie i do?wiadczenie w kwestiach dotycz?cych zarz?dzania diecezj?, gdy? na co dzie? pomagaj? w tym biskupowi diecezjalnemu. Je?eli jednak administratorem diecezjalnym zostanie
prezbiter
, a w diecezji jest biskup pomocniczy, ten ostatni, mimo swego biskupstwa, musi uzna? zwierzchni? władz? kanoniczn? administratora.
Je?li kolegium nie dokona wyboru w ci?gu o?miu dni lub dokona go sposob niezgodny z prawem kanonicznym, przez co b?dzie on niewa?ny, administratora wyznacza nadzoruj?cy diecezj?
metropolita
. W przypadku, gdy wakuj?ca diecezja sama ma status metropolitalny, uprawnienie to przechodzi na najstarszego sta?em biskupim spo?rod jej biskupow sufraganow
[4]
.
Administrator diecezji obejmuje rz?dy niezwłocznie po wyborze, nie jest do tego potrzebna akceptacja Stolicy Apostolskiej
[5]
. Ma jednak?e obowi?zek niezwłocznie powiadomi? papie?a o swojej nominacji
[6]
.
W sytuacji
sede plena
, a wi?c gdy diecezja ma urz?duj?cego biskupa diecezjalnego, administrator diecezji mo?e by? powołany w razie zaistnienia przeszkody w działaniu stolicy biskupiej, ktor? dokładniej definiuje kanon 412. W praktyce najcz??ciej chodzi tu o długotrwał? chorob? biskupa diecezjalnego, rzadziej jego wymuszon? okoliczno?ciami dłu?sz? nieobecno?? lub np. uwi?zienie. Administratora powołuje si? jednak wył?cznie w sytuacji, gdy:
- diecezja nie posiada
biskupa koadiutora
,
- przed nastaniem przeszkody biskup diecezjalny nie sporz?dził niejawnego wykazu osob, ktore maj? go zast?powa? w takiej sytuacji (przy czym brak takiego wykazu, oznacza naruszenie przez biskupa kanonu 413 § 1).
Je?li zaistniej? obie powy?sze przesłanki, kolegium konsultorow powołuje administratora analogicznie jak w przypadku
sede vacante
.
Administrator diecezji nie mo?e zosta? odwołany inaczej ni? decyzj? papiesk?, przy czym papie? zobowi?zany jest powiadomi? o fakcie odwołania administratora kolegium konsultorow. W takiej sytuacji kolegium wybiera nowego administratora. Władza administratora wygasa na mocy prawa, z chwil? kanonicznego obj?cia rz?dow przez nowego biskupa diecezjalnego lub (przy
sede plena
) powrotu do obowi?zkow dotychczasowego biskupa
[7]
. Papie? mo?e rownie? w dowolnym czasie powoła? dla diecezji administratora apostolskiego, ktory przejmuje wowczas rz?dy od administratora diecezji.
Administrator diecezji posiada te same uprawnienia i obowi?zki, co biskup diecezjalny. Jedynym konkretnym ograniczeniem, wymienionym w kodeksie prawa kanonicznego jest zakaz wynoszenia z kurii dokumentow, niszczenia ich lub zmieniania
[8]
. Fakt bycia administratorem nie upowa?nia jednak?e prezbitera do wykonywania czynno?ci pontyfikalnych, czyli takich, ktore mo?e wykonywa? jedynie kapłan wy?wi?cony na biskupa. Dotyczy to m.in. udzielania sakramentu
bierzmowania
czy
?wi?ce? kapła?skich
.
- ↑
Kan. 419 KPK.
- ↑
Kan. 421 § 1 KPK.
- ↑
Kan. 425.
- ↑
Kan. 421 § 2 KPK.
- ↑
Kan. 427 § 2 KPK.
- ↑
Kan. 422 KPK.
- ↑
Kan. 430 KPK.
- ↑
Kan. 428 § 2 KPK.