Nebosan qu'es un parcan d' Occitania situat en   Gasconha e mei o mens en Comenge . La soa vila principau qu'es Sent Gaudenc .

Toponimia [ modificar | Modificar lo codi ]

Nebosan es atestat jos la forma Neboysan ( oc ancian ) en 1398 ^[1] . Eth nom de Nebosan que sere benlheu eth d'un comte [o vescomte] *Nepotianus ^[2] cargat d'administrar era region. En eras regions pirenencas, eths noms de pais que son formats dab un nom de persona seguit d'eth sufixe -anum (implicitament, en aqueth cas particular, eth sufixe qu'ei deja contengut en eth nom de persona): Tursan , Marsan (parcan) , Gavardan , Lavedan ; mei au nord, qu'ei eth sufixe -acum (F. Lot qu'escriu -iacum ) : Fesencac (de Fidentius), Pardiac (de Pardus), Astarac (d'Asterius), Armanhac (d'Arminius) ^[3] .

Istoria [ modificar | Modificar lo codi ]

Ferdinand Lot qu'associa mei o mens Neurest (eth pais deths onobrisates ) e Nebosan : ≪ (Ciutat) qu'ei incontestablament eth caploc deth Nebosan ≫ ^[3] (mes eths limits deras circonscripcions feudalas non coincideishen exactament dab eths limits de pobles antics).

Politicament, Nebosan, ahonit dens Comenge , qu'i esto incorporat cap ara fin deth segle XII. Ath segle XII, qu'era demorat autonom. En un bornatge deth comtat de Bigorra, qui data, co sembla, de 1283, qu'ei escriut: Lo comtat de Begorra confronto de sol lebante [a l'est]... ab las peyras fytadas... del bescondats del Nebozan (Ferdinand Lot que senhala eth texte en gascon qu'ei ua traduccion posteriora deth originau latin; en 1083, i a pas enquera cap texte administratiu en gascon) ^[3] .

Era partida occidentau de Nebosan qu'era religiosament en era diocesi de Bigorra. Com eths onobrisates aven un territori petitot, era Gleisa no'u done cap diocesi e, religiosament, eth territori qu'esto aplegat ara diocesi e civitas de Bigorra ^[3] .

• Portau de Gasconha

1. ↑ http://thalamus.huma-num.fr/index-lieux/lettre-N.html
2. ↑ Nepotius , acceptat per Nebosac en eth libre de Dauzat e Rostaing, qu'ei ua auta possibilitat.
3. ↑ ^{3,0 3,1 3,2} et ^3,3 Ferdinand Lot, L'enigme de Cieutat , https://www.persee.fr/doc/rea_0035-2004_1950_num_52_3_3434