Un oppidum (del latin n. oppidum , pl. oppida : luoc elevat, fortificacion), es un ancian luoc de poblament fortificat sovent situat sus un pueg, que data de l' Edat del Ferre europeu . Los oppida son generalament associat a la civilizacion celtica tardiva ( Cultura de La Tene ).

Definicion [ modificar | Modificar lo codi ]

Oppidum es un terme latin que significava "poblament principal" dins las divisions administrativas de la Roma antica . Lo mot deriva del latin primairenc ob-pedum , "espaci claus", benleu vengut del Protoindoeuropeu *pedom- , "espaci ocupat" o "pesada".

Dins sos Commentarii de Bello Gallico , Juli Cesar nomenet oppida los pus grands poblaments qu'encontret en Gallia durant la Guerra de las Gallias entre 58 e 52 abans JC. Emai qu'expique pas clarament en foncion de quals criteris nomena un poblament oppidum , es de bon comprener que: eran de sites economics importants, ont las mercas eran produchas, negociadas e escambiadas, ont de cops que i a los mercants romans s'installavan e ont las legions romanas se podian aprovisionar. Eran tanben de centres politics importants, lo seti d'autoritats que prenian de decisions que concernavan un grand nombre de personas ? per exemple la nomenacion de Vercingetorix al cap de la revolta gallesa en 52 ab JC. ^[1] .

Notas [ modificar | Modificar lo codi ]

1. ↑  {{{titol}}}. ISBN 978-3-8062-2242-5 .   ^12?13