한국   대만   중국   일본 
12 Pułk Ułanow Podolskich (PSZ) ? Wikipedia, wolna encyklopedia Przejd? do zawarto?ci

12 Pułk Ułanow Podolskich (PSZ)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
12 Pułk Ułanow Podolskich
Ilustracja
odznaka 12 puł
Historia
Pa?stwo

  Polska

Sformowanie

1941

Rozformowanie

1947

Tradycje
Nadanie sztandaru

11 listopada 1945

Dowodcy
Pierwszy

rtm. Jerzy Klimkowski

Ostatni

ppłk Leon Fudakowski

Działania zbrojne
kampania włoska 1944?1945
Organizacja
Podległo??

3 Dywizja Strzelcow Karpackich

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
Multimedia w Wikimedia Commons

12 Pułk Ułanow Podolskich (12 puł) ? rozpoznawczy pułk samochodow pancernych Polskich Sił Zbrojnych .

Formowanie i zmiany organizacyjne [ edytuj | edytuj kod ]

Spieszeni ułani podolscy przy czołgu M4 Sherman 4 Pułku Pancernego ?Skorpion” pod Predappio ; listopad 1944
Ułani podolscy w marszu z czołgami 4 ppanc ?Skorpion” pod Predappio
Po?wi?cenie sztandaru 12 Pułk Ułanow Podolskich 3 DSK we Włoszech; Cignoli k. Ankony , 11 listopada 1945
Leon Bittner ? tablica w kolumbarium
Michał Mi?kowski ? tablica w kolumbarium
Oznaka rozpoznawcza 3 DSK
Znak pancerny

Zal??kiem 12 pułku Ułanow Podolskich w 2 Korpusie był Szwadron Przyboczny Dowodcy PSZ [1] . W ZSRR dowodc? został rtm. Czesław Florkowski . W styczniu 1942 szwadron wraz z armi? wyjechał do Taszkentu . 13 kwietnia 1942 z uwagi na zwi?kszony stan przemianowany na dywizjon z tytułem ?oddział przyboczny PSZ”. W dniu 5 sierpnia rozkazem nr L.dz. 45/tjn./42 Dowodcy PSZ w ZSRR przemianowany został na Dywizjon Rozpoznawczy Dowodztwa Armii . Dowodc? został rtm. Jerzy Klimkowski . Dywizjon pomi?dzy 8, a 25 sierpnia 1942 roku drog? morsk? przetransportowany został do Iranu i tam z O?rodka Zapasowego Armii doł?czono szwadron pod dowodztwem ppor. Wiktora Kołodko.

Nowy szwadron stał si? 3 szwadronem z dowodc? por. Mieczysławem Kowszunem. Liczył wowczas 13 oficerow i ok. 350 szeregowych. Dopiero w dniu 14 wrze?nia dywizjon przetransportowano pojazdami do Khanaquin w Iraku [2] . 14 pa?dziernika 1942 roku dywizjon przetransportowano do Quizil Ribat. W dniu 17 pa?dziernika dywizjon po sformowaniu 4 szwadronu pod dowodztwem ppor. M. Dzieko?skiego zmienił nazw? na 12 pułk kawalerii pancernej, dodatkowo zorganizowano szwadron dowodzenia por. Stefana Gniewiewskiego [3] . Nast?piła samowolna zmiana w umundurowaniu ? zmiana proporczykow pułkowych (z cich? aprobat? dowodcy armii gen. Andersa i szefa sztabu, byłego dowodcy pułku płk Rakowskiego). Jednak stan pułku stanowił jedynie 60% etatu brytyjskiego pułku samochodow pancernych. Od listopada 1942 roku pułk brał udział w koncentracji pułkow kawalerii pancernej, gdzie przy udziale Pułku Ułanow Karpackich szkolono pozostałe oddziały. Organizacyjnie pułk był przeformowany zgodnie z brytyjskim etatem WE II/12/2. Sukcesywnie otrzymywał pojazdy pancerne i transportery opancerzone [4] . W maju 1943 r. pułk został przydzielony do 3 Dywizji Strzelcow Karpackich i na mocy rozkazu dowodcy APW nr L.dz.1408/tjn/43 z dnia 4 maja 1943 roku otrzymał nazw? 12 Podolski Pułk Rozpoznawczy, a 1 grudnia nast?piła ostateczna zmiana w nazwie na 12 pułk Ułanow Podolskich rozkazem Naczelnego Wodza nr L.444/tjn/43. Jeszcze w sierpniu został zwolniony dowodca rtm. Jerzy Klimkowski, a czasowo pełnił t? funkcj? rtm. Florkowski.

W dniu 25 sierpnia 1943 pułk wykonał przemarsz do Palestyny i osi?gn?ł 30 sierpnia oboz ?Hill 69". W okresie tym na podstawie rozkazu Dcy 2 KP z dniem 15 wrze?nia dowodztwo pułku obj?ł mjr dypl. Leon Bittner [5] . W zwi?zku z przewidywanym wej?ciem do akcji bojowej utworzono 2 Korpus Polski w składzie 3 Dywizji Strzelcow Karpackich, 5 Kresowej Dywizji Piechoty i 2 Warszawskiej Brygady Pancernej. 12 pułk zorganizowany został wg brytyjskiego etatu III/251/22. W dniu 23 listopada nast?pił przemarsz pułku do obozu wojskowego w Quassassin w Egipcie. St?d w dniach 10 i 13 grudnia 1943 oraz na pocz?tku stycznia 1944 nast?pił transport drog? morsk? z portow w Suezie i Port Saidu do południowych Włoch [5] .

Walki pułku 1944?1945 [ edytuj | edytuj kod ]

Działania pułku nad rzek? Sangro

Po przybyciu do Włoch pułk kwaterował w Canosa. Od 8 lutego 1944 12 pułk Ułanow Podolskich przejmował odcinek frontu od m. Colledimezzo do Pescopennataro i ostatecznie obj?ł odcinek 21 lutego. Pułk prowadził obron? nad rzek? Sangro do 25 kwietnia 1944. Zluzowany przez oddziały brytyjskiego 10 Korpusu, pułk udał si? na odpoczynek do Frosolone.

Bitwa o Monte Cassino

W nocy 4 i 5 maja spieszony pułk wzmocniony 4 kompani? 2 batalionu Strzelcow Karpackich przej?ł odcinek obronny frontu 3 DSK wraz z 3 batalionem Strzelcow Karpackich, przebiegaj?cy od podno?a wzg. 593 do skraju miasta Cassino [6] . Ułani Podolscy pierwsi zdobyli wzgorze klasztorne demonstruj?c to zatkni?tym proporcem pułkowym. Patrol ppor. Kazimierza Gurbiela wywiesił barwy pułkowe głosz?c zwyci?stwo polskiej armii. Niedługo po tym zostały zawieszone na maszcie flagi narodowe Polski i Wielkiej Brytanii . Wydzielony z pułku szwadron kombinowany por. Władysława Dziewickiego uczestniczył w walkach ulicznych w dniach 20?24 maja w boju o Piedimonte .

Bitwa o Ankon?

Podczas działa? nad Morzem Adriatyckim w natarciu nad rzek? Chienti w składzie OW ?Rud” w dniach 23 czerwca ? 3 lipca pułk dotarł do rzeki i sforsował j? w ci??kich walkach i zaj?ł Macerat?. W dniach 4?8 lipca wspierał 6 Lwowsk? BP w rejonie Filottrany. Od 9 do 14 lipca ułani podolscy wspierali włoski Korpus CIL osi?gaj?c czołowymi pododdziałami rzek? Musone [7] . Od 15 lipca pozostawał w odwodzie 2 KP. Od 19 lipca pułk działał prowadz?c po?cig w ramach oddziału wydzielonego ?B” 5 KDP pod dowodztwem ppłk Wiktora Stoczkowskiego .

Od Ankony do rzeki Metauro

W dniach 21?24 lipca wspołdziałał w zdobyciu Ostry osi?gaj?c bronion? przez nieprzyjaciela rzek? Misa. Po przekroczeniu rzeki Misa, 4 sierpnia czołowe szwadrony pułku rozpocz?ły po?cig za wycofuj?cym si? wrogiem, osi?gaj? w walkach rubie? rzeki Nevola. Po czym od 5 sierpnia pułk przeszedł do obrony swoich pozycji na tej rzece [8] . W sierpniu nast?piła zmiana dowodcy. Do sztabu Naczelnego Wodza w Londynie odszedł ppłk Bittner, a na jego miejsce przyszedł ppłk Adam Antoni Bieli?ski . 9 sierpnia 12 pułk przeszedł do natarcia na styku Włoskiego Korpusu CIL i 5 Wile?skiej BP zdobył wzg. La Villa, a 10 i 11 sierpnia wzg. 238 Apolonta i miejscowo?? Corinaldo. Prowadzony dalszy po?cig pozwolił przekroczy? rzek? Cesano. Wkrotce od 13 sierpnia pułk wszedł w skład grupy kawalerii pancernej gen. bryg. Z. Bohusza-Szyszko i zdaj?c swoje pozycje obj?ł nowe od jednostek włoskich przed rzek? Cesano. 18 i 19 sierpnia ułani podolscy w ci??kich walkach opanowali wzgorza za rzek? Cesano . Z uwagi na niemiecki odwrot od 21 sierpnia pułk przeszedł do po?cigu, na kierunku Orciano di Pesaro , Mondavio . Zdobył S. Andrea di Suasa opanował grzbiet Orciano . 22 sierpnia kontynuuj?c po?cig doszedł do rzeki Metauro, nast?pnego dnia po zabezpieczeniu przepraw przekazał odcinek frontu jednostkom I Korpusu Kanadyjskiego [9] .

Walki o Linie Gotow

Od 26 sierpnia ułani znale?li si? w odwodzie korpusu. Od 29 sierpnia w ramach Zgrupowania Kawalerii gen. Bohusza-Szyszko wykonywał po?cig za wrogiem w kierunku ?Linii Gotow”. 30 i 31 sierpnia wzi?ł udział wraz z Pułkiem Ułanow Karpackich w oczyszczaniu miasta Pesaro . Od 2 wrze?nia 1944 roku cz??? 12 pułku prowadziła po?cig wzdłu? drogi nr 16 forsuj?c rzek? Foglia wspołdziałaj?c z 2 BSK. W nast?pnym dniu pododdziały pułku zostały zluzowane przez Kanadyjczykow. Od 4 do 8 wrze?nia Podolscy Ułani przebywali na odpoczynku w Fano, a po 8 wrze?nia w miejscowo?ci Montecosaro [10] . Wrzesie? był okresem, kiedy pułk odpoczywał (urlopy, zwiedzanie Rzymu itd.). Pułk odwiedził dowodca korpusu ? gen. Władysław Anders . W pa?dzierniku nast?piła kolejna zmiana dowodcy. Został nim ppłk dypl. Leon Fudakowski .

Walki w Apeninach Emilia?skich

W dniu 17 pa?dziernika 1944 roku 12 Pułk Ułanow Podolskich został dyslokowany do Arezzo, pozostawiaj?c tam sprz?t ci??ki. 1 listopada zluzował brytyjski pułk rozpoznawczy w rejonie wzg. 652 Forcella miejscowo?? Rocca S. Casciano, w zwi?zku z tym działał jako oddział pieszy rozpoczynaj?c kampani? w Apeninach Emilia?skich . Został podporz?dkowany dowodcy 1 Brygady Strzelcow Karpackich płk dypl. Kazimierzowi Wi?niowskiemu. Wraz z 1 BSK w dniu 6 listopada przeszedł do natarcia w kierunku miejscowo?ci Ruffillo i M. Porticino, wzg. 385. Ze wzgl?du na trudne warunki gorskie i niesprzyjaj?c? pogod? opanował przedmioty natarcia w dniu nast?pnym. Cało?? sił pułku w dniu 9 listopada zdobyła miasto Dovadola . W dniach 10?13 listopada wspołdziałaj?c z 6 LBP prowadził natarcie w kierunku miejscowo?ci Turricchis i Casole. 14 i 15 listopada pułk odpoczywał w Dovadola, nast?pnie 16 listopada przej?ł odcinek obrony od 5 batalionu Strzelcow Karpackich zajmuj?c poszczegolnymi szwadronami wzg. 422 San Antonio, M la Siba i Cerreto. Na pozycjach prowadził jako oddział piechoty intensywn? akcj? patrolow?. W dniu 23 listopada 12 pułk wykonał pomocnicze natarcie na odcinku Bruciata-Urbanio maj?ce odci??y? głowne natarcie prowadzone przez 1 BSK. Natarcie odniosło powodzenie, w rezultacie pułk jako oddział czołowy 1 BSK prowadził po?cig stopniowo zmieniaj?c trakcj? z pieszej, na pojazdy pancerne. Ulewne deszcze od 26 listopada doprowadziły do powodzi, ktora odci?ła I rzut dowodztwa pułku i 2 szwadron od pozostałych sił pułku. 1 grudnia pułk w cało?ci skoncentrowano w Castrocaro. Od 3 do 17 grudnia na zmian? poszczegolne szwadrony 12 Pułku Ułanow Podolskich wspierały działania 1 BSK w rejonie Brisighella [11] . Od 18 grudnia pułk cało?ci? przeszedł na odpoczynek do miejscowo?ci Mercato Saraceno.

Reorganizacja pułku i zmiana zada?

W dniach 28?31 grudnia 1944 roku ułani podolscy przemie?cili si? cz??ciowo rzutem kołowym i drog? morsk? do nowego miejsca postoju w Cesarano na południu Włoch. Podporz?dkowany został Dowodcy Bazy 2 Korpusu [12] . 12 Pułk Ułanow Podolskich wyłonił ze swoich szeregow zal??ek 7 Pułku Ułanow Lubelskich im. gen. Kazimierza Sosnkowskiego w ilo?ci 19 oficerow i 293 szeregowych na czele z ppłk dypl. Bronisławem Mokrzyckim oraz wi?kszo?? pojazdow bojowych i cz??? taboru gospodarczego [13] . W dniu 18 stycznia 1945 roku odbyło si? wył?czenie ułanow lubelskich z pułku ułanow podolskich. Od tego momentu pułk przeprowadzał reorganizacj? na etat WE III/236/2 jako pułk rozpoznawczy korpusu o stanie etatowym 58 oficerow 808 szeregowych [14] . Prowadzono szkolenie oraz napłyn?ły uzupełnienia stanu osobowego z jednostek Bazy 2 Korpusu. Zarz?dzeniem z marca 1945 Naczelny Wodz zezwolił na noszenie granatowych sznurow naramiennych do gwizdka zamiast ogolnie u?ywanych koloru khaki . Postanowiono wznowi? nadanie odznaki pułkowej.

Ułani Podolscy po zako?czeniu wojny [ edytuj | edytuj kod ]

15 czerwca pułk dyslokowany został do Imoli w rejonie Bolonii , tam zorganizowano 4 szwadron i otrzymano sprz?t bojowy z Pułku Ułanow Karpackich. W ko?cu czerwca przemieszczono ułanow do Cingoli ? gdzie stacjonował a? do pa?dziernika 1946, 11 listopada 1945 lotnicy polscy ofiarowali pułkowi sztandar. Na uroczysto?? jego nadania przybyli: gen. Władysław Anders, gen. Zygmunt Bohusz-Szyszko , gen. Bolesław Duch , gen. Nikodem Sulik , gen. Bronisław Rakowski i gen. Przewłocki. W pa?dzierniku 1945 pułk statkiem z Neapolu popłyn?ł do Wielkiej Brytanii, gdzie polskie jednostki po restrukturyzacji tworzyły Polski Korpus Przysposobienia i Rozmieszczenia . Z dniem 6 maja 1947 rozwi?zany został 12 pułk Ułanow Podolskich. Pułkiem dowodził a? do odej?cia ostatniego ?ołnierza ppłk Leon Fudakowski . Na wielkim zje?dzie 7 maja 1947 zostało powołane do ?ycia Koło ?ołnierzy 12 Pułku Ułanow Podolskich.

11 listopada 1966 roku nadano pułkowi Order Virtuti Militari [15]

Obsada personalna [ edytuj | edytuj kod ]

Szwadron/Oddział/Dywizjon Przyboczny/Rozpoznawczy/12 Pułk Kawalerii Pancernej
  • Dowodca
rtm. Czesław Florkowski (IX 1941?5 VIII 1942)
rtm. Jerzy Klimkowski (5 VIII 1942?21 VIII 1943 [16] )
  • Zast?pca dowodcy ? rtm. Czesław Florkowski (od 5 VIII 1942)
  • Adiutant ? ppor. Mirosław Dzieko?ski
  • 1 szwadron ? por. Zbigniew Kuczera
  • 2 szwadron ? por. Andrzej Czykowski [17]
  • 3 szwadron ? ppor. Mirosław Dzieko?ski
Obsada personalna 12 pułku Ułanow Podolskich

Dowodca pułku

  • mjr/ppłk dypl. Leon Bittner (15 IX 1943?6 VIII 1944 [18] ),
  • ppłk Adam Bieli?ski (7 VIII ? 30 X 1944 [18] )
  • ppłk dypl. Leon Fudakowski (1 XI 1944?9 V 1947 [18] )

Zast?pca dowodcy pułku

  • rtm./mjr Czesław Florkowski (5 VIII 1942?8 XI 1944 [19] )
  • ppłk dypl. Bronisław Mokrzycki (X 1944 ? I 1945 pocz?tkowo na sta?u [19] )
  • mjr Kazimierz Garbacki (od II 1945 [20] )
  • rtm. Michał Mi?kowski (od I 1946 [21] )

Adiutant pułku

  • por. Wacław Kiełczewski (do VIII 1944)
  • rtm. Jerzy R?dziejowski (VIII 1944 [22] - I 1945 [23] )
  • rtm. Mirosław Dzieko?ski (od I 1945 [23] )
  • por. Wiktor Kołodko (od X 1945 [24] )

Kwatermistrz ? rtm. Zbigniew Kuczera

dowodca szwadronu dowodzenia

  • por. Stefan Gniewiewski
  • por./rtm. Mieczysław Kowszun
  • rtm Jan Chojnacki (od XII 1944 [25] - 3 X 1945)
  • rtm. Mirosław Dzieko?ski (od X 1945 [24] )

dowodca 1 szwadronu

  • por./rtm. Mieczysław Sander (do VIII 1944 [22] )
  • por./rtm. Włodzimierz Tabaka

dowodca 2 szwadronu

  • por./rtm. Jerzy R?dziejowski (do VIII 1944 [22] )
  • por. Wiktor Kołodko

dowodca 3 szwadronu

  • por./rtm. Mirosław Dzieko?ski (do I 1945 [23] )
  • rtm. Władysław Dziewicki [23]

dowodca 4 szwadronu (od VI 1945)

  • por. Jozef Szkudlarek (od VI 1945 [26] )

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. ↑ Smaczny 1989 ↓ , s. 171?173.
  2. ↑ Grocholski (red.) 1991 ↓ , s. 210?212.
  3. ↑ Grocholski (red.) 1991 ↓ , s. 214?217.
  4. ↑ Tym 2014 ↓ , s. 13?15.
  5. ↑ a b Grocholski (red.) 1991 ↓ , s. 218?219.
  6. ↑ Grocholski (red.) 1991 ↓ , s. 230?237.
  7. ↑ Grocholski (red.) 1991 ↓ , s. 255?259.
  8. ↑ Grocholski (red.) 1991 ↓ , s. 266?268.
  9. ↑ Grocholski (red.) 1991 ↓ , s. 270?273.
  10. ↑ Grocholski (red.) 1991 ↓ , s. 274?275.
  11. ↑ Grocholski (red.) 1991 ↓ , s. 279?289.
  12. ↑ Grocholski (red.) 1991 ↓ , s. 291?293.
  13. ↑ Tym 2014 ↓ , s. 39.
  14. ↑ Tym 2014 ↓ , s. 42.
  15. ↑ Krzystek i ?ak 1997 ↓ , s. 168.
  16. ↑ Grocholski (red.) 1991 ↓ , s. 216.
  17. ↑ Grocholski (red.) 1991 ↓ , s. 205?209.
  18. ↑ a b c Grocholski (red.) 1991 ↓ , s. 52?53.
  19. ↑ a b Tym 2014 ↓ , s. 32.
  20. ↑ Grocholski (red.) 1991 ↓ , s. 295, 305.
  21. ↑ Grocholski (red.) 1991 ↓ , s. 311.
  22. ↑ a b c Grocholski (red.) 1991 ↓ , s. 268?269.
  23. ↑ a b c d Grocholski (red.) 1991 ↓ , s. 293.
  24. ↑ a b Grocholski (red.) 1991 ↓ , s. 304.
  25. ↑ Grocholski (red.) 1991 ↓ , s. 289.
  26. ↑ Grocholski (red.) 1991 ↓ , s. 301.

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

  • Kazimierz Grocholski (red.): Ułani Podolscy. Dzieje Pułku Ułanow Podolskich 1809?1947 . Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossoli?skich , 1991. ISBN  83-04-03664-9 .
  • Tadeusz Krzystek, Andrzej ?ak: Z ziemi włoskiej do Polski . Warszawa: Wydawnictwo Marrow SA, 1997. ISBN  83-907396-5-8 .
  • Wojsko Polskie 1939?1945 ? Barwa i bro? . Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984. ISBN  83-223-2055-8 .
  • Zdzisław Sawicki: Odznaki Wojska Polskiego 1918-1945: Katalog Zbioru Falerystycznego: Wojsko Polskie 1918-1939: Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie . Pantera Books. ISBN  83-204-3299-5 .
  • Jerzy Murgrabia: Symbole wojskowe Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie . Wydawnictwo Bellona, 1990. ISBN  83-11-07825-4 . }
  • Zdzisław Sawicki, Adam Wielechowski: Odznaki Wojska Polskiego 1918-1945. Katalog Zbioru Falerystycznego: Wojsko Polskie 1918-1939: Polskie Siły Zbrojne Na Zachodzie . Warszawa: Pantera Books, 2007. ISBN  978-83-204-3299-2 .
  • Henryk Smaczny: Ksi?ga kawalerii polskiej 1914-1947: rodowody, barwa, bro? . Warszawa: TESCO, 1989. ISBN  83-00-02555-3 .
  • Juliusz S. Tym: ?ladami polskich g?sienic 1939-1947.Polskie Oddziały Pancerne na Zachodzie tom 12, 12 Pułk Ułanow Podolskich . Warszawa: Edipresse-Kolekcje Sp.o.o., 2014. ISBN  978-83-7989-111-5 .
Bro? pancerna Polskich Sił Zbrojnych
Dywizje
Brygady
Pułki
Wyposa?enie

?rodło: ? https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=12_Pułk_Ułanow_Podolskich_(PSZ)&oldid=73627716 ”