Mi?dzynarodowy znormalizowany numer wydawnictwa ci?głego ( ang.  International Standard Serial Number , ISSN ) ? o?miocyfrowy niepowtarzalny identyfikator wydawnictw ci?głych tradycyjnych oraz elektronicznych. Oparty jest na podobnej koncepcji jak identyfikator ISBN dla ksi??ek, ISAN dla materiałow audio-wideo. Niektore publikacje wydawane w seriach maj? przyporz?dkowany zarowno numer ISSN, jak i ISBN ^[1] .

Standard został opracowany przez organizacj? ISO (komitet TC 46) w 1971 roku jako ISO3297 oraz opublikowany w 1975 ^[2] .

W Polsce numery ISSN s? stosowane od 1977. Za ich przydzielanie wydawcom odpowiedzialny jest Narodowy O?rodek ISSN podlegaj?cy Bibliotece Narodowej ^[3] . S? one wydawane bezpłatnie po spełnieniu odpowiednich wymogow formalnych, natomiast dost?p do katalogu numerow wymaga opłacenia abonamentu ^[4] .

Obecnie numer ISSN drukowany jest na stronie tytułowej wydawnictwa razem z kodem kreskowym EAN13. Numer EAN13 jest tak zbudowany, by ka?dy nowy numer gazety lub czasopisma miał numer EAN13 ro?ni?cy go od poprzedniego. Numer EAN13 składa si? z cyfr 977, nast?pnie 7 cyfr numeru ISSN przydzielonego danemu tytułowi, dwoch cyfr wyro?niaj?cych rok i wariant wydania, cyfry kontrolnej obliczonej zgodnie z zasadami EAN13 oraz dodatkowego dwucyfrowego lub pi?ciocyfrowego kodu, tak zwanego add-on , ktory koduje kolejny numer w roku dla czasopisma, lub numer tygodnia wydania dla gazety codziennej ^[5] .