Annie Chapman
, de domo
Eliza Ann Smith
, alias
Annie Siffey
, pani
Sievey
lub
Dark Annie
(ur.
25 wrze?nia
1840
, zm.
8 wrze?nia
1888
) ? brytyjska
prostytutka
, druga z ?kanonicznych”
ofiar
Kuby Rozpruwacza
.
Zdj?cie ?lubne Annie Chapman i jej m??a Johna Chapmana (1 maj 1869 r.)
Annie urodziła si? jako Eliza Ann Smith w
londy?skim
Paddington
25 wrze?nia 1840 roku. Była pierwszym z pi?ciorga dzieci George'a Smitha i Ruth Chapman. George Smith był ?ołnierzem, ktory zaci?gn?ł si? do
2nd Regiment of Life Guards
(inne j?zyki)
w grudniu 1834 r. Podobno miejsce najwcze?niejszych lat Chapman było zwi?zane ze słu?b? wojskow? ojca, ktory słu?ył mi?dzy Londynem a
Windsorem
[1]
.
1 sierpnia
1869
roku Annie po?lubiła Johna Chapmana, z zawodu wo?nic?. Młoda para pocz?tkowo mieszkała na Montpelier Place 29, Brompton, razem z matk? Annie. Ich kolejny adres to 1 Brook Mews North, Bayswater, nast?pnie 17 South Bruton Mews,
Berkeley Square
, za? w roku 1881 John Chapman obj?ł posad?
stangreta
u Josiaha Weeksa, zarz?dcy farmy St Leonard's Hill Farm Cottage i tam?e przeniosł si? z cał? rodzin?. Chapmanowie mieli wtedy trojk? dzieci: urodzon? w 1870 Emily Ruth, trzy lata młodsz? Annie Georgin? i Johna, ktory przyszedł na ?wiat w 1880 roku.
Od tego momentu rodzin? Chapmanow zacz?ły prze?ladowa? nieszcz??cia. Mały John był kalek?, za? Emily Ruth umarła na
zapalenie opon mozgowych
w roku 1882. Mał?e?stwo Chapmanow rozpadło si? po ?mierci ich najstarszej corki, nie bez winy był rownie? John senior, ktory cz?sto zagl?dał do kieliszka. Mary Ann opu?ciła m??a, utrzymuj?c si? cz??ciowo dzi?ki wypłacanym przeze?
alimentom
w wysoko?ci 10
szylingow
tygodniowo. W roku 1886 Annie mieszkała na Dorset Street 30, Spitalfields, zwi?zawszy si? z m??czyzn? trudni?cym si? wyrobem
sit
(
ang.
sieve
), st?d była znana jako pani Sievey.
25 grudnia
tego? roku John Chapman zmarł z powodu
marsko?ci w?troby
, co sprawiło, ?e Annie przestała otrzymywa? alimenty, b?d?ce do?? istotn? cz??ci? jej skromnego bud?etu domowego. Wraz ze znikni?ciem alimentow znikn?ło rownie? zainteresowanie sitarza osob? Annie, ktora od tego momentu zdana była wył?cznie na własne siły. A?eby si? utrzyma?, Annie szydełkowała, robiła narzutki, sprzedawała tak?e kwiaty. Kiedy była trze?wa, odznaczała si? pracowito?ci?, niestety, chwile trze?wo?ci zdarzały si? w jej ?yciu coraz rzadziej. W ko?cu Annie zwrociła si? ku
prostytucji
.
Cztery miesi?ce przed ?mierci? Annie przeprowadziła si? do przytułku Crossingham’s Lodging House przy Dorset Street 35, Spitalfields. Jedyn? osob?, ktora j? tam regularnie odwiedzała, był niejaki Ted Stanley. Dwa tygodnie przed ?mierci? Annie spotkała swojego brata, Fountaina Hamiltona Smitha, ktory poruszony opowie?ci? o jej trudnym ?yciu, ofiarował siostrze dwa szylingi. W tym czasie Annie chorowała na bardzo zaawansowan?
gru?lic?
i, jakkolwiek pulchna, cierpiała z powodu znacznego niedo?ywienia.
Mniej wi?cej tydzie? przed ?mierci? zazwyczaj spokojna Annie wdała si? w bojk? z inn? lokatork? przytułku, niejak? Eliz? Cooper. Powodem było
mydło
, ktore Annie po?yczyła od Elizy, a potem nie zwrociła.
Przej?cie mi?dzy wej?ciem a podworkiem
Wej?cie na
dziedziniec
. Ciało Chapman le?ało rownolegle do ogrodzenia, a jej głowa prawie dotykała schodow.
W sobot? 8 wrze?nia 1888 roku, około 1:45, po raz ostatni Annie była widziana w przytułku. Wyszła stamt?d, obiecuj?c, ?e zarobi jeszcze tej nocy pieni?dze na nocleg. Stro? John Evans widział Chapman odchodz?c? w kierunku
Spitalfields Market
(inne j?zyki)
[2]
.
Niejaka Elizabeth Long zeznała, ?e ok. 5.30 widziała Chapman rozmawiaj?c? z m??czyzn? w pobli?u miejsca, gdzie po?niej odkryto jej ciało. Kobieta opisała go jako nieco wy?szego od Chapman, miał ciemn? karnacj?. Nosił br?zow? czapk? my?liwsk? i ciemny
płaszcz
[3]
. Według Long, m??czyzna zadał kobiecie pytanie:
Will you?
(?Czy chcesz?”), na co Chapman odpowiedziała:
Yes.
(?Tak”)
[4]
. Przebywaj?cy w tym czasie na podworku s?siaduj?cego z miejscem zbrodni numeru 27, stolarz Albert Cadosch, zeznał, ?e usłyszał d?wi?k przypominaj?cy gło?ne uderzenie czego? ci??kiego w ogrodzenie
[5]
.
O godzinie 5:45 John Davis, mieszkaniec domu przy
Hanbury Street
(inne j?zyki)
29, odnalazł zmasakrowane ciało Annie, gdy wyszedł na podworko tego? budynku. Annie le?ała pomi?dzy schodami a płotem, uło?ona na plecach, z rozło?onymi nogami i spodnicami zadartymi pod brod?. Miała poder?ni?te
gardło
z lewej do prawej strony, a brzuch rozci?ty od
mostka
po
spojenie łonowe
. Morderca wywlokł z
jamy brzusznej
wn?trzno?ci
i uło?ył je na ramieniu ofiary. Po?niejsza
sekcja
wykazała brak
macicy
wraz z kawałkiem
pochwy
i
p?cherza moczowego
.
Zdj?cie po?miertne Annie Chapman
Patolog
George Bagster Phillips
(inne j?zyki)
uznał, ?e zabojca musiał posiada? spor? wiedz? anatomiczn?, gdy? usun?ł macic? zaledwie jednym ci?ciem, u?ywaj?c prawdopodobnie no?a z ostrzem o długo?ci 15-20 cm
[6]
. Wiele osob interweniuj?cych w sprawie tajemniczych morderstw na Whitechapel zanegowała jego opini?
[7]
. Poniewa? autopsji nie wykonano zaraz po odkryciu zwłok na ulicy, pojawiły si? sugestie, ?e narz?d usun?ł i zabrał na pami?tk? ktory? z pracownikow kostnicy, nie wzbudzaj?c podejrze? z powodu sporego okaleczenie ciała przez zabojc?
[8]
.
Walter Dew w swoich wspomnieniach notuje, ?e morderstwo Chapman wywołało powszechn? panik? w Londynie
[9]
.
Po ?mierci
Mary Ann Nichols
? pierwszej ?kanonicznej” ofiary Kuby Rozpruwacza ? pojawiły si? pogłoski, ?e za zbrodnie odpowiada
?yd
zwany ?Skorzanym Fartuchem” (
Leather Apron
), co wywołało
antysemickie
demonstracje.
John Pizer
? ?yd nosz?cy ten pseudonim i pracuj?cy jako szewc, znany ze stosowania przemocy wobec prostytutek ? został aresztowany krotko po ?mierci Chapman 10 wrze?nia 1888, jednak po przedstawieniu mocnego
alibi
został zwolniony
[10]
.
Annie pochowano
14 wrze?nia
1888 roku na
cmentarzu
Manor Park.
- ↑
Rumbelow, s. 39
- ↑
Bell, s. 113.
- ↑
Begg, s. 153; Cook, s. 163; Evans i Skinner (2000), s. 98; Marriott, s. 59?75.
- ↑
Begg, s. 153.
- ↑
Begg, s. 153; Evans i Skinner (2000), s. 100; Marriott, s. 59?75.
- ↑
Cook, s. 221; Evans i Rumbelow, s. 71?72; Evans i Skinner (2000), s. 67?68, 87; Marriott, s. 26?29; Rumbelow, s. 42.
- ↑
Fido, s. 35; Marriott, s. 77?79.
- ↑
Marriott, s. 77?79.
- ↑
Connell, s. 15?16; Cook, s. 90.
- ↑
Begg, s. 157; Marriott, s. 59?75; Rumbelow, s. 49?50
- Philip Sugden.
The complete history of Jack the Ripper
, Robinson Publishing Ltd. 2002
- Bell, Neil R. A. (2016).
Capturing Jack the Ripper: In the Boots of a Bobby in Victorian England
. Stroud: Amberley Publishing.
ISBN
978-1-445-62162-3
- Begg, Paul (2003).
Jack the Ripper: The Definitive History
. London: Pearson Education.
ISBN
0-582-50631-X
.
- Connell, Nicholas (2005).
Walter Dew: The Man Who Caught Crippen
. Stroud, Gloucestershire: The History Press.
ISBN
978-0-7509-3803-7
.
- Cook, Andrew (2009).
Jack the Ripper
. Stroud, Gloucestershire: Amberley Publishing.
ISBN
978-1-84868-327-3
.
- Evans, Stewart P.; Skinner, Keith (2000).
The Ultimate Jack the Ripper Sourcebook: An Illustrated Encyclopedia
. London: Constable and Robinson.
ISBN
1-84119-225-2
.
- Trevor
T.
Marriott
Trevor
T.
,
Jack the Ripper: The 21st Century Investigation
, London: John Blake, 2005,
ISBN
1-84454-103-7
,
OCLC
57574818
.
Brak numerow stron w ksi??ce
- Donald
D.
Rumbelow
Donald
D.
,
The Complete Jack the Ripper. Fully Revised and Updated
, wyd. Rev. and updated ed, London: Penguin Books, 2004,
ISBN
978-0-14-017395-6
,
OCLC
59373845
.
Brak numerow stron w ksi??ce
- Evans, Stewart P.;
Rumbelow, Donald
(2006).
Jack the Ripper: Scotland Yard Investigates
. Stroud, Gloucestershire: Sutton Publishing.
ISBN
0-7509-4228-2
.
- Fido, Martin
(1987).
The Crimes, Death and Detection of Jack the Ripper
. Vermont: Trafalgar Square.
ISBN
978-0-297-79136-2
.
- Cook, Andrew (2009).
Jack the Ripper
. Stroud, Gloucestershire: Amberley Publishing.
ISBN
978-1-84868-327-3
.
Ofiary ?kanoniczne” Rozpruwacza
|
|
---|
Policjanci zaanga?owani w poszukiwanie Rozpruwacza
|
|
---|
?wiadkowie
|
|
---|
Listy, karta pocztowa i napis przypisywane Rozpruwaczowi
|
|
---|
Powi?zane z Rozpruwaczem
|
|
---|