Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tetuan
(
arab.
?????
,
fr.
Tetouan
,
hiszp.
Tetuan
) ? miasto w połnocno-zachodnim
Maroku
, o?rodek administracyjny prowincji
Tetuan
, niedaleko wybrze?a
Morza ?rodziemnego
, u podno?a
D?abal Darsa
. Około 355 tys. mieszka?cow.
Wspołczesne miasto Tetuan powstało w miejscu dwoch wcze?niejszych. Pocz?tkowo osiedlili si? tu
berberyjscy
Maurowie
, ktorzy w
III
wieku p.n.e. wznie?li w tym miejscu osad?
Tamuda
. Miasto to zostało zniszczone przez
Rzymian
w
I
wieku n.e.
Ponownie osiedlono si? tu dopiero za czasow
Marynidow
na pocz?tku
XIV
wieku, jednak istniej?ce na miejscu obecnej
medyny
miasto ju? w
1399
roku zniszczyli
Kastylijczycy
.
Obecny Tetuan powstał w
1484
roku za spraw?
muzułmanow
i
?ydow
uciekaj?cych z
Hiszpanii
przed chrze?cija?sk?
rekonkwist?
. W
XVII
wieku
Mulaj Ismail
wzniosł mury obronne.
W latach
1859
-
1862
Tetuan znajdował si? pod krotkotrwał? hiszpa?sk? okupacj?. W
1904
roku ponownie dostał si? pod władz?
Hiszpanow
jako stolica
Maroka Hiszpa?skiego
. Kolonizacja nie przyniosła jednak wi?kszych zmian w mie?cie - Hiszpanie ograniczyli si? do nadzoru wojskowego i nie ingerowali w sprawy miejscowej społeczno?ci - nie tylko nie naruszano tutejszej architektury, ale te? - w przeciwie?stwie do francuskich terenow Maroka - nie starano si? podnie?? poziomu wykształcenia ludno?ci. Stało si? to przyczyn? po?niejszych napi?? mi?dzy połnoc? Maroka i reszt? kraju po odzyskaniu niepodległo?ci i zjednoczeniu kraju w
1954
roku.
Obecnie Tetuan przyci?ga wielu turystow ze wzgl?du na zabytkow?
medyn?
, wpisan? na
list? ?wiatowego dziedzictwa kultury
UNESCO
.
W mie?cie rozwin?ł si? przemysł spo?ywczy, papierniczy, elektrotechniczny, materiałow budowlanych oraz włokienniczy
[2]
.
- Ellingham Mark i in.,
Maroko
, seria:
Przewodnik Pascala
, Wydawnictwo Pascal, Bielsko-Biała 2006, str. 169-170.
- Wilczy?ski, Piotr L.,
Osadnictwo miejskie Maroka,
(w:) Kiniorska I., Sala S. (red.),
Rola geografii społeczno-ekonomicznej w badaniach geograficznych
, t. II,
Nauki geograficzne w badaniach regionalnych,
IG A? i PTG, Kielce 2007, s. 49-56.