|
|
|
| Naissenca
|
10 de febrier
de
1859
|
| N. a
|
|
| Deces
|
7 d'abril
de
1943
|
| D. a
|
|
| Causa de deces
|
|
| Assassinat/ada per
|
|
| Luoc d'enterrament
|
|
| Lenga mairala
|
|
| Fogal ancestral
|
|
| Pais de nacionalitat
|
|
| Paire
|
|
| Maire
|
|
| Oncle
|
|
| Tanta
|
|
| Grands
|
|
| Belamaire
|
|
| Belpaire
|
|
| Fraire
|
|
| Sorre
|
|
| Conjunt
|
|
| Companh/a
|
|
| Filh/a
|
|
|
|
|
| Religion
|
|
| Membre de
|
|
| Familha nobla
|
|
Membre de
l'equipa esportiva
|
|
| posicion de joc
|
|
| tir (esquerra/drecha)
|
|
| grad dan/kyu
|
|
| Grop etnic
|
|
| Orientacion sexuala
|
|
| Profession
|
|
| Emplegaire
|
|
| Domeni d'activitat
|
|
| Escolaritat
|
|
| Diploma
|
|
| Director de tesi
|
|
| Estudiant de tesi
|
|
| Foncion politica
|
|
| Residencia oficiala
|
|
| Predecessor
|
|
| Successor
|
|
| Partit
|
|
| Tessitura
|
|
| Label discografic
|
|
| Lista de cancons
|
|
| Discografia
|
|
| Mission de l'astronauta
|
|
| Distincions e premis
|
|
| Branca militara
|
|
| Grad militar
|
|
| Etapa de canonizacion
|
|
| Familha nobla
|
|
| Titol de noblesa
|
|
| Titol onorific
|
|
| Comandament
|
|
| Conflicte
|
|
| Jorn de la festa
|
|
| Mestressas
|
{{{mestressas}}}
|
| Religion
|
|
| Profession
|
|
| Estudis
|
|
| Titol
|
{{{titol1}}}
({{{comencamentderenhe}}} - {{{finderenhe}}})
{{{titol2}}}
|
| Dinastia
|
{{{dinastia}}}
|
| Servici
|
de {{{comencamentdecarriera}}} a {{{findecarriera}}}
|
| Grad militar
|
{{{gradmilitar}}}
|
| Arma
|
{{{arma}}}
|
| Coronament
|
{{{coronament}}}
|
| Investitura
|
{{{investitura}}}
|
| Predecessor
|
{{{predecessor}}}
|
| Successor
|
{{{successor}}}
|
| Conflictes
|
{{{conflicte}}}
|
| Comandament
|
{{{comandament}}}
|
| Faches d’armas
|
{{{faitsdarmas}}}
|
| Distincions
|
|
| Omenatge
|
{{{omenatge}}}
|
| Autras foncions
|
{{{autrasfoncions}}}
|
Primier ministre de
Franca
|
| Periode de govern:
|
20 de genier
de
1920
-
24 de setembre
de
1920
|
| Predecessor:
|
Georges Clemenceau
|
| Successor:
|
Georges Leygues
|
|
|
Alexandre Millerand
,
avocat
e ome politic, foguet
president de la Republica Francesa
entre
1920
e
1924
. Tanben foguet
primier ministre
, entre lo
20 de genier
e lo
20 de setembre
de
1920
.
Estudiet lo
drech
, e venguet famos amb Georges Laguerre, per defendre Ernest Roche e Duc-Quercy, los instigadors de la
cauma
de Decazeville en 1883. Millerand ocupet la placa de Laguerre al jornal de
Georges Clemenceau
,
La Justice
. Foguet elegit deputat pel departament de
Seina
en 1885 coma radical-socialista. Amb MM. Clemenceau e Camille Pelletan foguet arbitre dins la cauma de Carmaus (1892). Foguet un dels defensors dins la cambra en materia de legislacion sociala, e la sia influencia cresquet apres que forca politics restesson descreditats per l'
escandal de Panama
.
Foguet lo cap de l'ala esquerra socialista, qu'arribet a aver 60 deputats e editava lo jornal
La Petite Republique
. Lo sieu programa prepausava la proprietat collectiva dels mejans de produccion e l'associacion internacionala dels trabalhadors, mas quand en junh de 1899 dintret far partida del govern de "defensa republicana" de Pierre Marie Waldeck-Rousseau coma ministre de comerci, se limitet a practicar de reformas en marina mercant, del comerci e l'educacion tecnica, del sistema postal, e lo melhorament de las condicions del trabalh. Per aico creet un departament separat, la
Direction du Travail
, e los bureus de pensions e assegurancas atengueron lo reng de "direccion."
Malgrat que faguet de nombrosas concessions a l'esquerra, coma l'intrada de coneguts sindicalistas al Conselh Suprem del Trabalh, organizar de comitats d'entrepresa e donar d'instruccions als inspectors del trabalh que se metesson en contacte amb las seccions sindicalas, l'aprobacion de leis de proteccion a la classa trabalhadora e d'una lei per pensions als ancians (1905), foguet desaprovat per
Rosa Luxemburg
e Jules Guesde. La sia influencia dins lo partit se redusiguet e en 1903 ne foguet expulsat.
Se contunhet de se moure cap a la drecha e en 1920 foguet nomenat primier ministre pel president
Paul Deschanel
, e quand aquel demissionet per motius de salut, foguet elegit president coma candidat de compromis entre lo nomenat
Bloc nacional
e lo
bloc d'esquerras
. Nomenet primier ministre
Georges Leygues
, qu'avia forca experiencia politica mas pauca ambicion, causa que permetet al President d'enfortir los sieus poders executius. Coma las doas cambras refusavan de lo sostenir, se veget obligat de nomenar primier ministre
Aristide Briand
, candidat acceptat tant per l'esquerra coma per la drecha. Totun, Millerand l'obliguet de demissionar al cap d'un an, e nomenet lo conservador republican
Raymond Poincare
.
Foguet alavetz acusat de favorir los conservadors en contra de la neutralitat tradicionala dels presidents franceses. Lo
14 de julhet
de
1922
, escapet d'un assag d'assassinat del jove anarquista frances Gustave Bouvet. Dos ans mai tard demissionet en veire que creissia lo conflicte entre la cambra elegida e lo president, sustot apres la victoria del
Cartel des Gauches
.
Gaston Doumergue
, alavetz president del Senat, foguet elegit per lo remplacar.
Alexandre Millerand moriguet en 1943 e foguet enterrat al cementeri de Passy.