Ły?wiarstwo szybkie
?
dyscyplina zimowa
, w ktorej celem zawodnika jest jak najszybsze przejechanie na
ły?wach
okre?lonego dystansu po torze lodowym. Sportowca uprawiaj?cego ły?wiarstwo szybkie nazywa si?
panczenist?
[1]
.
Ły?wiarze startuj? w parach i ka?dy z nich jedzie na zmian? po torach wewn?trznym i zewn?trznym. Zawodnicy jad?cy w danej parze nie eliminuj? si? wzajemnie, wa?ny jest jedynie czas, jaki osi?gn?ł ka?dy z nich (przy ustalaniu klasyfikacji bierze si? pod uwag? czasy wszystkich zawodnikow).
?wiatow? czołowk? w ły?wiarstwie szybkim stanowi? obecnie zawodnicy pochodz?cy z
Holandii
, gdzie dyscyplina ta cieszy si? du?? popularno?ci?. Coraz wi?ksz? rol? odgrywa nowoczesny sprz?t, przede wszystkim kostiumy zawodnikow, ktore musz? cechowa? si? dobr?
aerodynamik?
.
Odmian? ły?wiarstwa szybkiego stanowi? zawody rozgrywane na krotkim torze (ang.
short track
). W tej konkurencji w wy?cigu startuje kilku zawodnikow. W odro?nieniu od zawodow na długim torze liczy si? tutaj miejsce, ktore zawodnik zajmie w wy?cigu. Do czołowki ?wiatowej nale?? ły?wiarze z krajow
azjatyckich
.
Ły?wiarze szybcy je?d?? po
owalnym torze
o długo?ci 400 m, na ktorym s? dwa tory jazdy: zewn?trzny (zawodnik, ktory rozpoczyna wy?cig na torze zewn?trznym, oznaczany jest czerwon? opask? na ramieniu) i wewn?trzny (biała opaska). Długo?? toru mierzona jest w ten sposob, ?e 400 m pokonuje zawodnik, ktory połow? toru (jeden wira?) przejedzie po zewn?trznym, a połow? po wewn?trznym torze. Na ka?dym okr??eniu zawodnicy zamieniaj? si? torami jazdy. Zawodnicy je?d?? kolejno parami, ktore s? losowane, ale w zale?no?ci od rodzaju zawodow sposob losowania mo?e si? wi?za? z rankingiem zawodnikow. Rywalizuj? na czas, przeje?d?aj?c dystans jeden raz (z wyj?tkiem wy?cigu na 500 m). Przekroczenie wewn?trznej kraw?dzi własnego toru oznacza dyskwalifikacj?, przekroczenie zewn?trznej nie, je?li nie przeszkadza partnerowi. W chwili przeje?d?ania linii mety zawodnik musi mie? obie ły?wy postawione na lodzie ? mini?cie linii mety z uniesion? jedn? cho?by nog? oznacza dyskwalifikacj?.
Na ko?cu finiszowej prostej oznaczona jest linia mety, przeciwległa prosta jest miejscem, w ktorym na ka?dym okr??eniu zawodnicy zamieniaj? si? torami: zawodnik z toru wewn?trznego przechodzi na zewn?trzny, a ten z toru zewn?trznego ? na wewn?trzny. W przypadku, gdyby zawodnicy z wira?u wyjechali rowno obok siebie, pierwsze?stwo ma zawodnik zje?d?aj?cy z zewn?trznego toru na wewn?trzny, poniewa? je?li dogonił rywala jad?cego krotszym torem, to jedzie szybciej i za to jest premiowany.
W wy?cigu na 500 m zawodnicy przeje?d?aj? dystans dwa razy i czas dwoch biegow jest sumowany, poniewa? przy pokonaniu tylko 100 m po prostej, a nast?pnie 400 m pełnego okr??enia, jest istotne, czy zawodnik pokonuje pierwszy wira? po wewn?trznej, a drugi po zewn?trznej, czy odwrotnie. Dla wyrownania szans ka?dy zawodnik przeje?d?a wi?c dystans dwa razy, raz zaczynaj?c torem wewn?trznym, raz zewn?trznym. Przy dłu?szych dystansach, gdy wira?y pokonuje si? wi?cej, nie ma to ju? znaczenia.
Biegi dru?ynowe polegaj? na rownoczesnym biegu dwoch trzyosobowych dru?yn, startuj?cych z miejsc na ?rodku obu prostych, po przeciwległych stronach toru. Rozgrywane s? jako
wy?cig na dochodzenie
, ktorego reguły przej?to z
kolarstwa torowego
. Wy?cig m??czyzn rozgrywany jest na dystansie 8 okr??e? toru, kobiet na dystansie 6 okr??e?. Zwyczajowo uznaje si? je za dystanse 3.200 m i 2.400 m, cho? w rzeczywisto?ci wy?cigi te s? nieco krotsze, gdy? zawodnicy maj?c do dyspozycji cał? szeroko?? toru, w praktyce je?d?? tylko po krotszym torze wewn?trznym. Decyduje czas ostatniego z trzech zawodnikow, zatem wszyscy zawodnicy musz? uko?czy? wy?cig.
- 500 m
- 1000 m
- 1500 m
- 3000 m
- 5000 m
- 10 000 m
- biegi dru?ynowe
- kombinacja 500/1000/500/1000 m
- kombinacja 500/3000/1500/5000 m
- kombinacja 500/5000/1500/10 000 m (m??czy?ni)
- kombinacja 500/1500/1000/3000 m (kobiety)
Nazwa
panczenista
pochodzi od nazwiska rosyjskiego ły?wiarza,
Aleksandra Panszyna
[2]
.