Urodził si? w rodzinie robotniczej. Był synem Jana i Marii z Podsiadłowskich
[1]
. Po ?mierci ojca rodzina przeniosła si? do Krakowa. Tam Władysław uko?czył gimnazjum oraz w 1903 roku zdał matur? w
Wy?szej Szkole Realnej
[2]
[1]
. Nast?pnie odbył studia na Wydziale In?ynierii
Politechniki Lwowskiej
. W czasie studiow wst?pił do
Zwi?zku Młodzie?y Polskiej Zet
. Studia uko?czył z tytułem in?yniera. Podj?ł prac? w obserwatorium astronomicznym Politechniki Lwowskiej
[1]
. Nast?pnie w 1910 r. wrocił do Krakowa, gdzie zało?ył firm? Pierwsza Galicyjska Fabryka Papy Dachowej, Płyt Izolacyjnych i Asfaltu. Ponadto był wspołwła?cicielem zakładu Fabryka Siatek, Mebli, Konstrukcji ?elaznych i Wyrobow Ornamentalnych Kutych
[1]
.
W czasie
I wojny ?wiatowej
był członkiem
Komitetu Ksi???co-Biskupiego
w Krakowie, a od 1917 r. zasilił szeregi Wydziału Wykonawczego. Kucharski zajmował si? koordynacj? produkcji oraz dystrybucji odzie?y
[1]
. Za zaanga?owanie został przez
bp. Adama S. Sapieh?
awansowany na zast?pc? kierownika Wydziału Aprowizacji Polskiej Komisji Likwidacyjnej w Krakowie (4.11.1918 r.)
[1]
. Po przekształceniu w
Komisj? Rz?dz?c? dla Galicji, ?l?ska Cieszy?skiego, Spisz? i Orawy
przej?ł kierownictwo sprawami aprowizacji
[1]
. Został tak?e członkiem Rady Nadzorczej
Ziemskiego Banku Kredytowego
we
Lwowie
i Syndykatu Koszykarskiego SA w Krakowie
[1]
. Wst?pił do
Ligi Narodowej
.
Po odzyskaniu niepodległo?ci, w styczniu 1919 wst?pił do
Zwi?zku Ludowo-Narodowego
, zostaj?c członkiem Komitetu Politycznego
[1]
. W marcu 1919, na zaproszenie
Romana Dmowskiego
, udał si? do
Pary?a
na obrady
konferencji pokojowej.
Dzi?ki por?czeniu przywodcy endecji, został podsekretarzem stanu w
Ministerstwie byłej Dzielnicy Pruskiej
, kierowanego wowczas przez
Władysława Seyd?
. Po jego rezygnacji, Kucharski został nowym ministrem w
rz?dzie Leopolda Skulskiego
, a w
gabinecie Władysława Grabskiego
pełnił obowi?zki
[1]
. Kolejno w został mianowany ministrem w
rz?dzie Wincentego Witosa
, lecz w wyniku sporow koalicyjnych, 23 sierpnia 1921 r. podał si? do dymisji
[1]
.
W mi?dzy czasie kontynuował działalno?? biznesow?. Kucharski stał si? jednym z udziałowcow nowo powstałej społki J. Gorecki, W. Kucharski i Społka Fabryka Wyrobow Metalowych SA, ktora zajmowała si? m.in. produkcj? wyrobow drucianych. W 1923 r. został wła?cicielem wi?kszo?ciowym i przekształcił firm? wprowadzaj?c j? na giełd? pod nazw?
Społka Akcyjna W. Kucharski. Fabryka Drutu i Wyrobow Drucianych w Krakowie
[1]
.
W
wyborach parlamentarnych w 1922 r.
z listy
Chrze?cija?skiego Zwi?zku Jedno?ci Narodowej
., wybrano go na członka parlamentu. Jako poseł został wiceprzewodnicz?cym klubu parlamentarnego
Zwi?zku Ludowo-Narodowego
oraz zasiadał w komisji przemysłowo-handlowej
[1]
. W nowo powołanym
rz?dzie Wincentego Witosa
(tzw. rz?d
Chjenopiasta
), Kucharski został mianowany ministrem przemysłu i handlu. Jako szef resortu starał si? pozyska? po?yczki zza granicy na rozwoj przemysłu. Kucharski podpisał niekorzystn? dla skarbu pa?stwa umow? przekazuj?c? kapitałowi francuskiemu (grupa kapitałowa
Marcela Boussaca
) odbudowane przez pa?stwo po
zniszczeniach wojennych
Zakłady ?yrardowskie za ułamek warto?ci. Nakłady inwestycyjne pa?stwa dokonane w latach 1919?1921 nie zostały zwaloryzowane pomimo
hiperinflacji
marki polskiej
w czasie negocjacji i zawierania transakcji w 1923. Straty Skarbu wyniosły ponad 2,5 mln
frankow szwajcarskich
? 99% nakładow poniesionych na odbudow? Zakładow
[3]
. Od 1 wrze?nia do 15 grudnia 1923 był tak?e ministrem skarbu, po ust?pieniu ze stanowiska
Władysława Grabskiego
, na okres jego urz?dowania przypada
hiperinflacja
marki polskiej
. Nowy szef resortu chciał j? zwalcza? poprzez zrownowa?enie bud?etu pa?stwa, czy przeprowadzenia reformy walutowej, finansowej przez kredyty zagraniczne
[1]
. Wobec braku mo?liwo?ci ich uzyskania w pa?dzierniku 1923 wysun?ł projekt zrownowa?enia bud?etu przez specjalny jednorazowy podatek maj?tkowy (zrealizowany po?niej przez
Władysława Grabskiego
). W praktyce nie podj?ł ?adnych działa? dla zdławienia hiperinflacji.
Po upadku rz?du Witosa i sformowaniu
gabinetu Władysława Grabskiego
został w 1924 obarczony publicznie win? za
transakcj? ?yrardowsk?
, w ktorej straty skarbu pa?stwa oceniono na minimum 500 tysi?cy owczesnych dolarow. W zwi?zku z afer? ?yrardowsk? w grudniu 1924
Polska Partia Socjalistyczna
zło?yła wniosek o postawienie Władysława Kucharskiego przed
Trybunałem Stanu
. Wniosek nie uzyskał wymaganej wi?kszo?ci (zabrakło kilku głosow). Z braku dowodow przest?pstwa i wykorzystuj?c przysługuj?cy mu immunitet parlamentarny Kucharski nie poniosł odpowiedzialno?ci karnej. Był to jeden z najpowa?niejszych skandali ? afer gospodarczych okresu przed
przewrotem majowym
. Kucharski przeszedł do działalno?ci gospodarczej wycofuj?c si? z ?ycia politycznego, opuszczaj?c szeregi ZLN. Do 1939 zasiadał jako członek zarz?dow ro?nych towarzystw przemysłowych i społek prawa handlowego.
II wojna ?wiatowa i Polska Rzeczpospolita Ludowa
edytuj
Kucharski za sprawowanie funkcji ministra byłej dzielnicy pruskiej, był poszukiwany przez
Gestapo
. Przez cały czas trwania okupacji ukrywał si?
[1]
.
Po zako?czeniu wojny zaanga?ował si? w tworzenie struktur amatorskiego ruchu popularyzacji wiedzy astronomicznej. Kucharski przyczynił si? do ponownego uruchomienia oddziału Polskiego Towarzystwa Miło?nikow Astronomii. W latach 1949-1959 był prezesem. W tym okresie dopu?cił si? przest?pstw urz?dniczych, lecz spraw? umorzono w 1964 r
[1]
.
W latach 1955-1959 zasiadał w redakcji popularnonaukowego pisma astronomicznego ?Urania”.
Zmarł 27 grudnia 1964 r. Został pochowany na
cmentarzu Rakowickim
w Krakowie (pas 59, rz?d połnocny, miejsce 37)
[4]
.