|
Ten artykuł dotyczy 3 Dywizji Pancernej SS Totenkopf. Zobacz te?:
3 Dywizja Pancerna
? stron? ujednoznaczniaj?c?.
|
3 Dywizja Pancerna SS ?Totenkopf”
?
niemiecka
dywizja
pancerna
uznawana za najbardziej
fanatyczn?
spo?rod dywizji
Waffen-SS
, uczestniczyła w agresji na Francj? i ataku na Zwi?zek Radziecki.
Dywizja została sformowana po
kampanii wrze?niowej
w pa?dzierniku 1939 roku. Jej ?ołnierze oraz dowodca
Theodor Eicke
w wi?kszo?ci wywodzili si? z jednostek wartowniczych z
obozow koncentracyjnych
:
Buchenwald
,
Dachau
,
Mauthausen
i
Sachsenchausen
[1]
[2]
. W 1942 roku nazwano j? ?
Dywizj? Totenkopf
” czyli
Dywizj? Trupiej Głowki
[1]
.
Indoktrynacja rekrutow wcielanych do dywizji, prowadzona była mi?dzy innymi przez Theodora Eicke (dowodc? dywizji) i polegała na wpajaniu ?ołnierzom nienawi?ci do Ko?cioła katolickiego (wielu zerwało z religi? i porzuciło chrze?cija?stwo) oraz Rosjan. Podczas indoktrynacji starano si? pozbawi? ich cech ludzkich, wmawiaj?c im ?e Rosjanie i inne narody słowia?skie to podludzie - dla ktorych nie ma miejsca w ?wiecie tworzonym przez III Rzesz?
[3]
.
Pierwszy raz wkroczyła do boju 16 maja 1940 roku podczas
agresji na Francj?
. Walczyła dobrze ale podczas
brytyjskiego kontrataku pod Arras
w?rod ?ołnierzy pojawiły si? objawy paniki
[1]
. Wielu w panice uciekło z pola bitwy
[4]
. W rejonie
Cambray
dywizja wzi?ła do niewoli ok. 16 000 francuskich ?ołnierzy.
Po walkach we Flandrii ?ołnierze dywizji Totenkopf wymordowali cz??? wzi?tych do niewoli je?cow. Mordow dopu?cili si? na pojmanych ?ołnierzach maroka?skich z
francuskich oddziałow kolonialnych
[4]
. Dokonali te? co najmniej jednej zbrodni na Brytyjczykach
[1]
. W Le Paradis 27 maja 1940 roku przy u?yciu broni maszynowej i bagnetow zamordowali 97 je?cow brytyjskich. Zbrodni? prze?yło zaledwie dwoch je?cow
[5]
.
W zwi?zku z planowan?
agresj? III Rzeszy na ZSRR
dywizja został przerzucona na
okupowane ziemie polskie
[1]
. W walkach na
froncie wschodnim
?ołnierze dywizji odnie?li wiele militarnych sukcesow ale te? dopu?cili si? licznych okrucie?stw. W rejonie
D?winy
i
D?wi?ska
atakowała
21 Korpus Pancerny
Armii Czerwonej
, zadaj?c mu znaczne straty
[6]
. Prowadziła szczegolnie ci??kie i zawzi?te boje w tzw.
kotle demia?skim
, gdzie lutym 1942 roku zostało okr??onych ok. 90 tys. ?ołnierzy niemieckich. W kwietniu 1942 dywizja zdołała wyrwa? si? z okr??enia i dotrze? do obszarow kontrolowanych przez armie niemieckie. Poniosła jednak tak du?e straty, ?e 2 pułk piechoty zmotoryzowanej SS (tak? wowczas nosił nazw?) musiał zosta? rozwi?zany
[1]
. Do wrze?nia 1942 roku wchodz?ce w skład dywizji pułki piechoty i artylerii, oraz bataliony (in?ynieryjny, przeciwpancerny i rozpoznawczy) doznały strat rz?du 80 procent. W pa?dzierniku dywizja została wysłana do Francji w celu uzupełnie? i przekształcenia w dywizj? pancern? SS. Reorganizacj? zako?czono 9 listopada, do dywizji udało si? wcieli? 5000 rekrutow w miejsce 7000 ?ołnierzy zabitych i rannych na froncie wschodnim
[7]
.
W lutym 1943 roku dywizja ponownie została skierowana na front wschodni
[8]
. W przededniu
bitwy pod Kurskiem
dywizja liczyła 139 czołgow, a wi?c znacznie wi?cej od analogicznych formacji pancernych Wehrmachtu (np.
3 Dywizja Pancerna
posiadała wtedy 90 czołgow, a
9 Dywizja Pancerna
83 czołgi). We wspomnianej bitwie straciła około 50 procent posiadanych czołgow i innych pojazdow
[8]
. Na przełomie lipca i sierpnia 1943 wzi?ła udział w ci??kich walkach
nad Miusem
. Nast?pnie uczestniczyła w walkach o Krzywy Rog i Czerkasy. Po kl?skach
4
i
9 Armii
, została wł?czona do
Grupy Armii ?rodek
. W wyniku ataku oddziałow Armii Czerwonej przeprowadzonego 17 marca 1944 na
Bałt?
dywizja Totenkopf utraciła ponad 60 pojazdow pancernych i około 1000 pojazdow kołowych
[9]
. Pod koniec lipca 1944 brała udział w
bitwie o Siedlce
oraz w walkach w rejonie
Modlina
i Warszawy
[8]
.
W sierpniu 1944 roku w
wielkiej bitwie pancernej w rejonie Wołomina
dywizja ?Totenkopf” walcz?c razem z
Dywizj? Pancern? Hermann Goring
i
5 Dywizj? Pancern? SS ?Wiking”
praktycznie unicestwiła
3 Korpus Pancerny
Armii Czerwonej, jednak sama rownie? poniosła znaczne straty
[8]
.
W grudniu 1944 roku została przerzucona na W?gry, gdzie uczestniczyła w nieudanym kontrataku koło Budapesztu. Działania bojowe zako?czyła w Austrii
[8]
. Do niewoli oddała si?
armii ameryka?skiej
8 maja 1945 roku w okolicach
Linzu
. Po tygodniu Amerykanie przekazali je?cow Armii Czerwonej. Niewol? rosyjsk? prze?yło niewielu
[8]
.
Skład w 1943 roku:
- 5
pułk
grenadierow pancernych
SS
Totenkopf
[a]
(I
batalion
, II batalion i III batalion)
- 6 pułk grenadierow pancernych SS
Theodor Eicke
[b]
[10]
(I batalion, II batalion i III batalion)
- 3 pułk
pancerny
SS (I batalion i II batalion)
- 3 pułk
artylerii
pancernej SS (I dywizjon, II dywizjon i III dywizjon) oraz 3 dywizjon przeciwpancerny SS, 3 dywizjon dział szturmowych SS, 3
dywizjon
przeciwlotniczy SS, 3 pancerny batalion ł?czno?ci SS, 3 pancerny dywizjon rozpoznawczy SS, 3 pancerny batalion
saperow
SS, 3 batalion zaopatrzeniowy SS, 3 szpital polowy SS, 3 pluton korespondentow wojennych SS, 3
pluton
?andarmerii
SS i 3 batalion zapasowy SS.
- ↑
cz?sto niepoprawnie nazywany ?Thule”.
- ↑
formalnie 3 pułk
Theodor Eicke
.
- ↑
a
b
c
d
e
f
g
Mitcham 2010 ↓
, s. 131.
- ↑
a
b
c
d
e
f
Bishop 2015 ↓
, s. 44.
- ↑
Ailsby 2001 ↓
, s. 17,23.
- ↑
a
b
Bishop 2015 ↓
, s. 46.
- ↑
McNab 2011 ↓
, s. 73.
- ↑
Leluszenko 1983 ↓
, s. 30.
- ↑
Ailsby 2001 ↓
, s. 57.
- ↑
a
b
c
d
e
f
Mitcham 2010 ↓
, s. 132.
- ↑
Forczyk 2020 ↓
, s. 407.
- ↑
Like a Cliff in the Ocean,
2002, Karl Ullrich, page 231, J.J. Fedorowicz Publishing, Winnepeg, Manitoba, Canada
- Christopher Ailsby:
Piekło na froncie wschodnim. Szokuj?ce dokumenty o Waffen-SS
. Warszawa: 2001.
ISBN
83-7245-693-3
.
- Chris Bishop:
Dywizje Waffen-SS 1939-1945
. Warszawa: 2015.
ISBN
978-83-11-13640-3
.
- Robert Forczyk:
Wojna pancerna na froncie wschodnim 1943-1945. Czerwony walec
. Łod?: 2020.
ISBN
978-83-7731-255-1
.
- Chris McNab:
SS 1923-1945. Fakty, liczby i dane statystyczne
. Pozna?: 2011.
ISBN
978-83-61524-94-6
.
- Samuel Mitcham:
Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska pancerne
. Warszawa: 2010.
ISBN
978-8311-11725-9
.
- Herbert Brunegger:
Kto sieje wiatr… Opowie?? ?ołnierza Dywizji SS Totenkopf.
Arkadiusz Wingert, Przedsi?wzi?cie Galicja
, Mi?dzyzdroje Krakow 2006,
ISBN
978-83-921704-5-7
.
- Chris
Ch.
Mann
Chris
Ch.
,
SS ? Totenkopf. Historia dywizji Waffen SS 1940?1945.
Ryszard
R.
Grajek
(tłum.), Warszawa:
Bellona
, 2008,
ISBN
978-83-11-11150-9
,
OCLC
297682020
.
brak strony (ksi??ka)
- Charles W. Sydnor Jr.:
?ołnierze zagłady. Dywizja SS ?Totenkopf” 1933?1945.
Wydawnictwo Oskar
, Warszawa 1998,
ISBN
83-85239-51-0
.
- Dmitrij Leluszenko
:
Pancernym szlakiem. Wspomnienia dowodcy armii
. Warszawa: 1983.
ISBN
83-11-06958-1
.
Pancerne
|
|
---|
Grenadierow pancernych
|
|
---|
Gorskie
|
|
---|
Kawalerii
|
|
---|
Grenadierow
|
|
---|