Urodził si? w Nantwich w hrabstwie
Cheshire
w
Anglii
w rodzinie o tradycjach wojskowych, był synem kapitana kawalerii Davida Longfielda Beatty i jego ?ony Katherine. Słu?b? w
Royal Navy
rozpocz?ł w 1884 roku, wst?puj?c do Royal Navy College w
Dartmouth
. Od 1886 roku słu?ył w randze
midszypmena
na
okr?cie flagowym
Floty ?rodziemnomorskiej
HMS ?Alexandra”
. W 1890 roku został awansowany do stopnia
podporucznika
. W latach 1897?1899 brał udział w kampanii w
Sudanie
, wysłanej w celu stłumienia
powstania Mahdiego
, jako zast?pca dowodcy flotylli kanonierek operuj?cych na
Nilu
. Dowodz?cy brytyjsk? ekspedycj?
lord Kitchener
przedstawił go do odznaczenia
Distinguished Service Order
i awansu na stopie?
komandora porucznika
.
W 1900 roku David Beatty odznaczył si? podczas tłumienia
powstania bokserow
w
Chinach
. W czerwcu, podczas zdobywania
Tiencinu
, b?d?c zast?pc? dowodcy
pancernika
HMS ?Barfleur”
został ranny w rami?. W listopadzie tego roku został promowany na stopie? komandora, maj?c zaledwie 29 lat, przy przeci?tnym wieku dla tego awansu wynosz?cym w Royal Navy ponad 40 lat. W 1901 roku o?enił si? z Ethel Tree, cork? ameryka?skiego biznesmena
Marshalla Fielda
, ktora dla niego rozwiodła si? ze swym pierwszym m??em.
W 1910 roku David Beatty awansował do stopnia
kontradmirała
, jako najmłodszy spo?rod brytyjskich admirałow od czasow
Nelsona
(poza członkami rodziny krolewskiej). Szybko rozwijaj?ca si? kariera uległa zachwianiu, gdy Beatty odmowił obj?cia stanowiska zast?pcy dowodcy Floty Atlantyckiej, przedkładaj?c stacjonowanie w bazach w Wielkiej Brytanii nad pobyt w
Gibraltarze
. Na pocz?tku 1912 roku został jednak sekretarzem nowego Pierwszego Lorda
Admiralicji
,
Winstona Churchilla
, ktory pami?tał go z czasow kampanii suda?skiej.
W 1913 roku David Beatty został dowodc? 1. Eskadry Kr??ownikow Liniowych (
1st Battlecruiser Squadron
) i na tym stanowisku zastał go wybuch I wojny ?wiatowej. W tym czasie został kawalerem
Orderu Ła?ni
. Dowodz?c swoj? eskadr? w składzie
Grand Fleet
wzi?ł zwyci?ski udział w
bitwie koło Helgolandu
w 1914 roku i
bitwie na Dogger Bank
w styczniu 1915 roku. W nast?pnym miesi?cu, w wyniku reorganizacji, obj?ł dowodztwo Floty Kr??ownikow Liniowych (
Battle Cruiser Fleet
) w składzie Grand Fleet. W sierpniu 1915 roku awansował do stopnia
wiceadmirała
.
Admirał Beatty dowodził Flot? Kr??ownikow Liniowych w
bitwie jutlandzkiej
w dniach 31 maja i 1 czerwca 1916 roku, trac?c w starciu z niemieckimi okr?tami tej klasy, dowodzonymi przez kontradmirała
Hippera
, trzy spo?rod swoich jednostek (dwie z nich,
HMS ?Indefatigable”
i
HMS ?Queen Mary”
, znajdowały si? pod jego bezpo?rednim dowodztwem, trzecia,
HMS ?Invincible”
wchodziła w skład zespołu kontradmirała
Horacego Hooda
).
W listopadzie 1916 roku, po obj?ciu przez dotychczasowego dowodc? Grand Fleet, admirała
Johna Jellicoe
, stanowiska Pierwszego Lorda Morskiego Admiralicji, David Beatty przej?ł jego obowi?zki. Dowodził Grand Fleet do jej rozwi?zania w 1919 roku, awansuj?c do stopnia
admirała
. W listopadzie 1918 roku, na czele okr?tow brytyjskich, ameryka?skich i francuskich, przyjmował płyn?c? na internowanie
Hochseeflotte
. 1 maja 1919 roku został
admirałem floty
, za? 27 wrze?nia tego? roku został mu nadany tytuł
szlachecki
: 1st Earl Beatty, Baron Beatty of the North Sea and Brooksby.
W latach 1919?1927 David Beatty pełnił obowi?zki Pierwszego Lorda Morskiego, wspołtworz?c mi?dzy innymi
traktat waszyngto?ski
w 1922 roku. Po odej?ciu ze słu?by brał czynny udział w ?yciu politycznym, uczestnicz?c w obradach
Izby Lordow
. Zmarł w Londynie 11 marca 1936 roku i został pochowany w
katedrze ?w. Pawła
.