Adam Alojzy Krzy?anowski
,
ps.
?Alojzy D?bno”, ?Michał Strebejko” (ur.
19 stycznia
1873
w
Krakowie
, zm.
29 stycznia
1963
tam?e) ? polski
ekonomista
, profesor
Uniwersytetu Jagiello?skiego
, jego prorektor w latach 1933?1938, dziekan
Wydziału Prawa UJ
w roku akademickim 1930/1931, prezes
Polskiej Akademii Umiej?tno?ci
w latach 1957?1958, poseł na
Sejm
II RP
II
i
III
kadencji, poseł
do Krajowej Rady Narodowej
oraz
na powojenny Sejm Ustawodawczy
.
Był synem
Stanisława Andrzeja
(ksi?garza) i Marii von Heugel, bratem
Mariana
(ksi?garza, wydawcy i antykwariusza krakowskiego). Ucz?szczał do
Gimnazjum ?w. Anny
w Krakowie, nast?pnie studiował prawo na Uniwersytecie Jagiello?skim (1889?1894), m.in. pod kierunkiem
Bolesława Ulanowskiego
,
Włodzimierza Czerkawskiego
i
Fryderyka Zolla (starszego)
. Po obronie na UJ doktoratu praw uzupełniał studia na uniwersytetach w
Berlinie
i
Lipsku
(1894?1895). Pracował pocz?tkowo w Prokuratorii Skarbu w Krakowie; od 1895 prowadził wykłady z ekonomii na Kursach im. A. Baranieckiego w Krakowie oraz w krakowskiej Akademii Handlowej. W 1902 o?enił si? z Zofi? z domu Beringer, z ktor? miał corki Izabel? i Zofi?. W 1908 habilitował si? (praca
Teoria Malthusa ze szczegolnym uwzgl?dnieniem jej stosunku do prawa zmniejszaj?cego si? przychodu z ziemi
) i został docentem w Katedrze Ekonomii Politycznej i Skarbowo?ci UJ; prowadził wykłady z podstaw ekonomii i
demografii
. W 1912 uzyskał nominacj? na profesora nadzwyczajnego i obj?ł kierownictwo Katedry Ekonomii Politycznej i Skarbowo?ci; profesorem zwyczajnym został w 1916. W roku akademickim 1930/1931 pełnił funkcj? dziekana Wydziału Prawa, był te? przez 5 lat prorektorem (1933?1938).
Po
agresji III Rzeszy na Polsk?
w pocz?tkach
okupacji niemieckiej
znalazł si? w gronie 183 krakowskich uczonych, aresztowanych przez
SS
6 listopada 1939 w ramach
Sonderaktion Krakau
i trafił do
obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen
. Po uwolnieniu 8 lutego 1940 wrocił do Krakowa i prowadził wykłady i seminaria w ramach
tajnego nauczania
uniwersyteckiego. Po
wojnie
kierował Katedr? Ekonomii Politycznej; w 1949 emerytowany, powrocił jeszcze do pracy na uczelni w 1957 jako pracownik naukowy Katedry Ekonomii Politycznej (od 1959 pod zmienion? nazw? Katedra Ekonomii Politycznej i Polityki Ekonomicznej), ko?cz?c ostatecznie prac? na uniwersytecie w 1960.
Od 1920 był członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiej?tno?ci (od 1927 członkiem czynnym), nale?ał rownie? do
Towarzystwa Naukowego Warszawskiego
(od 1947 członek zwyczajny). W PAU pełnił szereg funkcji ? był wicedyrektorem Wydziału II (1947?1952), sekretarzem (1920?1938) i przewodnicz?cym Komisji Prawniczej (1948?1952), przewodnicz?cym Komitetu Wydawnictw Ekonomicznych (1929?1937), delegatem ds. Fundacji Kornickiej, członkiem Rady i komitetu wydawniczego Wydawnictw Instytutu Ekonomicznego PAU (1934?1945). W latach 1957?1958, kiedy krakowskie ?rodowisko naukowe probowało powoła? ponownie do ?ycia akademi? (co ostatecznie zako?czyło si? niepowodzeniem oraz utworzeniem przez władze Oddziału Krakowskiego
PAN
), pełnił funkcj? prezesa PAU. Nie zgodził si? na wysuni?cie jego kandydatury na członka Polskiej Akademii Nauk.
W 1896 nale?ał do grona zało?ycieli
Towarzystwa Miło?nikow Historii i Zabytkow Krakowa
; działał w Krajowym Towarzystwie Rolniczym (w latach 1896?1904 sekretarz), Polskim Towarzystwie Ekonomicznym (w 1945 członek zało?yciel), Towarzystwie Ekonomicznym w Krakowie (w okresie 1921?1939 redaktor wydawnictw towarzystwa). Brał udział w Mi?dzynarodowym Kongresie Demograficznym w
Rzymie
w 1931. W 1958 Uniwersytet Jagiello?ski nadał mu
doktorat honoris causa
[1]
.
Był aktywnym uczestnikiem ?ycia publicznego. W okresie zaborow wspierał tworzenie społdzielni rolniczych w
Galicji
. W niepodległej Polsce pełnił funkcj? prezesa Komisji Podatkow Ministerstwa Skarbu i z ramienia
Bezpartyjnego Bloku Wspołpracy z Rz?dem
został posłem na
Sejm
w 1928; z mandatu oraz członkostwa w BBWR zrezygnował w 1931, protestuj?c przeciwko uwi?zieniu posłow
Centrolewu
w
twierdzy brzeskiej
. W 1927 uczestniczył w negocjacjach finansowych w
Nowym Jorku
, dzi?ki ktorym rz?d polski uzyskał po?yczk? ameryka?sk?; w efekcie tych działa? udało si? ustabilizowa? sytuacj? polskiego
złotego
. Po wojnie Krzy?anowski brał udział w rozmowach w
Moskwie
w czerwcu 1945 i powołaniu
Tymczasowego Rz?du Jedno?ci Narodowej
. Był członkiem
Krajowej Rady Narodowej
(1945?1947), a w latach 1947?1949 posłem na
Sejm Ustawodawczy
z ramienia
Stronnictwa Demokratycznego
(był przewodnicz?cym Wojewodzkiego Komitetu tej partii w Krakowie).
Jego zainteresowania naukowe obejmowały metodologi? ekonomii,
finanse
, ekonomik? rolnictwa, histori? powszechn? gospodarcz?,
etyk?
i demografi?. Wykazywał wspołzale?no?? finansow prywatnych i publicznych. W latach 30. zgłosił program finansowy walki ze zubo?eniem ludno?ci. Przedstawił własn? klasyfikacj?
pieni?dza
, badał zagadnienia
kredytu
oraz omowił rozwoj kategorii wojen w historii, wskazuj?c na racjonalizacj? wojen (na tle stopniowej racjonalizacji innych działa? ludzkich). Wspołpracował z pismem ?
Przegl?d Wspołczesny
”, w 1925 ogłosił przekład pracy
Prawo ludno?ci
Thomasa Roberta Malthusa
. Do grona studentow Krzy?anowskiego nale?eli m.in.
Oskar Lange
,
Edward Strasburger
,
Edward Taylor
,
Adam Vetulani
i
Kazimierz Studentowicz
.
Został pochowany na
cmentarzu Rakowickim w Krakowie
(kwatera S-płn-1 po lewej Łozi?skich)
[2]
[3]
.
- Die Grundbesitzenverteilung in Galizien
(1895)
- Studya agrarne
(1900)
- Rolnictwo wobec polityki handlowej
(1901)
- Pieni?dz
(1911)
- Socjalizm a prawo natury
(1911)
- Towarzystwa i stowarzyszenia rolnicze
(1911)
- Wojna Bałka?ska w roku 1912?1913
(1913)
- Socjologia wojny
(1918)
- Dro?yzna
(1919)
- Gospodarka wojenna
(1919)
- Nauka o pieni?dzu i kredycie
(1919)
- Zasady ekonomii
(1919, 2 cz??ci)
- Socjalizm po wojnie
(1920)
- Zało?enia ekonomiki
(1920)
- Nauka skarbowo?ci
(1923)
- Pauperyzacja Polski wspołczesnej
(1926)
- Polityka i gospodarstwo
(1931)
- Dolar i złoty
(1935)
- Moralno?? wspołczesna
(1935)
- Chrze?cija?ska moralno?? polityczna
(1948)
- Raj doczesny komunistow
(uko?czone w 1952, wydane w 2006)
- Dzieje Polski
(1973)
- ↑
Doktorzy honoris causa
[online], uj.edu.pl
[dost?p 2023-08-31]
.
- ↑
Lokalizator Grobow
[online], zck-krakow.pl
[dost?p 2023-08-31]
.
- ↑
Jan Wiktor
J.W.
Tkaczy?ski
Jan Wiktor
J.W.
(red.),
Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiello?skiego spoczywaj?cy na cmentarzach Krakowa 1803?2017
, Krakow: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiello?skiego, 2018, s. 151,
ISBN
978-83-233-4527-5
.
- ↑
Wysokie odznaczenia dla profesorow uniwersytetow
, ?Trybuna ?l?ska”, nr 233, 1 pa?dziernika 1957, s. 1.
- ↑
M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 464
(?za wybitne zasługi na polu nauki i wychowywania młodzie?y w duchu patriotycznym poło?one w latach 1905?1918”).
- ↑
M.P. z 1947 r. nr 34, poz. 286
(?za działalno?? konspiracyjn? w czasie okupacji na terenie całego kraju”).
- Nota biograficzna w iPSB
[dost?p 2023-08-31].
- Biogramy uczonych polskich
, Cz??? I: Nauki społeczne, zeszyt 2: K-O (pod redakcj? Andrzeja ?rodki i Pawła Szczawi?skiego), Ossolineum, Wrocław 1984.