Baldus,
Viaduc de Roquefavour
, ok. 1861
Baldus,
Donzere
(z albumu wykonanego dla
Chemin de fer du Nord
), ok. 1861
Baldus,
Luwr
, 1856?1857
Edouard Baldus
(ur.
5 czerwca
1813
w
Grunebach
, zm.
22 grudnia
1889
w
Arcueil
-
Cachan
) ?
francuski
fotograf
, autor licznych zdj?? o charakterze dokumentacyjnym, członek
Mission Heliographique
.
Urodził si? w małej pruskiej miejscowo?ci poło?onej na wschod od
Kolonii
jako Eduard Baldus. Pierwszych 25 lat jego ?ycia nie jest dobrze znane. W 1838 przyjechał do Pary?a, by uczy? si? malarstwa; wtedy te? zmienił imi? na ?Edouard”. W latach 1841?1851 posyłał swoje prace na
Salon
, ale bez wi?kszego powodzenia. Wkrotce porzucił zawod malarza i z ko?cem lat 40. zaj?ł si? fotografowaniem. W 1851 był jednym z zało?ycieli
Societe heliographique
. Jego pierwsze znane prace fotograficzne pochodz? dopiero z 1851 ? z okresu działalno?ci Baldusa w ramach tzw.
Mission Heliographique
. Była to grupa pi?ciu fotografow, utworzona przez rz?dow? komisj? ds. zabytkow ?
Commission des Monuments Historiques
. Fotografowie ci przemierzali Francj?, by wykona? zdj?cia najwa?niejszych zabytkow. Baldus fotografował w kilku regionach:
Burgundii
,
Delfinacie
, okolicach
Lyonu
,
Prowansji
i cz??ciowo
Langwedocji
. Efekty jego pracy były na tyle zadowalaj?ce, ?e otrzymał rz?dowe wsparcie na realizacj? cyklu widokow Pary?a i innych miast, zatytułowanego
Villes de France Photographees
. W ramach tego projektu powrocił na południe Francji, ktore fotografował w 1851. Wraz z uczniem i asystentem,
Wilhelmem von Herfordem
, wykonywał zdj?cia np. w
Orange
,
Arles
czy
Nimes
, ktorymi ustalił nowy standard w fotografii dokumentalnej: zerwał z przywi?zaniem do malowniczych detali i anegdoty, ktore dotychczas uwa?ano za niezb?dne w fotografii architektury.
Do 1855 Baldus wyrobił sobie opini? czołowego architekta architektury we Francji. W sierpniu tego roku otrzymał od barona
Jamesa de Rothschilda
, kieruj?cego przedsi?biorstwem kolejowym
Compagnie des chemins de fer du Nord
, zlecenie na wykonanie serii zdj?? prezentuj?cych widoki miejsc znajduj?cych si? na trasie kolejowej Pary? ?
Boulogne-sur-Mer
. Efektem jego pracy był luksusowo wydany album z 50 fotografiami, ofiarowany
krolowej Wiktorii
. W latach 1855?1857 Baldus wspołpracował z architektem
Hectorem Lefuelem
, kieruj?cym pracami przy przebudowie
Luwru
. Wykonywał zdj?cia dokumentacyjne wszystkich elementow, jakimi przyozdabiano now? cz??? Luwru. Fotografie te rownie? zostały zebrane w kilkutomowym albumie. W czerwcu 1856 Baldus zrealizował bezprecedensowy w dziejach fotografii cykl, przedstawiaj?cy zniszczenia spowodowane powodzi? w Lyonie,
Awinionie
i
Tarascon
.
Pod koniec lat 50. Baldus z sukcesem kontynuował fotografowanie zabytkow Pary?a i innych miast Francji, wykonuj?c około 1860 roku seri? zdj?? na południowym wschodzie kraju i w okolicach
Alp
. Zatrudniał wielu pomocnikow, a jego fotografie sprzedawane były w najwi?kszych miastach Europy.
W 1856 otrzymał obywatelstwo francuskie. W sierpniu 1860 został
Kawalerem Legii Honorowej
.
W 1861 otrzymał zlecenie na wykonanie drugiego albumu z fotografiami trasy kolejowej, ale tym razem prowadz?cej z Lyonu do
Marsylii
i
Tulonu
. Fotografiami tymi, b?d?cymi jednymi z jego szczytowych osi?gni??, ponownie torował drog? dla nowej estetyki w fotografii dokumentacyjnej. Kolejne lata jego działalno?ci były ju? mniej owocne ? miejsce ambitnych i starannie wykonywanych realizacji zajmowały zlecenia o coraz bardziej komercyjnym i ?rzemie?lniczym” charakterze. Po cz??ci mogły si? do tego przyczyni? problemy osobiste (?mier? ?ony w 1858, potem te?ciowej w 1862 i wi???ca si? z tym konieczno?? przej?cia opieki przez Baldusa nad dzie?mi ? dwoma corkami i synem), a tak?e wzrastaj?ca popularno?? fotografii, ktora spowodowała jej wi?ksz? dost?pno??, ni?sz? cen? i wzrost konkurencji.
Na pocz?tku lat 60. wykonał seri? 95 widokow Pary?a w małym formacie. Pocz?wszy do lat 60. a? do pocz?tku lat 80. jego działalno?? koncentrowała si? na wykonywaniu
heliograwiur
, b?d?cych reprodukcjami dzieł dawnych mistrzow lub jego własnych zdj??. W latach 1866?1869 wydał albumy zawieraj?ce heliograwiury reprodukuj?ce grafiki m.in.
Albrechta Durera
i
Hansa Holbeina
. Wydał rownie? zbiory heliograwiur wykonanych na podstawie jego własnych zdj??, przedstawiaj?cych architektur? i detale Luwru,
pałacu w Wersalu
z
Grand
i
Petit Trianon
oraz
ratusz w Pary?u
. Kolejn? publikacj? było
Principaux Monuments de la France
.
O?ywiona działalno?? na polu publikacji nie oznaczała jednak sukcesu finansowego. W 1887 Baldus ogłosił bankructwo. Zmarł 2 lata po?niej, na przedmie?ciach Pary?a. Jest pochowany na miejscowym cmentarzu.
Du?a cz??? jego prac ? w tym negatywy z okresu działalno?ci Mission Heliographique ? znajduje si? w zbiorach
Musee d’Orsay
. Pozostałe negatywy i odbitki znajduj? si? w ro?nych muzeach we Francji,
USA
i
Kanadzie
.