W 1860 uko?czył gimnazjum w rodzinnym mie?cie. W 1862 rozpocz?ł studia medyczne na Uniwersytecie w Bolonii. W 1864 przeniosł si? na Uniwersytet w Neapolu . Epidemia cholery w tym mie?cie zmusiła go do powrotu na uczelni? w Bolonii. W 1868 uko?czył studia z wyro?nieniem. Przez kolejne trzy lata pracował w laboratorium Luigi Velli . Od marca 1872 do listopada 1873 uczył si? u Carla Ludwiga w Lipsku. Od 1873 do 1874 był Privatdozentem w Bolonii, od 1875 do 1880 profesorem nadzwyczajnym na Uniwersytecie Parme?skim . Od 1880 do 1882 był profesorem zwyczajnym fizjologii na Uniwersytecie w Sienie, od 1882 do 1893 we Florencji, od 1893 do 1917 na Uniwersytecie Sapienza w Rzymie. W 1895 został rownie? wybrany na rektora Uniwersytetu w Rzymie. Zmarł w 1919 z powodu powikła? zaka?enia drog moczowych.

Luciani jako pierwszy przedstawił graficzny zapis skurczow mi??nia sercowego i bloku przedsionkowo-komorowego ^[1] . Pami?tany jest te? za prace nad funkcj? mo?d?ku i lokalizacj? o?rodkow mozgu ^[2] .

• Order Sabaudzki Cywilny ^[3]
• Order ?wi?tych Maurycego i Łazarza III, IV i V klasy ^[3]
• Order Korony Włoch V klasy ^[3]

• Vom vergleichenden organischen Pastizismus. 1864
• Delle oscillazioni della pressione intratoracica e intraaddominale. Archivo per le scienze mediche, 1877
• Cenni autobiografici. Archivio di fisiologia 19, ss. 319?349 (1921)

• Luigi Luciani w bazie Who Named It ( ang. )
• Morabito, C (2003) History of Neuroscience Series: Luigi Luciani and the Localisation of Brain Functions , IBRO History of Neuroscience