1I/?Oumuamua
Zdj?cie z 28 pa?dziernika 2017
|
Odkrywca
|
Robert Weryk,
Obserwatorium Haleakala
,
Hawaje
[1]
[2]
|
Data odkrycia
|
19 pa?dziernika 2017
|
Elementy orbity
|
Poło? wielka
|
?1,2723 ± 0,0001
[a]
[3]
au
|
Mimo?rod
|
1,2011
[3]
|
Peryhelium
|
0,2559
[3]
au
|
Nachylenie orbity wzgl?dem
ekliptyki
|
122,74°
[b]
[3]
°
|
Długo?? w?zła wst?puj?cego
|
24,597
[3]
°
|
Argument peryhelium
|
241,81
[3]
°
|
Charakterystyka fizyczna
j?dra
|
?rednica
|
?rednio: 0,204 ± 0,008
[4]
km
|
Jasno?? absolutna
|
22,08 ± 0,45
[3]
m
|
Okres obrotu
wokoł własnej osi
|
7,3
[5]
h
|
Albedo
|
0,04?
[4]
|
|
1I/?Oumuamua
, wcze?niej
A/2017 U1
i
C/2017 U1 (PANSTARRS)
? małe
ciało niebieskie
, obiekt pozasłoneczny, ktory przeleciał przez
Układ Słoneczny
. Odkrył go 19 pa?dziernika 2017 roku na
hiperbolicznej
orbicie
Robert Weryk; udało si? to dzi?ki obserwacjom programu
Pan-STARRS
[1]
[6]
, gdy obiekt znajdował si? 0,2
au
(30 mln km) od Ziemi.
Pocz?tkowo uwa?ano, ?e jest to
kometa
, ale po tygodniu obserwacji został sklasyfikowany jako
planetoida
. Z kolejnych szczegołowych obserwacji oraz oblicze? (poczynionych w czerwcu 2018 roku) wynika jednak, ?e obiekt wykazuje niegrawitacyjne przyspieszenie, ktore mo?na wyja?ni? ci?głym,
anizotropowym
wyrzucaniem gazu lub pyłu, a własno?ci fizyczne jego powierzchni przypominaj? t? z
j?der kometarnych
. Dlatego ostatecznie obiekt sklasyfikowano jako komet?
[7]
[8]
.
Wyliczony na podstawie 80 dni obserwacji
mimo?rod
orbity 1I/2017 U1 jest rowny 1,2011
[3]
i był wowczas najwi?kszy w?rod obiektow obserwowanych w Układzie Słonecznym
[9]
[c]
. Poprzedni? rekordzistk? była kometa
C/1980 E1 (Bowell)
, ktora w 1980 roku, przelatuj?c w odległo?ci 0,228 au od
Jowisza
, została skierowana na hiperboliczn? orbit?: oddalaj?c si? od
Sło?ca
, miała mimo?rod 1,057
[10]
[11]
. Du?y mimo?rod 1I/?Oumuamua, zarowno podczas zbli?ania si? do
peryhelium
, jak i w trakcie oddalania, wskazuje, ?e obiekt ten nigdy nie był grawitacyjnie zwi?zany z Układem Słonecznym. Jest to pierwszy znany makroskopowy obiekt z przestrzeni mi?dzygwiezdnej przemierzaj?cy Układ Słoneczny.
Obserwacje wskazuj?, ?e 1I/?Oumuamua ma niezwykle wydłu?ony kształt, niespotykany w?rod znanych ciał w Układzie Słonecznym, a jej powierzchnia ma ciemnoczerwony kolor.
Mi?dzynarodowa Unia Astronomiczna
ustaliła, ?e małe ciała niebieskie odbywaj?ce loty mi?dzygwiezdne b?d? oznaczane w sposob podobny do komet. Litera I pochodzi od
ang.
interstellar
(mi?dzygwiezdny); A/2017 U1 jako pierwsze zaobserwowane ciało tego rodzaju ma numer 1I. Nazwa własna ?Oumuamua, wybrana przez zespoł Pan-STARRS, wywodzi si? z
j?zyka hawajskiego
i nawi?zuje do tego, ?e obiekt ten jest jakby ?pierwszym posła?cem” do Układu Słonecznego (
?ou
oznacza ?si?ga?”, za?
mua
znaczy ?pierwszy” lub ?poprzedzaj?cy”; powtorzenie słu?y wzmocnieniu)
[12]
[6]
.
Wła?ciwymi formami nazwy tego ciała s?: 1I; 1I/2017 U1; 1I/?Oumuamua oraz 1I/2017 U1 (?Oumuamua)
[12]
.
Jest to pierwszy stwierdzony przykład naturalnego obiektu odbywaj?cego
lot mi?dzygwiezdny
, ktory wydawał si? nadlatywa? z okolic gwiazdy
Wega
w gwiazdozbiorze
Lutni
[13]
[14]
, z
hiperboliczn? nadwy?k? pr?dko?ci
26 km/s wzgl?dem Sło?ca
[d]
. Kierunek ten jest bliski
apeksu Sło?ca
, najbardziej prawdopodobnego kierunku przylotu obiektow spoza Układu Słonecznego
[13]
. Ciało to byłoby w stanie pokona? dystans 25
lat ?wietlnych
, dziel?cy Weg? od Sło?ca, w czasie około 300 tys. lat. Nie wiadomo jednak, sk?d pochodzi ten obiekt i jak długo poruszał si? w?rod gwiazd
dysku galaktycznego
[11]
. Poło?enie Wegi tak?e zmienia si? w czasie i 300 tysi?cy lat temu znajdowała si? ona daleko od obecnej pozycji
[5]
.
26 pa?dziernika 2017 zmierzono dwie pozycje tego obiektu na zdj?ciach
Catalina Sky Survey
, wykonanych 14 i 17 pa?dziernika
[15]
. Dzi?ki wydłu?eniu czasu obserwacji do dwoch tygodni potwierdzono silnie
hiperboliczny
charakter orbity tego obiektu
[16]
. Orbity komet z
Obłoku Oorta
cz?sto s? na tyle wydłu?one, ?e na podstawie krotkich obserwacji wydaj? si? hiperboliczne, jednak wraz ze zwi?kszeniem precyzji wyznaczenia
elementow orbity
mimo?rod okazuje si? mniejszy. Ponadto bliskie przej?cia w pobli?u
planet
, w szczegolno?ci
Jowisza
, mog? skierowa?
małe ciało Układu Słonecznego
na trajektori? ucieczkow? (hiperboliczn?), chocia? wcze?niej miało ono inn? orbit?
[11]
.
Ekstrapoluj?c wstecz orbit? obiektu obliczono, ?e kometa przeszła przez
peryhelium
9 wrze?nia 2017 roku, a 14 pa?dziernika min?ła Ziemi? w odległo?ci około 0,1616 au (24,2 mln km)
[3]
. Obiekt jest na tyle mały, ?e jego
wielko?? obserwowana
była rowna tylko 21
m
[15]
.
Trajektoria wyznaczona przez
JPL
wskazuje, ?e 100 lat temu obiekt znajdował si? około 559 au (84 mld km) od Sło?ca i leciał z pr?dko?ci? 26 km/s wzgl?dem Sło?ca. Obiekt przyspieszał dzi?ki jego przyci?ganiu a? do peryhelium, kiedy osi?gn?ł maksymaln? pr?dko?? 87,7 km/s
[9]
. Od tamtej pory pr?dko?? spadła do 46 km/s i b?dzie on nadal zwalnia?, a? osi?gnie mi?dzygwiezdn? pr?dko?? przelotow? 26 km/s
[9]
. Ta pr?dko?? mie?ci si? w granicach ~5 km/s od
mediany
pr?dko?ci gwiazd w pobli?u Sło?ca, co zgadza si? z hipotez? o jego pozasłonecznym pochodzeniu
[17]
. Obiekt ostatecznie opu?ci obszar grawitacji Sło?ca pod k?tem 2×
arccos
(1/
e
), czyli 66° wzgl?dem kierunku, z ktorego przybył. Wspołrz?dne kierunku odlotu obiektu to w przybli?eniu
RA
: 23
h
51
m
i
DEC
: +24°44′, w gwiazdozbiorze
Pegaza
[9]
.
Niegrawitacyjne przyspieszenie
[
edytuj
|
edytuj kod
]
Analiza trajektorii obiektu opublikowana przez Marco Micheli w czerwcu 2018 roku
[7]
wskazuje na statystycznie istotne niegrawitacyjne przyspieszenie 1I/?Oumuamua, około 0,005 mm/s². Tak znaczne przyspieszenie nie mo?e by? wyja?nione przez ci?nienie promieniowania, ani przez hipotetyczny podwojny charakter obiektu. Obserwowana trajektoria jest te? niezgodna z jednorazowym, impulsowym przyspieszeniem, sugeruje natomiast ci?głe przyspieszenie obiektu. Najlepszym wyja?nieniem obserwacji jest ci?głe, anizotropowe wyrzucanie gazu lub pyłu z komety, jednak?e rozwa?ane modele albo wskazuj? na bardzo mał? jej g?sto??, albo te? przewiduj? znaczne ilo?ci wyrzucanego materiału, ktore nie zostały jednak zaobserwowane.
Pr?dko?? zbli?ania si? do Sło?ca w odległo?ci 200 au
[e]
Obiekt
|
Rok
|
Pr?dko?? [km/s]
|
Liczba i czas obserwacji
[f]
|
C/1980 E1 (Bowell)
|
1765
|
2,98
|
179 w 2514 dni
|
C/1997 P2 (Spacewatch)
|
1779
|
2,99
|
94 w 49 dni
|
C/2010 X1 (Elenin)
|
1798
|
2,96
|
2222 w 235 dni
|
C/2012 S1 (ISON)
|
1801
|
2,99
|
6514 w 784 dni
|
C/1947 F1 (Rondanina-Bester)
|
1812
|
5,80
|
8 w 29 dni
|
C/2008 J4 (McNaught)
|
1903
|
7,95
|
15 w 9 dni
|
1I/?Oumuamua
|
1982
|
26,5
|
121 w ci?gu 34 dni
[3]
|
Widma zarejestrowane 25 pa?dziernika przez teleskop
obserwatorium Roque de los Muchachos
o ?rednicy
zwierciadła głownego
4,2 metra wykazały, ?e obiekt jest czerwonawy, jak obiekty
pasa Kuipera
[18]
. Poczerwienienie powierzchni wynika z oddziaływania
promieniowania kosmicznego
przez miliony lat
[5]
. 25 pa?dziernika 2017 zdj?cia wykonane przez
Very Large Telescope
(VLT) nie wykazały ?ladu obecno?ci
komy
wokoł obiektu, pomimo znacznego zbli?enia do Sło?ca
[19]
. Został on w zwi?zku z tym przemianowany na A/2017 U1
[20]
. Mo?e to by?
wygasła kometa
, podobnie jak
damokloidy
znane z Układu Słonecznego
[19]
.
Obserwacje VLT ujawniły tak?e, ?e ?Oumuamua znacznie zmienia jasno?? w trakcie obrotu trwaj?cego 7,3 godziny, co wskazuje na znaczne wydłu?enie obiektu. Mo?e on mie? co najmniej 400 m długo?ci, ale jest dziesi?ciokrotnie w??szy. Taki obiekt musi by? utworzony z materii o du?ej g?sto?ci, skalnej lub metalicznej
[5]
. Nie jest to obiekt podwojny, gdy? wymagałoby to nierealistycznie wysokiej g?sto?ci
[4]
.
Instytut SETI
postanowił przeprowadzi? obserwacje radiowe ?Oumuamua z uwagi na jej nietypow? charakterystyk?
[21]
.
Wydłu?ony kształt obiektu przypomina, teoretycznie rozwa?any, idealny kształt
statku mi?dzygwiezdnego
. Powierzchnia czoła takiego statku powinna by? jak najmniejsza, aby stawia? jak najmniejszy opor w o?rodku mi?dzygwiezdnym. Ponadto wydaje si? wysoce nieprawdopodobne, ?eby obiekt wyrzucony z odległego układu gwiezdnego obrał tak precyzyjn? trajektori? wewn?trz Układu Słonecznego
[22]
.
SETI przeznaczył 60 godzin czasu obserwacyjnego
Allen Telescope Array
. Przeprowadzono obserwacje obiektu w szerokim zakresie cz?stotliwo?ci. Dodatkowe 10 godzin zostało przeznaczone na u?ycie
Radioteleskopu Green Bank
w ramach programu
Breakthrough Listen
[21]
[23]
.
Dane obserwacyjne nie wykazały ?adnych cech, ktore mogłyby ?wiadczy? o tym, ?e obiekt jest pochodzenia sztucznego. Kometa obraca si? wokoł własnej osi, co oznacza, ?e nie jest ci?gle ustawiona rownolegle do toru lotu i jej kształt nie odgrywa zakładanej dla statku mi?dzygwiezdnego roli. Dodatkowo jest to pierwszy tego typu obiekt odkryty po 7 latach od rozpocz?cia programu Pan-STARRS. Jest to za mało, aby okre?li? czy trajektoria lotu jest tak nieprawdopodobna, jak si? wydaje. Mo?liwe jest, ?e tego typu obiekty przelatuj? w pobli?u Układu Słonecznego znacznie cz??ciej, a nie s? wykrywane
[22]
. Obserwacje radiowe nie wykazały ?adnych sztucznych sygnałow z okolicy ?Oumuamua
[21]
[23]
.
Shmuel Bialy i Abraham Loeb z Uniwersytetu Harvarda opublikowali artykuł, w ktorym rozwa?aj? mo?liwo??, ?e obiekt jest wrakiem statku kosmicznego z
?aglem słonecznym
[24]
.
Potencjalna misja do obiektu
[
edytuj
|
edytuj kod
]
Instytut Bada? Mi?dzygwiazdowych (
Institute for Interstellar Studies
) opublikował analiz? wykonalno?ci wysłania sondy, ktora mogłaby dogoni? ?Oumuamua i przeprowadzi? bezpo?rednie badania obiektu. Potencjalne trajektorie misji (nazwanej
Project Lyra
) korzystałyby z
asysty grawitacyjnej
podczas przelotu w pobli?u Jowisza i Sło?ca, pozwalaj?c na osi?gni?cie ?Oumuamua w ci?gu kilku dziesi?cioleci
[25]
. Podstawowym problemem jest bardzo du?a pr?dko??, z jak? taka sonda min?łaby komet?, co dawałoby mało czasu na badanie z niewielkiej odległo?ci.
- 2I/Borisov
? drugi znany obiekt mi?dzygwiezdny, odkryty w 2019 r.
- ↑
Obiekt na orbicie hiperbolicznej ma ujemn? warto?? połosi wielkiej.
- ↑
Wzgl?dem
ekliptyki
. Liczba wi?ksza ni? 90° wskazuje, ?e obiekt porusza si?
ruchem wstecznym
.
- ↑
Wynik ten został pobity przez obiekt
2I/Borisov
odkryty w 2019 roku.
- ↑
Dla porownania kometa C/1980 E1 (Bowell) w odległo?ci 500 au od Sło?ca b?dzie poruszała si? z pr?dko?ci? tylko 4,2 km/s.
- ↑
Wyniki oblicze? kalkulatora
JPL Horizons
; opcja w ustawieniach tabeli warto?ci 22: ?Speed wrt Sun & observer” (?pr?dko?? wzgl?dem Sło?ca”)
(
ang.
)
.
- ↑
Orbity wyznaczone na podstawie krotkich obserwacji mog? by? dalekie od rzeczywistych.
- ↑
a
b
Small Asteroid or Comet ‘Visits’ from Beyond the Solar System
. NASA, 2017-10-26.
(
ang.
)
.
- ↑
MPEC 2017-U181: COMET C/2017 U1 (PANSTARRS)
. Mi?dzynarodowa Unia Astronomiczna, 25 pa?dziernika 2017.
(
ang.
)
.
(CK17U010).
- ↑
a
b
c
d
e
f
g
h
i
j
'Oumuamua (A/2017 U1)
w bazie
Jet Propulsion Laboratory
(
ang.
)
. [dost?p 2022-08-15].
- ↑
a
b
c
Karen J. Meech, Robert Weryk,
et al.
.
A brief visit from a red and extremely elongated interstellar asteroid
. ?
Nature
”, 2017.
DOI
:
10.1038/nature25020
.
- ↑
a
b
c
d
Obserwacje ESO pokazały, ?e pierwsza mi?dzygwiazdowa planetoida wygl?da jak co?, czego nigdy wcze?niej nie widzieli?my
.
Europejskie Obserwatorium Południowe
, 2017-11-20. [dost?p 2017-11-21].
(
pol.
)
.
- ↑
a
b
The IAU approves new type of designation for interstellar objects
. Mi?dzynarodowa Unia Astronomiczna, 2017-11-14. [dost?p 2017-11-14].
(
ang.
)
.
- ↑
a
b
Marco
M.
Micheli
Marco
M.
i inni
,
Non-gravitational acceleration in the trajectory of 1I/2017 U1 (‘Oumuamua)
, ?
Nature
”, 559 (7713),
2018
, s. 223?226,
DOI
:
10.1038/s41586-018-0254-4
,
ISSN
0028-0836
[dost?p 2018-07-11]
(
ang.
)
.
- ↑
Teleskop VLT z ESO obserwuje przyspieszenie 'Oumuamua. Nowe wyniki wskazuj?, ?e mi?dzygwiezdny podro?nik 'Oumuamua jest komet?
. ESO Polska, 2018-06-27. [dost?p 2018-07-15].
(
pol.
)
.
- ↑
a
b
c
d
Pseudo-MPEC for A/2017 U1 (Fact File)
. Bill Gray of Project Pluto, 26 pa?dziernika 2017.
(
ang.
)
.
(elementy orbity)
.
- ↑
JPL Small-Body Database Search Engine: e > 1
.
JPL Small-Body Database
.
(
ang.
)
.
- ↑
a
b
c
Mikołaj Sabat:
A/2017 U1 ? pierwszy znany przybysz spoza Układu Słonecznego. Co o nim wiemy?
.
Urania ? Post?py Astronomii
, 2017-10-27. [dost?p 2017-10-31].
(
pol.
)
.
- ↑
a
b
MPEC 2017-V17 : NEW DESIGNATION SCHEME FOR INTERSTELLAR OBJECTS
. [w:]
Minor Planet Center Electronic Circular
[on-line]. Mi?dzynarodowa Unia Astronomiczna. [dost?p 2017-11-09].
(
ang.
)
.
- ↑
a
b
Astronomers Spot First-Known Interstellar Comet
. Sky & Telescope.
(
ang.
)
.
- ↑
Jamie Seidel:
‘Alien’ object excites astronomers. Is it a ‘visitor’ from nearby star?
. The New Zealand Herald, 2017-10-26.
(
ang.
)
.
- ↑
a
b
MPEC 2017-U185: A/2017 U1
. International Astronomical Union, 26 pa?dziernika 2017.
(
ang.
)
.
- ↑
1I/?Oumuamua
w bazie
Jet Propulsion Laboratory
(
ang.
)
- ↑
Astronomer Eric Mamajek
.
- ↑
Astronomer Alan Fitzsimmons w/ 4.2-m William Herschel Telescope
.
- ↑
a
b
Gregory Laughlin, Konstantin Batygin.
On the Consequences of the Detection of an Interstellar Asteroid
. ?Research Notes of the AAS”, 2017.
arXiv
:
1711.02260
.
(
ang.
)
.
- ↑
MPEC 2017-U183: A/2017 U1
. International Astronomical Union, 25 pa?dziernika 2017.
(
ang.
)
.
(AK17U010).
- ↑
a
b
c
Is this mysterious space rock actually an alien spaceship? | SETI Institute
[online], www.seti.org
[dost?p 2018-01-03]
[zarchiwizowane z
adresu
2018-05-30]
.
- ↑
a
b
Ian Sample
I.S.
Science
Ian Sample
I.S.
,
Is ‘Oumuamua an alien spacecraft? Initial scans show no signs of technology
, ?
The Guardian
”, 15 grudnia 2017
,
ISSN
0261-3077
[dost?p 2018-01-03]
(
ang.
)
.
brak strony (czasopismo)
- ↑
a
b
Dokonano obserwacji planetoidy ‘Oumuamua pod k?tem emisji sztucznych sygnałow
[online], www.urania.edu.pl
[dost?p 2018-01-03]
.
- ↑
Could solar radiation pressure explain ‘Oumuamua’s peculiar acceleration?
[online], arxiv.org
[dost?p 2018-11-16]
.
- ↑
Project Lyra ? A Mission to 'Oumuamua
. Initiative for Interstellar Studies.
(
ang.
)
.